เอาล่ะ ประสบการณ์รักครั้งแรกของผม จะเอามาเล่าให้ฟังนะ
ตัวผมอยู่ภาคอีสาน คนคุยอยู่ภาคใต้
ครั้งแรกผมได้ถามว่าตรงๆว่าจะคุยกันมั้ย เพราะเห็นข้อความที่เหมือนจะมีใจเช่นกัน
วันนั้นเค้าได้ตกลงที่จะเป็นคนคุยกัน ผมดีใจมากๆ เค้าเป็นคนแรกที่เราอยากเปิดใจด้วยแล้วไม่โดนปฏิเสธ ผมได้ให้ใจเค้าไปในวันนั้น 100% โดยที่ผมคิดเสมอว่าผมให้ความสำคัญกับเค้าเป็นแฟน อยากทุ่มเทกับคนนี้ และมีอนาคตด้วยกัน
เราได้คุยกันไป 2 เดือน มีโทรบ้าง คอลบ้าง ข้อความทุกวัน อรุณสวัสดิ์ ฝันดี ได้เรียนรู้กัน ให้กำลังใจกัน ไม่เคยผิดใจกัน เล่นเกมด้วยกัน ถึงผมจะพูดน้อย เพราะเล่นเกมก็ไม่ได้เล่นกัน 2 คน ส่วนใหญ่จะมีคนอื่นด้วย(เราสองคนยังไม่ประกาศว่าคุยกัน เพราะมีเหตุผลบางอย่าง)
แต่ถ้าเล่นกัน 2 คนผมก็จะพูดเยอะปกติ หาอะไรหวานๆมาพูดด้วย พยายามไม่ให้เงียบ เพราะเรา 2 คนก็เป็นอินโทรเวิร์ด แต่ผมสามารถเป็นเอ็กโทรเวิร์ดได้เมื่ออยู่กับเค้า เพราะผมไว้ใจเค้า เชื่อใจ และเปิดใจ 100% มีอะไรก็ไม่ปิดบัง และไม่โกหกเค้า
ทุกครั้งที่ได้อยู่ด้วยกันมีความสุขมากจริงๆ🥰 ตอนโทรก็เขิน ยิ่งตอนคอลยิ้มแทบไม่หุบ(แต่เคยคอลแค่ครั้งเดียว)😍
 
แต่ผมก็เป็นคนคิดมากด้วย ชอบนึกถึงอนาคต ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ตอนโทรกัน ผมได้พูดเรื่องจริงจังออกไป ทำให้เกิดการผูกมัดขึ้น
ซึ่งผมไม่อยากจะพูดเลย แต่เพราะผมไว้ใจและเห็นแก่ตัวเกินไป เลยพูดออกไปว่า
"หากรักครั้งนี้ผมได้เลิกกัน ผมอาจจะไม่มีแฟนอีกเลย"
ผมพูดออกไป และสบายใจ แต่ผมก็สัมผัสได้ว่าทำให้เค้าคิดมากไปแล้วแน่ๆ
 
