คือ เราเป็นคนเฟลนลี่มากกก เพื่อนเยอะ เล่นกับทุกคนได้หมด เงียบบ้างกับคนที่ไม่ค่อยอยากคุยด้วย ซึ่งชีวิตเราปกดีเข้ากับทุกคนได้หมด ตอนนี้จะ 30 ละ
แต่เราบังเอิญไปเจอคนเย็นชาเข้าให้5555
คือเรามีเพื่อนสนิทค่ะ แล้วเพื่อนสนิทคนนี้มีเพื่อนอีกคนนึง ซึ่งเราก็เจอเขามาแล้วนะ ตอนอยู่ด้วยกันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร คุยๆ ยิ้มๆ กันปกติมากๆ แล้วมาฟอลไอจีกัน (เหมือนมารยาทอะเพราะไปเที่ยวด้วยกันมาเลยฟอล)
ทีนี้เรากับเขามีเรื่องงานที่คุยกันนิดหน่อย ประมาณว่าดันทำงานเครือเดียวกัน แล้วเหมือนเขาถามเราแค่ว่า มีปัญหาหรอ ทำไมออก เราเลยอธิบาย พิมพ์ไปเป็นเหตุการณ์ๆๆๆ แล้วเขาก็ตอบส่งๆ ไม่ออกความเห็นว่าดีหรือไม่ดี (เราเข้าใจนะ เป็นคนกลางๆ รับฟังเฉยๆ ไม่สนิทกับเราด้วย)
แต่เราก็รู้สึกแย่นิดหน่อยเพราะเราอธิบายยาวมาก แต่นางตอบแค่ อ่อ/อือ/แบบนั้นแหละปกตินะ/ก็ไม่ไรหนิ
คือพิมพ์ประมาณนี้จริงๆๆๆ เราก็เลยไม่ตอบ ปล่อยผ่าน เพราะรู้แล้วแหละว่าเขาคงไม่อยากคุย เราก็มานั่งโทษตัวเองเป็นวันเหมือนกันว่า ฉันพูดมากไปป่ะ บางคนคงไม่ได้อยากรู้เยอะขนาดนี้ โอเค ก็ฮีลใจตัวเองมา จนมาเจอเพื่อนสนิทตัวเอง เพื่อนสนิทเลยเล่าให้ฟังว่า เพื่อนคนนั้นมาบอกว่า เนี่ยคุยกับเรามา ทำไมเป็นคนเว่อร์จัง แบบพูดเยอะเว่อร์ ทั้งที่คุยกันสองสามคำก็เข้าใจแล้ว แต่ทำไมต้องมาขยายความให้มันยาว แบบเยอะว่ะ
คือเพื่อนเราบอกเราแบบนี้ บอกแบบขำๆ (เพราะไม่คิดว่าเราจะเครียดกับเรื่องนี้) เราเลยยิ่งรู้สึกแย่อ่ะ555 ทุกคนคอมเม้นต์ให้เราฟังหน่อยสิ ว่าเราควรปรับปรุงนิสัยนี้จริงๆ ใช่ไหม แบบถ้ามีคนมาถามอะไรเราก็ควรรู้ตัวว่าไม่สนิทจะไปตอบอะไรเยอะ หรือแค่เขาสนิทกับเพื่อนเราแต่เค้าไม่ใช่เพื่อนของเรานี่หน่าาา เราก็คิดว่าเค้าจะมองเราเป็นเพื่อนด้วย
นี่เห็นไหม พิมพ์ยาวอีกแล้ว 🥹 ประมาณนี้ค่ะ
แต่เพื่อนสนิทอีกคนของเราบอกว่า ไม่เห็นต้องเปลี่ยนอะไร เราก็นิสัยปกติ ถึงโตมาได้ขนาดนี้และมีเพื่อนเยอะ คนนั้นเขาอาจจะเป็นประเภทที่ไม่เหมาะกับคนแบบเราเท่านั้น ก็แค่อย่าไปคุยเยอะ เขานิ่งมาก็นิ่งตอบ เท่านั้นพอ
