วันนี้มีเรื่องอยากปรึกษาทุกท่านคะ  เรื่องมีอยู่ว่า พ่อแม่เราแยกทางตั้งแต่เรา1ขวบครึ่ง แล้วหลังจากนั้นยายเป็นคนเลี้ยงดูเรามาตลอด ส่วนแม่ก็อยู่กับยายเลี้ยงดูเราบ้าง แต่ยายคือที่1ให้เราทุกอย่าง  ส่วนพ่อไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดูเราเลย  พอเราอายุ ประมาณ18 พ่อก็ติดต่อมาบ้าง 1-2ปี จะมาหาบางครั้งและพาไปบ้านอุ้ย แต่ก็ไม่ได้เจอกันบ่อยไม่ได้คุยติดต่อกัน 
 ขนาดเราเรียนหนังสือ ยังไม่เคยส่งเงินให้ทั้งทีขอไป พอไม่ได้เราก็ไม่ขออีกเลย จนเราเรียนจบเริ่มมีงานทำมีแฟนตอนหมั้นกันเราก็ไปรับพ่อมาด้วย และพอเราเริ่มซื้อบ้านก็พาพ่อมาอยู่ด้วย นิสัยพ่อเป็นคนขี้โมโห ขี้บ่น แรกๆก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรแต่พออยู่ด้วยกะไปนานๆ3-4ปี เรากับพ่อคุยกันยังไม่ถึง5คำ ก็ทะเลาะ พ่อชอบใช้อารมณ์ด่าลูกคำหยาบคาย เช่น อวดดี โง่ วอก ควาย เป็นคำที่เราฟังแล้วรู้สึกไม่โอเค มาก แต่เรายอมรับพอโดนด่ามามันสะสมเราก็โต้ตอบไปด้วยอารมณ์เหมือนกัน   พ่อบอกพึ่งพาเราไม่ได้ แล้วที่เราพาไปหาหมอให้อยู่บ้านด้วยกัน ต่างๆ 🥲 พ่อยังทำงานไม่เคยช่วยเหลือเรื่องเงินและอย่างซื้อข้าวก็ไม่เคยเผื่อลูกเลยทั้งๆที่ไปตลาดทุกเช้า จะมีแค่นานๆๆๆๆที ที่ซื้อมา เป็นแบบนี้ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ด้วยกัน    เราเคยขอเงินค่าเทอม แค่2ครั้ง  
อย่างวันนี้ที่ด่าเราก็บอกว่าเรา เห็นมีค่าแค่เงินแล้วด่าเราว่าวอก คำต่างๆนานา    ลูกมีหนี้สินเยอะลำบากพ่อไม่เคยยื่นมาช่วยเลย ไม่เคยถามลูกหเนื่อยไหม กินข้าวละยัง (นานๆๆๆถามที)   แบบนี้หรอคะคน้ป็นพ่อ แบบนี้คือพ่อที่รักลูกหรอคะ หรือพ่อที่รักแต่ตัวเอง  (เราเห็นพ่อบางคนมีอะไรให้ลูกหมดไม่เคยด่าคำหยาบๆแบบนี้ และขี้งกเรื่องเงินแบบพ่อคนนี้) เราเครียดมากปกติเป็นคนคิดมากอยู่แล้วด้วย