ถ้ามองผ่านความวุ่นวายของการดำเนินเรื่องพรชีวัน
กับเด็กบ้าน ๆ เด็กเลี้ยงวัว แต่ต้องมาอยู่ใกล้ตัวกับคุณชายวังจุฑาเทพ
แม้จะมีศักดิ์เป็นเทวพรหม ใกล้แสนใกล้แต่ทำไมไม่คู่ควร

ในขณะที่หม่อมหลวงสะดิ้ง เอ้ย สรุจ จุฑาเทพ
แทบจะเปิดธุรกิจรถขนอ้อยเป็นงานรองจากงานกระทรวงแล้ว
และกำลังเป็นชื่อจาก สรุจ เป็น สรุก จุฑาเทพ เข้าไปอีก
ชีวันก็สับสนขึ้นไปอีก จากสถานการณ์ที่สับสนในตัวสรุจ
กับสารพัดเหตุการณ์ที่ปะทะกับชีวัน

ระยะแบบไหนที่เหมาะสม
ชีวันไม่ใช่เด็กสาวกะโปโล แต่งตัวชุดตัดอ้อยสมกับคำว่าบ่าวจุฑาเทพ
แต่ความคิดของชีวิน กลับมีความชัดเจนว่าแค่ไหนมันพอสำหรับชีวัน
ชีวันไม่ใช่เด็กสาวที่โตขึ้นมามีอายุหน่อยต้องมีสามีตามประสาเด็กต่างจังหวัด
การได้โอกาสเรียนต่อต่างประเทศ ทำให้ชีวันมองโลกมากกว่าที่ใครคิด
แม้แต่สรุจเอง

เธอมีความคิดเหมือนคนสมัยนี้ ซึ่งอาจเป็นเพราะละครมันออกอากาศยุคนี้
แต่ถือว่าเธอมีความคิดแตกต่างจากคนสมัยของละคร
ที่เธอเลือกจะไม่อยากแต่งงาน มีลูก เพราะกลัวไม่ได้ใช้ชีวิตแบบที่ตัวเองต้องการ
ยังไม่รู้จักโลกภายนอกมาพอจะเรียนรู้
แต่เธอมีความชัดเจนว่า เธอไม่ใช่จะถูกยัดเยียดให้แต่งงานกับใครก็ได้
แต่ก็รู้ว่าถ้าจะไปต่อ ก็กลัวจะทำให้ตัวเองไม่เป็นตัวของตัวเอง
และถ้าต้องไปต่อกับ มล.สรุจ จุฑาเทพ ที่มากกว่านี้เธอคงคิดไม่ออกจริง
ระยะห่างแบบนี้คงดีสุดแล้วสำหรับชีวัน

แล้วสำหรับคุณตอนนี้คุณรู้สึกอย่างไรกับตัวชีวันในตอนนี้