นอยอ่ะ เป็นคนชอบอธิบายแต่มันเหมือนคนพูดมาก
แต่เราบังเอิญไปเจอคนเย็นชาเข้าให้5555
คือเรามีเพื่อนสนิทค่ะ แล้วเพื่อนสนิทคนนี้มีเพื่อนอีกคนนึง ซึ่งเราก็เจอเขามาแล้วนะ ตอนอยู่ด้วยกันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร คุยๆ ยิ้มๆ กันปกติมากๆ แล้วมาฟอลไอจีกัน (เหมือนมารยาทอะเพราะไปเที่ยวด้วยกันมาเลยฟอล)
ทีนี้เรากับเขามีเรื่องงานที่คุยกันนิดหน่อย ประมาณว่าดันทำงานเครือเดียวกัน แล้วเหมือนเขาถามเราแค่ว่า มีปัญหาหรอ ทำไมออก เราเลยอธิบาย พิมพ์ไปเป็นเหตุการณ์ๆๆๆ แล้วเขาก็ตอบส่งๆ ไม่ออกความเห็นว่าดีหรือไม่ดี (เราเข้าใจนะ เป็นคนกลางๆ รับฟังเฉยๆ ไม่สนิทกับเราด้วย)
แต่เราก็รู้สึกแย่นิดหน่อยเพราะเราอธิบายยาวมาก แต่นางตอบแค่ อ่อ/อือ/แบบนั้นแหละปกตินะ/ก็ไม่ไรหนิ
คือพิมพ์ประมาณนี้จริงๆๆๆ เราก็เลยไม่ตอบ ปล่อยผ่าน เพราะรู้แล้วแหละว่าเขาคงไม่อยากคุย เราก็มานั่งโทษตัวเองเป็นวันเหมือนกันว่า ฉันพูดมากไปป่ะ บางคนคงไม่ได้อยากรู้เยอะขนาดนี้ โอเค ก็ฮีลใจตัวเองมา จนมาเจอเพื่อนสนิทตัวเอง เพื่อนสนิทเลยเล่าให้ฟังว่า เพื่อนคนนั้นมาบอกว่า เนี่ยคุยกับเรามา ทำไมเป็นคนเว่อร์จัง แบบพูดเยอะเว่อร์ ทั้งที่คุยกันสองสามคำก็เข้าใจแล้ว แต่ทำไมต้องมาขยายความให้มันยาว แบบเยอะว่ะ
คือเพื่อนเราบอกเราแบบนี้ บอกแบบขำๆ (เพราะไม่คิดว่าเราจะเครียดกับเรื่องนี้) เราเลยยิ่งรู้สึกแย่อ่ะ555 ทุกคนคอมเม้นต์ให้เราฟังหน่อยสิ ว่าเราควรปรับปรุงนิสัยนี้จริงๆ ใช่ไหม แบบถ้ามีคนมาถามอะไรเราก็ควรรู้ตัวว่าไม่สนิทจะไปตอบอะไรเยอะ หรือแค่เขาสนิทกับเพื่อนเราแต่เค้าไม่ใช่เพื่อนของเรานี่หน่าาา เราก็คิดว่าเค้าจะมองเราเป็นเพื่อนด้วย
นี่เห็นไหม พิมพ์ยาวอีกแล้ว 🥹 ประมาณนี้ค่ะ
แต่เพื่อนสนิทอีกคนของเราบอกว่า ไม่เห็นต้องเปลี่ยนอะไร เราก็นิสัยปกติ ถึงโตมาได้ขนาดนี้และมีเพื่อนเยอะ คนนั้นเขาอาจจะเป็นประเภทที่ไม่เหมาะกับคนแบบเราเท่านั้น ก็แค่อย่าไปคุยเยอะ เขานิ่งมาก็นิ่งตอบ เท่านั้นพอ