คือเราบอกก่อนตรงนี้เลยว่าเราเป็นคนมีเพื่อน้อยมากๆ เพราะเราย้ายโรงเรียนมาตอนมัธยมแล้ว ซึ่งเราอยู่ห้องเดียวกับเพื่อนคนนึง ตอนแรกเพื่อนคนนี้นิสัยดีมากค่ะแต่หลังๆก็เริ่มเห็นแก่ตัวค่ะ แต่เราปล่อยผ่านไปเพราะเราไม่อยากทะเลาะกับเพื่อนคนนี้ เราเป็นคนไม่ชอบหาเรื่องใครค่ะแต่มันสุดจะทนแล้วจริงๆ เราโดนเพื่อนเอาเปรียบทุกอย่างเลยค่ะพอเราออกความคิดเห็นตลกๆอะไรหน่อยเขาก็จะด่าว่าเราเอ๋ออะไร ซึ่งมันไม่ควรพูดอ่ะค่ะ น้ำเสียงเขาก็จะห้วนๆ เหมือนด่าทำหน้าตาจริงจัง เรานอยมากตอนนั้น เราเหมือนคนรับใช้เลยค่ะ แต่พอหมดความอดทน เราก็บอกไปตามตรง เขาบอกจะปรับปรุงตัว แต่พอผ่านมาอาทิตย์เดียวก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม เราเลยออกห่างค่ะ หาเพื่อนใหม่เลย เรื่องต่อไป เรามีแฟนค่ะ ปกติเพื่อนคนนี้จะไม่สนใจแฟนเราเลยแต่พอรู้ว่าเป็นแฟนเราก็เข้าหาหนักมากค่ะ มีจับแก้ม เอาหน้าเข้าไปใกล้ กอด คือเราไม่โอเครเราพูดไปตรงๆ เขาก็บอกว่าเข้าใจเขาจะไม่ทำอีกแต่เขาก็ทำอีก สุดจะทนมากค่ะ แฟนเรารำคาญมากค่ะเพราะเขามายุ่งบ่อยๆ แฟนเราปัดมือเพื่อนเราทิ้งเลยค่ะตอนจับแก้ม 

แอบสะใจค่ะ แล้วพอเราอยู่กับแฟนแล้วเขามาเห็นเขาก็จะมองบนใส่ เราเลิกคบไปเลยค่ะเพื่อนแบบนี้ แล้วเราก็โดนเพื่อนนางรุมค่ะ แต่พอเราบอกความจริงไปว่านางทำอะไรมาบ้างเพื่อนนางไปไม่เป็นเลย แต่ต้องทนอยู่ถึงมัธยมปลายเลยคะ