เวลาผ่านไป เข้าเดือนที่ 3 เค้าได้ทำงานแล้ว ผมก็เสียใจเพราะกลัวว่าเค้าจะหายไป เค้าได้ออกไปใช้ชีวิตข้างนอกแล้ว กลัวจะมีคนมาจีบ กลัวว่าเค้าจะเจออะไรที่ดีกว่า และจากไป จนเก็บไปฝัน
เช้ามาน้ำตาผมแอบซึม ใจหวั่นไหว
ผมได้ทักไปบอกว่า
"ผมฝันว่าเค้าจะทิ้งผมไป"
เค้าตอบกลับมา
"เค้าทิ้งผมไปไหนหรอก"
แต่เค้าพิมพ์ตก555 แล้วก็แก้เป็น
"เค้าไม่ทิ้งผมไปไหนหรอก"
ผมก็ดีขึ้น ช่วงเวลาหลังเค้าทำงาน เราก็ไม่ได้เล่นด้วยกันเลย มีบางครั้งแต่น้อยมากๆ เพราะเค้าเลิกงานดึก เลยมีเวลาพักไม่นานนัก
เค้าได้เล่นกับคนๆนึงในเกมเกือบทุกวันหลังเลิกงาน ตอนนั้นผมหึงมาก แต่พอได้โทรคุยกันก็เคลียร์เรียบร้อย
เค้าบอกว่า
"อยากให้เลิกเล่นกับคนนั้นมั้ย"
ผมบอก
"ไม่เป็นไร"
เพราะได้ฟังเหตุผลมาแล้ว และผมก็ไว้ใจเค้า ถึงจะเก็บความหึงไม่ได้ก็ตาม😂 แต่หลังจากนั้นก็ไม่หึงแล้ว
เวลาผ่านไป จนเกือบปลายเดือนที่ 3 ที่เราคุยกัน
ในเดือนที่ 3 เวลาผมลงสตอรี่หวานๆ น่ารักๆ คลั่งรัก เค้าไม่กดใจให้เท่าไหร่
เลยกลัวว่าเค้าจะคิดว่าลงให้คนอื่นรึป่าว ผมเลยได้ลบเพื่อนสนิท หรือ close friend ออกเหลือแค่เค้า
และได้ลงสตอรี่ และแท็กเค้า เค้าได้กดใจให้(ที่ไม่แท็กแต่แรก เพราะไม่ได้ประกาศว่าคุยกัน)
ในแชทช่วงนั้น ได้คุยกันน้อยลงเรื่อยๆ อีโมจิรักที่เคยส่ง ก็น้อยลง กดใจให้ข้อความก็น้อยลง
จนเข้าสัปดาห์สุดท้าย
เค้าไม่ได้บอกฝันดี ตื่นเช้ามาก็ไม่ได้พูดถึงว่า ทำไมถึงไม่ได้บอกฝันดี
เพราะเค้าเคยไม่บอกฝันดี เพราะเผลอหลับ
แต่รอบนี้เค้ามอนิ่งอย่างเดียว
ช่วง 3 วัน ก่อนที่จะขอคุยเพื่อเคลียร์กัน
ผมได้ไปปรึกษากับหลายๆคนที่รู้จัก คนที่ผมจะนึกออกได้ จนได้คำตอบมาหลายรูปแบบ
ยังไงก็ขอบคุณทุกคนมากๆนะ ทำให้มีกำลังใจ และได้เปิดความคิดใหม่ๆในหลายๆมุมเพิ่ม เดิมทีก็เป็นรักครั้งแรก ผมเลยอาจไม่รู้อะไรมากว่าควรทำยังไง แต่ก็ทำสุดความสามารถแล้ว
จนถึงวันที่ 3
วันที่ขอคุยกันเพราะเป็นวันหยุดเค้า ผมได้ขอคุยตอนเค้าว่าง ถ้าพร้อมแล้วบอกด้วยนะ
หลังจากที่เค้าได้บอกมา
ผมได้โทรไปหา และถามตรงๆว่า
"พี่คิดยังไงกับผมตอนนี้หรอ"
เค้าได้พูดตรงๆ
"อยากเป็นพี่น้องกันเฉยๆ"
ตอนนั้นใจหาย แต่ก็ไม่เกินคาด เพราะก็สังเกตมาแล้ว และลางสังหรณ์ด้วย เลยถามต่อ ว่า
"ผมทำอะไรให้ไม่สบายใจ รำคาญ หรืออึดอัดมั้ย"
เค้าตอบว่า
"ไม่ พี่แค่รู้สึกว่าเข้ากันไม่ได้"
และก็คุยกัน
สรุปสั้นๆ
"เข้ากันไม่ได้"
"เพราะเป็นรักทางไกล"
ได้คุยและเคลียร์เสร็จ ผมโล่งใจ สบายใจ โดยที่ได้ลดสถานะจากคนคุย เป็นพี่น้องกัน ไม่ได้ผิดใจกัน ไม่ได้มีคนอื่น
หลังจากคุยตอนนั้น ใจไม่ได้เจ็บอย่างที่คิด รู้สึกว่าดีแล้ว เพราะถ้าเกิดยื้อต่อ ก็จะทำให้เค้าอึดอัดและไม่สบายใจต่อไป
เหตุผลที่เค้าเลือกที่จะค่อยๆออกห่าง โดยที่ไม่พูดกันตรงๆ เพราะผมเคยบอกว่า
