ตอนนี้ ก็เวลา เที่ยงคืน 35 นาที เป็นค่ำคืนธรรมดาของผู้ชายที่ไม่เอาไหนคนนึง หลังจากเจ๊งจากการเทรด forex มา แต่ก็เอาเถอะครับ ไม่ใช่เงินตัวเองตั้งแรก แต่เป็นเงินที่เจ้าแอพโบรคเกอร์ให้มาลองเทรด ก็ทำใจได้ระดับนึง กระนั้นเองหลังจากชีวิตผ่านจุดที่เรียกว่าติดการพนันมาได้ (หมายเหตุ forex ไม่ใช่การพนัน แต่คนอย่างผมต่างหากที่ทำให้มันไม่ต่างกับการเสี่ยงดวง) ก็ทำให้คิดได้ว่า ออกไปหางานทำเถ๊อะพ่อคุ๊ณ

อ่ะผมก็เพ้อเรื่อยเปื่อยไร้สาระของผมต่อไป

ใช่ครับ ถ้าคุณอ่านมาถึงจุดนี้คุณจะรู้ว่า "ไอ้นี้มันเขียนบทความไม่เป็นนี่หว่า" และครับ ครั้งสุดท้ายที่อ่านเรื่องสั้นหรือนิยาย ก็ตอนนู่นน ย้อนกลับไปก่อน การเข้ามาของลุงตู่ ยุคที่เข้าห้องน้ำ ก็ต้องมีขายหัวเราะ มหาสนุก ไว้อ่าน (หรือยุคนี้เขาก็ยังอ่านอยู่นะ) เจ้าตัวขายหัวเราะมหาสนุกเนี่ย เขาก็จะมีเรื่องสั้นอยู่กลางๆเล่มนี่ล่ะ เวลาเข้าห้องน้ำแต่ละที ก็จะใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับเรื่องสั้น พวกนั้น แต่ว่า กอง บก. เขาคัดมาสนุกใช้ได้ เลยเนาะคุณเนาะ

ถ้าถามว่า แล้วเอ็งจะเขียนอะไรแบบนี้ไปทำไม ก็ตอบกันตรงๆ ว่าอยากจะลองหาตังค์กับเขาดูบ้างนั่นล่ะครับ แต่กระนั้นฝีมือก็ห่วยแตกบรม ในยุคที่เขาขายของออนไลน์ ไลฟ์ ติ๊กต็อก ทำ Affliate เอา commission กัน คนบ้านนอกห่างไกลระบบขนส่งสาธารณะอย่างผม ก็รู้สึกจนปัญญา ถึงจะเรียนจบ ม.ระดับดี ในกรุงเทพมา แต่พอ มาอยู่บ้านแล้วก็รู้สึกจนตรอก มือหงิก เท้างอทำอะไรไม่เป็น 

ในหัวข้อ พยามใส่คำว่าคุณดอกไม้มา คนเราน่ะครับ มันก็ต้องมีความรักกันทั้งนั้นแหละ ใช่มั้ยล่ะครับ แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะสมหวังในความรัก อย่างเช่น ผมนี่ล่ะ ใครมันจะผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่าในขนาดนั้นนน หรือเพราะไปรักคนที่ไม่ควรจะรักหรือเปล่านะ แต่ๆๆๆๆ เวลาเรารักใครซักคนนึง เรารักเขาที่อะไรกันแน่ครับ บางทีก็อาจจจะเป็ยรอยยิ้มของเขาที่ เหมือนว่าเราพึ่งจะเคยเจออะไรที่สวยงามแบบนี้มาก่อน หรือเพราะเขาทำดีกับเรามากขนาดที่เราไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน หรือเพราะเรารักนิสัยของเขา แนวคิด จิตสำนึกความเป็นตัวเขา หรือจริงๆแล้วมันไม่มีเหตุผลอะไรเลยกันแน่นะครับ อืมมม น่าคิด   

ย่อหน้าสุดท้าย ของเรื่องไร้สาระเรื่องนี้ ผมอยากจะทิ้งคำถามไว้ว่าเพราะอะไรทำไมถึงรัก คนที่อยู่กับคุณตอนนี้ครับ และอะไรที่ทำให้ทั้งสองคน ยังคงรักษาความรักที่มีต่อกันเสมอมา  

ขอบคุณครับ