ร้องไห้ทุกวันมานานกว่า7-8ปีแล้วค่ะ อยากตุยมากแต่ก้ใจไม่ถึง พยายามมีความสุขทุกวันให้คำปรึกษาทุกคนยิ้มให้ทุกวันกลับบ้านก้ร้องไห้ตลอดเลยค่ะ หลักๆก้มาจากครอบครัวค่ พี่สาวด้วยค่ะ ไม่มีที่ระบายเพื่อนก้ไว้ใจไม่ได้เดี๋ยวเล่าแล้วโดนนินทา พยายามเข้มแข็งเท่าไหร่ก้ไม่พอ ตอนเศร้ามากๆร้องไห้ไม่ได้เดี๋ยวพ่อแม่ว่า ร้องไห้ออกเสียงไม่ได้ต้องกลั้นไว้ หนูเหนื่อยมากเลยค่ะ ทำไปเท่าไหร่ก้ไม่พอ เปลี่ยนตัวเองงให้เป็นเด่กดีเด่กเก่งก้ไม่สนพอได้เกรดน้อยก้ว่าก้ด่า คิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ เคยพูดเรื่องนี้กับพ่อก้ไม่สนใจแล้วอยากเป็นมากก้เปนไปสิ เหนื่อยจนไม่อยากอยุ่เลยค่ะ ทำยังไงดีคะ.
ไม่อยากอยู่แต่ก้ทำไมได้