"ถ้าเลิกกัน ผมคงไม่มีใครอีกแล้ว"
ผมก็รู้สึกตัวอยู่ ว่าเป็นเพราะผมที่ทำให้เค้าไม่กล้าพูดความจริง
เค้าเป็นคนที่จริงใจ เข้าใจ คิดมาก เป็นห่วงใจผมว่าผมจะรู้สึกแย่ หรือปิดกั้นตัวเอง เลยทำให้เค้าไม่กล้าบอก
ที่ผมพูดแบบนั้นไปตอนนั้น เพราะอดีตผมเคยมีพี่น้อง(ไม่แท้)อยู่ ค่อนข้างสนิท มีอะไรเล่าให้กันฟังตลอด แต่ผมได้ไปบอกชอบกับคนนั้น ทำให้ความสัมพันธ์ได้พังลง
จากสนิท จากไว้ใจ ก็ไม่มีอีกเลย ผมได้เสียใจหนัก เพราะเป็นความผิดผมที่ดันไปบอกงั้น จนทำให้เซฟโซนคนนั้นได้พัง และอาจทำให้ไม่ไว้ใจใครอีก เป็นเหตุผลที่ผมกลัวการเจ็บอีก เพราะแค่โดนปฏิเสธยังขนาดนี้
แต่ใช่ ผมคิดผิด
การเลิกกันของผมกับเค้า เพราะเลิกกันด้วยดี ไม่มีอะไรผิดใจกัน เลยทำให้ใจผมไม่เจ็บขนาดนั้น แค่ใจหายชั่วครู่ หลังจากเลิกคุยกันคืนนั้น
น้ำตาผมที่ไม่ได้ไหลมาตั้งแต่เสียคุณยายไป 4 ปีเต็ม
น้ำตาผมได้ไหลออกมาไม่หยุด เสียงสะอึดสะอื้น อยากที่จะหาใครสักคนอยู่คุยด้วย
ในคืนนั้นทุกคนนอนกันแทบหมดแล้ว
แต่มีเพื่อนคนนึงยังอยู่ เลยขอคุยด้วย จนได้คุยระบายออกมา น้ำตาผมไหลออกมาตลอด 1 ชม.เต็ม แบบหยุดไม่อยู่
เนื่องจากผมไม่ได้บอกแม่เรื่องมีคนคุยด้วย และหลายๆเรื่อง เพราะไม่อยากให้เป็นห่วง เรื่องในชีวิตผม ผมอยากจัดการเอง
แต่ก็อยากมีพี่ๆน้องๆเพื่อนๆคอยปลอบ
ในคืนนั้น ผมได้คุยไปเรื่อยๆ ทั้งไลฟ์คุยกับคนดู คุยกับเพื่อน คุยกับสตรีมเมอร์หลายๆคน ทุกคนให้กำลังใจผมได้ดีมาก ขอบคุณทุกคนมากๆ🙏
คุยตั้งแต่เที่ยงคืนครึ่งจนเกือบตี 5 เลย
และผมไม่อยากที่จะนอน เพราะกลัวฝันถึงเค้า กลัวว่าในฝันยังมีเค้าอยู่ และเค้าทำดีกับเรา เผลอๆในฝันเป็นแฟนกันด้วย
ถามว่าเป็นความฝันที่ดีนะ แต่ตื่นมาเจอความเป็นจริง จะยิ่งตอบย้ำและเศร้าไปกันใหญ่
แต่คืนนั้นผมง่วงไม่ไหว ผมได้นอน และก็เหมือนจะไม่ได้ฝันถึง
ตอนเช้า ผมหยิบโทรศัพท์ดู ก็คิดถึง
เพราะจะต้อง "มอนิ่ง" ในทุกเช้า
จะต้องมีแชทเค้าในทุกเช้า
แต่ก็ไม่มีแล้ว
จนถึงวันนี้ ก่อนที่ผมจะได้มาพิมพ์ประสบการณ์รักครั้งแรกนี้ ผมได้ขอคุยกับเค้าอีกครั้ง
เพราะเมื่อคืนหัวมันตื้อไปหมด หลายคำถามที่ยังไม่ถาม
เค้าได้ตอบที่จะคุยกับผม
ผมได้คุยกันรอบนี้ ได้รู้ถึงเหตุผล ได้รู้ความรู้สึกของเค้า ได้เข้าใจเข้าอย่างแจ่มแจ้ง
ผมขอสรุปให้เลยว่า เหตุผลที่เลิกกัน รวมถึงความรู้สึกของพวกเรา 2 คน
สรุปคือ
เค้าไม่ได้หมดรักผม แต่ความรู้สึกอยากเจอ อยากอยู่ด้วยกัน อยากไปเที่ยวด้วยกัน มันมากจนทำให้อยากหยุดลง ก่อนที่จะรู้สึกมากไปกว่านี้
เพราะด้วยระยะทางที่เรา 2 คนจะเจอกันก็ 1,517 กิโลเมตร ทำให้การไปหากันค่อนข้างใช้เงินที่มาก ไปกลับเกือบ 5,000 บาท
แต่ผมได้เตรียมเงินไว้ว่าจะไปเจออยู่ แต่ไม่มีโอกาสนั้นแล้ว
 
