คือเรามีคนคุยคนนึงค่ะ ก่อนที่จะมาคุยกัน เขาแอบชอบเรามาเกือบปี ซึ่งตอนนั้นเรามีคนคุยอยู่แล้ว พอเราไม่ได้คุยกับใครแล้วเขาก็ทักมา ก็คุยกันมาสักพักค่ะ ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ตอนมีเขามันดีมากๆเบยค่ะ มีช่วงนึงที่เขาต้องแก้งานไม่ได้กลับด้วยประมาณหนึ่งอาทิตย์ได้ พอมันชินที่ทำอะไรคนเดียวมันก็ชินไปเลยค่ะ เราทักไปถามเพื่อนว่าทำยังไงดี จนเราได้ข้อสรุปมาว่าจะเลิกคุยเพราะไม่อยากทำร้ายเขา ไม่อยากฝืนอยู่ต่อเพราะสงสารด้วย ตอนนั้นเราสงสารเขามากเลยค่ะแต่เราไม่ได้รู้สึกเหมือนเดิมแล้ว เขาบอกจะรอเรา เราก็บอกเขาว่าไม่ต้องรอแต่เขาก็ยืนยันที่จะรอ จนตอนนี้ ผ่านมา 2 ปีแล้วค่ะที่เลิกคุยกัน
ตอนเมาเขาก็ทักมาบอกคิดถึงเรา  ทุกครั้งที่บังเอิญเจอกัน เขามองเราเหมือนที่เคยมองเราแต่ก่อนเลย  มีบ้างที่เราโบกมือแล้วยิ้มให้เพราะทำตัวไม่ถูก วันเกิดเราเขาก็อวยพรให้คนแรกๆ ทุกครั้งที่มีโอกาส สงกรานต์ เคาท์ดาวน์ วาเลนไทน์ เขาจะทักมา คนเราจะรอไปอีกนานมั้ยคะหรือจนกว่าจะมีคนใหม่ รู้สึกเหมือนให้ความหวังเขาอยู่ตลอดเขาเลยไม่ไปไหน หรือเขาพอใจที่จะชอบเราไปแบบนี้