อยากได้คำปลอบปโลมอ่ะตอนนี้อยากตายเหลือเกินอยากกินยาเกินขนาดเอยผูกคอเอยอบากสุดๆแต่พอคิดว่ายังอ่านนิยาย มังงะ ไม่จบก้รู้สึกไม่อยากตาแต่ก้อยากตายไม่รุ้จะอธิบายไงดีตายก้ดีไม่ตายก็ได้รู้ว่าเปล่าประโยชน์แต่มันท้อจิงๆนะอยากได้คำปลอบอ่ะหยุดยาซึมเศร้ามาได้3-4วันก้นอนร้องให้ทุกวันตั้งแต่วันแรกเลยตอนนี้ทรมานสุดๆอยาก.ตายเคยบีบคอจนหน้าเกร้งมันรู้สึกดีจนอยากรู้ว่าผูกคอให้รู้แล้วรู้รอดเลยแต่อีกใจก้อยากกินยาให้เกินขนาดจะได้รุ้ว่าจะรอดไหมคราวก่อนกินยนาเกินขนาดถี่ๆกันยังไม่ตายเพราะกินทีละนิดคราวนี้จะตายไหมอยากรู้จิงๆเพราะจะกินทีเดียวแต่ใจนึงก้นึกถึงมังงะนิยายที่ยังไม่จบโคตรท้อไม่รู้จะทำไงดี