สวัสดีครับ  ตอนผมเกิดผมนั้นมีครอบครัวที่เพรียบพร้อมมากๆทั้งเรื่องเงินเรื่องความสัมพันธ์ในครอบครัว แต่ในปัจจุบันนี้ ผมเริ่มรู้สึกห่างเหินกับครอบครัวมากๆ และเดี๋ยวนี้ผมก็เริ่มมีปากเสียงกับแม่และทะเลาะกับแม่บ่อย เพราะอะไรผมไม่รู แต่ผมเหมือนเด็กมีปัญหาทางครอบครัวเพราะ พ่อกับแม่ผมก็แยกทางกัน แม่ผมก็มีสามีใหม่ และแม่ผมก็เกลียดพ่อผมมากๆ และพ่อผมก็ติดเหล้าติดบุหรี่ และถึงขั้นติดสารเสพติดเลย และแม่ผมชอบบอกผมว่า พ่อมันเชี้ย" ทำให้ผมก็รู้สึกว่าผมนั้นคงไม่ได้เกิดมามีความสุขเหมือนคนอื่นๆ ผมเรียนในโรงเรียนดังในจังหวัดปราจีนบุรี  ตอนแรกๆก็มีความสุขได้เรียนในโรงเรียนที่ตัวเองชอบโดยที่ผมไม่รู้เลยว่าผมจะกลายเป็นคนที่ไม่มีความสุขเลย เพราะผมนั้นเป็นเด็กชอบดนตรีชอบเสียงเพลง แต่แม่ผมนั้นบังคับให้เรียน วิท คณิต อังกฤษ เพราะแม่ผมอยากให้ผมเป็นโดยที่ผมไม่ได้อยากเป็นเลยแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ และแม่เคร่งครัดกับผมมาก ไม่ให้นอนเกิน 21:00 ให้เล่นโทรศัพท์แค่ เสาร์อาทิตย์ แต่ถึงเป็นวัน เสาร์อาทิตย์ แต่ถ้าผมเล่นเกมหรือดูสิ่งบรรเทิงที่ไม่ใช่การเรียน แม่ผมจะเก็บโทรศัพท์ทันที  และล่าสุดเมื่อไม่กี่วันนี้ แม่ผมด่าเกี่ยวกับปมด้อยและการที่พ่อผมนั้นเป็นคนแบบนี้และยังด่าผมว่าปัญหาอ่อนเพราะแค่ว่าผมยืนนิ่งให้แม่ด่าโดยที่ผมไม่ตอบอะไรเลยซักคำ และผมมีไอแพดอยู่1เครื่องราคา 10,000บาทที่พ่อเก็บตังค์ซื้อให้เพราะผมเรียนแล้วผมต้องใช้แต่ปัจจุบันพ่อผมไม่มีโทรศัพท์ เขาเลยจะเข้ามาขอยืมไอแพดผม ผมก็ให้ยืมได้ แต่แม่ผมบอกว่า "อย่าให้เขาถ้าเขาเอาไปขายหาเงินใช้จะทำยังไง" ถ้าถามผมผมก็ไม่เป็นไรเพราะไอแพดนั้นเป็นเงินเขาและเรื่องข้อมูลในไอแพดผมก็ย้ายได้ไม่มีปัญหาแต่แม่จะชอบประชดประชันว่า "ถ้าเขาเอาไปไม่ต้องไปขอคืนนะ" และถ้าเรื่องงานก็แม่ผมกับผมเป็นคนทำและเมื่อหลายปีก่อน ผมเหมือนเด็กไม่มีพ่อแม่เพราะผมต้องออกทำงานหาเงินเอง ตอนเช้า06:30-17:30ขายของ ตอนมืด 19:30-21:00 รับจ้างเก็บขยะตามตลาดนัด

แต่แม่จะชอบบอกว่า"ทำแค่นี้ไม่ตายหรอก" และจะชอบพูดกับผมว่า "พ่อทำหาเลี้ยงได้มั้ย" แต่ตอนวันเกิดแม่ผมพ่อผมเขาเอาง่ายที่เก็บมาหลายปีมาซื้อแหวนทองให้แม่ผม และสรุป ผมและพ่อผิด หรือแม่ผิด