สวัสดีค่ะ เราอยู่ม.6 เป็นอารมณ์ร้อนชอบเก่งแต่กลับแม่ เราไม่รู้ว่าเริ่มเป็นนิสัยแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทุกครั้งแม่ชอบมาถามแล้วเหมือนจะขัดใจจากคำพูดเราเลยเถียงกลับไป แต่พูดเบาแต่เราชอบตะคอกใส่แม่ตลอด ปากเราเป็นแบบนี้ จนบางครั้งที่ทะเลาะกันเสร็จเรามาเสียใจกับคำพูดของตัวเอง เราพยายามไม่เถียงไม่อะไรแม่แล้วเงียบไป หรือไม่ก็พูดเบาๆอธิบายให้แม่ฟัง แต่ก็ไม่เคยได้ผลเลย เหมือนเราเป็นหมาบ้าตลอดเวลา แต่กับคนอื่นเราดีมากแต่กับครอบครัวเราแย่มาก เราเสียใจ เกือบทุกครั้งที่ทะเลาะกันเสร็จเราไปขอโทษแม่ แล้วแม่ก็บอกว่าไม่ถือโทษโกรธเราเลยเพราะแม่เป็นแม่ เราเสียใจมาก เราไม่รู้จะทำไงดี พอเริ่มดีก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม