เมื่อก่อนช่วง มอ.ต้น-มอ.ปลาย เรารู้สึกว่าแม่ไม่รักเราเลย ลำเอียง เข้าข้างหลานตลอด จนตอน ช่วงรอไปมหาลัย ใกล้วันเปิดเทอม ช่วงนั้นเหมือนแม่ทำดีกับเราแปลกๆ จนเราไม่อยากจากบ้านไปเรียนไกลๆเลย อยากอยู่กับแม่ ดูแลที่บ้าน ไปมหาลัยก็โฮมซิคหนักเลย ทั้งห่วง ทั้งคิดถึง ก็นั่นแหละ ตั้งแต่ตอนนั้นมา ก็เลยรู้ว่า ความคิดที่เราคิดว่าแม่ไม่รักเราอะ จริงๆแล้วแม่รักเรามาก เป็นห่วงเรามาก ตอนนี้แม่คงแอบใจหายที่ลูกต้องไปเรียนไกลบ้าน ตอนนี้ก็ได้รู้แล้ว ต่อให้เขาจะด่าว่าเราแค่ไหนแต่ใจลึกๆเขาก็รักและเป็นห่วงเราเสมอ😭