สวัสดีค่ะคือหนูอยากจะมาระบายอะไรสักนิดคือ เป็นเรื่องครอบครัวนี้แหละค่ะ คือพ่อกับแม่หนูแยกทางกันหนูได้คุยกับแม่ไม่บ่อยค่ะแต่พักหลังๆไม่ค่อยได้คุยกันหนูอยู่กับพ่อค่ะ พ่อหนูมีลูก3คนเป็นผู้หญิงหมดค่ะ หนูเป็นคนโตแม่หนูทิ้งไปตอนหนูอยู่ป.3ค่ะ ช่วงนั้นยังไม่ค่อยรู้อะไรมากยังสนุกกับวัยเด็กอยู่ค่ะ หนูใช้ชีวิตอยู่กับพ่อ พ่อหนูทำงานโรงเเรมค่ะเลี้ยงหนู3คนจนตอนนี้หนูอายุ17แล้วค่ะ วันนี้หนูทะเลาะกับพ่อนิดหน่อยค่ะ หนูไม่รู้จะห้นหน้าเข้าหาใครดี ทางบ้านฝั่งพ่อ เค้าไม่ได้รักหนูขนาดนั้นค่ะส่วนมากมีอะไรเค้าจะให้ลูกพี่ลูกน้องหนูหรือลูกของน้องของพ่อค่ะ  ตั้งแต่เด็กหนูไม่เคยได้รับความรักจากฝั่งนั้นเลย ส่วนฝั่งแม่ ยายเสียไปแล้วค่ะตั้งแต่หนูยังไม่ลืมตาดูโลก ส่วนตาหนูไม่เคยได้พูดคุยด้วยค่ะเพราะเค้ามีครอบครัวใหม่แต่หนูก็ไม่ได้อยากพูดคุยด้วยขนาดนั้นค่ะ ตอนนี้หนูรู้สึกว่าหนูไม่เหลือใครเลยค่ะหนูมาเจอทางตันสุดๆอยากระบายแต่ไม่มีที่ระบาย หนูผ่านอะไรมามากเลยค่ะ วันพ่อวันแม่หนูไม่เคยได้ไหว้พ่อแม่เลยค่ะพ่อหนูไม่ว่างไปหนูนั่งไหว้เก้าอี้เปล่า1ตัวหันไปทางไหนก็เจอพ่อแม่คนอื่นเค้ามีความสุขกับลูกตัวเองค่ะส่วนหนูไม่เคยได้สัมผัสความรู้สึกนั้นเลยค่ะ ตอนนี้หนูพิมพ์ทั้งน้ำตาเลยค่ะหนูไม่รู้จะเอายังใงต่อดี หนูเคยกินยาเกินขนาดจนเกือบจากโลกนี้ไปเพราะความคิดมากของหนูค่ะ ตอนนี้หนูกลัวความรู้สึกนั้นมันจะกลับมามากๆเลยค่ะหนูหันหน้าเข้าหาใครไม่ได้เลยค่ะเพราะหนูไม่เหลือใครข้างๆเลย หนูรู้สึกว่าหนูเหนื่อยสุดๆค่ะ หนูพยายามมาตลอดค่ะพยายามเรียนพยายามตั้งใจเรียนให้พ่อแม่ได้ภูมิใจบ้าง แต่หนูเหนื่อยเวลาเครียดหรือไม่สบายหนูไม่เคนได้กำลังใจจากใครเลยค่ะหนูอยากตายซะด้วยซ้ำค่ะ รู้สึกน้อยใจที่เวลาอยากพึ่งพาใครสักคนเวลาเหนื่อย แต่ไม่มีเลยสักคนลำพังแค่พ่อหนูเลี้ยงหนูกับน้องพ่อก็เหนื่อยมามากละคะไหนจะโดนแม่ทิ้งไปอีกจิตใจพ่อคงบอบช้ำไม่ต่างจากหนูหรอกค่ะหนูไม่อยากระบายอะไรกับพ่อเลยค่ะไม่อยากให้พ่อไม่สบายใจค่ะ หนูไม่รู้จะเอาใงต่อแล้วค่ะ.😭😭