ตามหัวเรื่องเลยค่ะ ทุกคนมีวิธีจัดการอย่างไรบ้างคะ เวลาตอนที่เราตั้งกระทู้นี้จะบอกว่าตกต่ำที่สุดก็เป็นไปได้ วันนี้เรารู้สึกแย่มากๆ แย่แบบไม่เคยเป็นมาก่อน เรามีเพื่อนหลักๆอยู่กลุ่มนึงค่ะ ไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ เรามีกันอยู่8คน ทีนี้พอย้ายห้องปุ้ปมี5คนอยู่ห้องเดียวกัน กับอีกสามคนกระจายไปตามแต่ละห้องค่ะ เราคือหนึ่งในเพื่อนสามคนนั้น ขอเรียกเพื่อนอีกสองคนว่าเอกับบีค่ะ เอย้ายกลุ่มไปอีกกลุ่มนึง ซึ่งเอสนิทกับบีมากๆ พอเอย้ายไปเราก็เลยสนิทกับบีอยู่ด้วยกันค่ะ เราไว้ใจบีมากๆคิดเป็นเพื่อนสนิทคนนึง มีอะไรเราก็ให้บีตลอด บีขออะไรถ้าเราทำได้เราก็ทำ ในโต๊ะทานข้าวเราคุยกับบีได้เยอะสุด เพราะเพื่อนที่เหลือก็คุยเรื่องในห้องที่ให้เล่าคงยาวเหยียด ทีนี้เออยู่ดีๆก็ย้ายกลับมาค่ะ แล้วเราก็เลยโดน left out เลย พอเอกลับมาละบีไม่แคร์เราเลยชีไปเดินกันอยู่สองคนไม่สนโลก ตอนนี้เคว้งมากไม่มีเพื่อนสนิทจริงๆ เราไม่รู้จะจัดการชีวิตตัวเองยังไงดี เราตั้งความหวังกับบีไว้สูงมากๆ พอมันไม่เป็นตามที่ต้องการเลยผิดหวังสุดๆ เรารู้ว่าเดี๋ยวเราจะปรับตัวได้แต่ตอนนี้เราไม่มีแรงทำอะไรเลย รู้สึกไม่มีค่าสำหรับใคร สู้ใครไม่ได้สักคน ไม่อยากรู้สึกอย่างนี้เพราะมันเจ็บมากๆ ร้องไห้แล้วหายใจไม่ออกด้วยค่ะนอยมาก โฮร มีวิธีไหนหรือมาให้คำปรึกษาพิมมาได้นะคะ ต้องการมากๆㅠㅠ
อยากรู้ว่าเวลาอยู่ในช่วงที่รู้สึกดิ่งที่สุดในชีวิต ทำไงถึงฉุดตัวเองขึ้นมาได้กันคะ?