และถ้าหากเราอยู่ที่เดียวกันละก็ เราอาจได้เป็นแฟนกันไปแล้ว
 
มันเป็นการเลิกที่ระยะทางถ้าหากบอกว่า รักกันจริง ระยะทางก็ไม่มีปัญหาหรอก
ไม่จริงครับ
ระยะทางนี่แหละตัวสำคัญที่ทำให้ความสัมพันธ์จะได้ไปต่อมากหรือน้อย
ถ้าถามความรู้สึก และความคิดผมล่ะก็ ถึงจะมองว่าโลกสวย แต่ผมคิดอย่างนี้จริงๆ
ผมตั้งใจที่จะเรียนให้จบ และทำงานหาเงินให้ได้เยอะๆ และย้ายไปอยู่กับทำงานที่จังหวัดใกล้ๆเค้า
และอยากให้เค้าย้ายมาดูด้วยกัน ถ้าเป็นไปได้ ผมคิดไว้อย่างงั้น
ถามว่าผมอยากเจอ คิดถึง อยากไปเที่ยว ผมก็อยากเหมือนเค้า
แต่ผมตั้งแต่เด็ก ผมได้รอมาเยอะ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร เลยทำให้ผมไม่มีปัญหาเรื่องการรอ ถึงนานๆจะได้เจอที ผมก็ไม่มีปัญหา
อย่างน้อยถ้าเรายังคุยกันอยู่ เราสามารถทดแทนความคิดถึงนั้นได้ด้วยการ
โทร หรือคอล หากัน
คิดถึงก็โทรมา อยากเห็นหน้าก็คอลมา
ผมคิดอย่างนั้น
สุดท้ายนี้อยากจะบอกทุกคนว่า
เค้าไม่ใช่คนที่ไม่ดี
ที่เค้ารู้สึกอยากเป็นพี่น้อง เพราะเค้าก็รักและเป็นห่วง กลัวเราจะไม่มีความสุข
เค้าเป็นคนที่ดีมากๆ
ผมก็ได้สัมผัสคำว่ารักจริงๆครั้งแรก
ได้มีคนที่ทำให้เราทุ่มเทเพื่อเค้า
มีแรงจูงใจ
มีกำลังใจ
มีความสุขอย่างมากที่สุดในชีวิตเลย
 
และผม จะไม่ยอมแพ้ ถึงเราจะเป็นแค่พี่น้องกันตอนนี้
แต่ผมเชื่อ เชื่อว่าซักวันนึงเราจะได้อยู่ด้วยกัน ที่เดียวกัน
เพราะผมก็ไม่มีใครที่อยากใช้ชีวิตด้วยขนาดนี้มาก่อน
 
ถามว่าผมจะมีคนอื่นมั้ยระหว่างนั้น
ถ้าเกิดมีคนเจาะกำแพงผมเข้ามาได้ และเป็นคนที่ดีกว่าเค้าคนนี้ได้ ก็มาเลย
แต่ถ้าหากไม่มี
ซักวัน ผมจะทำงานเก็บเงินและย้ายไปอยู่ใกล้กันให้ได้
ถ้าเค้ายังไม่มีใคร ผมยังไม่มีใคร
ผมสัญญา ว่าผมจะกลับไปขอคบกันอีกอย่างแน่นอน🫵🏻😉
 
ถามว่า ถ้าเค้าไปเจอคนใหม่ล่ะ เจอคนที่อยู่ใกล้กัน อยู่ด้วยกันแล้วมีความสุข เป็นคนดี ดูแลดี เทแคร์ดี
ถ้าหากเค้าเจอ ผมก็ไม่ห้าม หรือมีสิทธิ์ไปหวงอยู่แล้ว
และผมจะได้สบายใจด้วย ว่าจะมีคนดีๆมาดูแลพี่แล้วนะ ไม่อยากจะให้พี่เจอคนที่ไม่ดี
เพราะคนดีๆอย่างพี่คู่ควรกับอะไรดีๆ คู่ควรกับรอยยิ้ม😁 ความสุข และสิ่งดีๆ
ในระหว่างนั้น ผมก็ขอให้พี่เจอคนที่ดี ที่คอยดูแล ซัพพอร์ต ช่วยเหลือ และให้ความรักพี่ได้มากกว่าผมนะ🥰
น้องคนนี้ก็ยังจะคอยซัพพอร์ต จนกว่าพี่จะเจอคนนั้นนะ เป็นห่วงเสมอ และมีน้องอยู่เสมอนะ จำไว้🫵🏻
 
ปล.ผมไม่ได้รอ แต่เพราะผมเปิดใจยาก ยอมรับคนยาก ผมเลยจะมีคนใหม่ยากมาก
และจะตั้งใจเรียน หางานที่ได้เงินเดือนดีๆ ตั้งใจทำงาน เก็บเงิน พัฒนาตัวเอง
ถ้าวันที่ผมประสบความสำเร็จแล้ว ผมจะไปดูว่า พี่มีแฟนรึป่าว
ถ้ามีก็ขอให้เป็นคนที่ดีนะ แต่ถ้าไม่ละก็...
น้องคนนี้ จะไปขอพี่เป็นแฟนนะ ไม่เอาคนคุยแล้ว ย้ายมาอยู่ด้วยกันเลยนะ😊
ขอใช้พี่เป็นแรงผลักดันนะครับ😆
 
ผมจะไม่ยอมให้ระยะทางมาชนะผมได้!!😠