สวัสดีครับผมมาเล่าสิ่งที่ผมรู้สึกทำพลาดมากที่สุดครับผมได้ไป รู้จักกับคนหนึ่งครับผมได้คุยกับเขามาเป็นเวลา2อาทิตย์ครับเขา เป็นคนน่ารักสวยครับวันหนึ่งผมได้ทำพลาดครับผมได้ไปดูหนังกับ คนอีกคนครับผมได้เผลอจับแก้มและผมรู้สึกผิดผมไม่กล้าบอก เขาครับและทัดมาอีกวันผมได้ตัดสินใจบอกเขาไปตรงๆครับว่าผม ทำลงไปเขาได้ตอบผมมาว่า"ไม่เป็นไร"ผมได้ดีใจมากครับผมเลย พิมขอโทษไปยกใหญ่แล้วผมเลยพิมไปต่อว่าเราจะไม่เลิกคุยกัน ใช่ไหมเขาได้ตอบผมมาว่า"คิดไม่ได้หรืออะไร"ผมเลยบอกเขาว่า ผมก็ขอโทษครับและผมได้ขอโอกาศครับแล้วเขาบอกกับผม ว่า"ไปเหอะ"ผมรู้สึกผิดมากครับ(ผมอยากกลับไปง้อเขามากครับ แต่น่าจะไม่มีโอกาศนั่นแล้ว)ผมได้พิมง้อเขาผมบอกว่า" ให้เราท่า อะไรก็ได้เรายอมหมดเลย" เขาได้ตอบกลับมาว่า"เห็นแก่ตัวไป ไหม" ผมเลยได้ตอบไปว่าผม"เราขอโทษเราผิดไปแล้วจริงๆขอโอ กาศได้ไหม"เขาได้ตอบผมมาว่า"ถ้ารู้ว่าทำแล้วผิดจะทําทํา ไหม"ผมบอกว่า"ขอโทษเราขอโอกาสครั้งสุดท้ายได้ไหมเราจะไม่ ทำแล้ว"เขาได้ตอบผมมาว่า"ไม่แค่เรียนเราก็เหนื่อยแล้ว" ผมเลย พิม"ขอโทษและขอโอกาสอีกครั้ง"เขาได้ตอบว่าไม่มีอีกแล้ว"ผม เลยพิมขอโทษเป็นครั้งสุดท้ายไป(ผมรู้ว่าผมทำผิดผมเลยมาเตือน ว่าทำอะไรให้คิดถึงผลที่จะตามมาครับ) ผมอยากรู้ว่าพอจะมีวิธีมให้เขากลับมาไหมครับ