สวัสดีครับผมจะเล่าเรื่องของเพื่อนผมคนนึงที่ไม่พร้อมจะเลี้ยงสัตว์ เรื่องของเรื่องผมเช่าบ้านอยู่กับเพื่อนคนนึงเพราะบ้านผมอยู่ไแลเลยตัดสินใจเช่าบ้านกัน ตอนเช่าบ้านพวกเราก็ตัดสินใจว่าจะหารทุกอย่างด้วยกัน พวกผมอยู่กันประมาณ 4 คน เลยหารค่าเช่าบ้านถูกก็เลยไม่ปัญหาอะไรกัน วันนึงเพื่อนของผมคนนึงอยู่ดีๆก็ตัดสินใจอยากตะเลี้ยงสัตว์ตัวนึงโดยที่ไม่ถามความคิดเห็นคนในบ้าน แต่ได้มีการเึยคุยว่าอยากจะเลี้ยงแต่ผมกับเพื่อนอีก 2 คนก็ไม่ค่อยอยากให้เลี้ยงเพราะหน้าที่การงานของแต่ละคนไม่มีเวลาดูแลสัตว์ได้ แต่พอไม่กี่วันต่อมาเพื่อนผมคนนี้ก็ได้ไปเอาหมามาเลี้ยง(ใช่ครับคือหมาครับ) พอเอามาผมกับเพื่อนอีก 2 คนถึงไม่โอเค แต่เพื่อนคนที่เอาหมามาเลี้ยงก็บอกจะไม่ทำให้คนในบ้านลำบากพวกเราก็ไม่ได้สนใจอะไรต่อเพราะไม่อยากทะเลาะกัน หลังจากนั้นเพื่อนคนนั้นก็พยายามสอนหมาให้ฉี่เป็นที่เป็นทางแต่สอนไปได้สักพักก็ไม่สอน พอหมาเริ่มโตขึ้นเรื่อยๆ หมาไม่ค่อยทำตามหลังตากนั้นก็ไม่สอนอะไรอีกเลย แล้วก็เอาแต่นั่งเล่นเกมไม่ค่อยสนใจ หลังๆพอหมาเริ่มโตก็ต้องการที่จะออกไปวิ่งเล่นพอไม่ได้ออกก็เห่าเสียงดัง โวยวายกับของในบ้านพังทั้งโซฟา หน้าต่าง ตัวเพื่อนผมก็ไม่สนใจแล้วก็ชอบออกไปเที่ยวเป็นอาทิตย์ ไม่ดูแล ปล่อยให้หมาฉี่ขี้ในบ้าน ถ้าถามแล้วทำไมพวกผมถึงไม่เก็บกันเพราะ ตกลงกันไปแล้วว่าถ้าเอามาก็ต้องดูแลเองไม่ช่วยเพราะไม่ได้อยากเลี้ยงด้วย ต่างคนต่างรับผิดชอบของตัวเอง  แต่นี้อยากจะเลี้ยงมากๆพอหมาโตไม่สนใจออกไปเที่ยวทั้งอาทิตย์ปล่อยหมาไว้อยู่บ้าน ส่วนผมกัยเพื่อนอีก 2 คนก็ต้องออกไปทำงานทุกวันไม่ได้หยุด ไปแต่เช้ากลับดึกกลับมาก็เหนื่อยเลยไม่ขอรับภาระเพิ่ม แล้วถ้าถามว่าทำไมถึงยังทนอยู่ด้วย คือตอนนี้พวกผมกำลังหาที่เช่าบ้านกันใหม่เพื่อจะได้ออกไปอยู่กันแค่ 3 คน