ต้องท้าวความก่อนว่าเเฟนเก่าเราก่อนที่จะคบกับเราเขาอยู่รร.เดียวกับเพื่อนเรามาก่อนเเละเขาทั้ง2ก็ไม่ได้รู้จักกันเลย เพื่อนเราเป็นคนที่คอยรับฟังเพื่อนคนอื่นๆรวมถึงเรา เเต่ก็ไม่พ้นที่จะนำเรื่องที่คอยรับฟังคนอื่นไปเล่าต่อๆให้เพื่อนในกลุ่ม เเต่ก็เขาใจเเหละว่าอยากให้เพื่อนในกลุ่มได้รับรู้บ้างเดี๋ยวจะน้อยใจกันเอาว่าคนนี้รู้เเต่ทำไมไม่รู้ เเล้วก็เเฟนเก่าเราเราเลิกกันไปตั้งเเต่ปีที่เเล้วละ เราเป็นคนทิ้งเขาบ่อยๆ(หมายถึงโกรธอะนะ) เเต่ตอนที่เลิกกันจริงจังคือเขาเป็นคนบอกเลิก5555555
ประเด็นคือ ตอนนี้เรารู้สึกว่าเพื่อนสนิทเราเขาสนิทกับเเฟนเก่าเรามากๆ จนเราไม่สบายใจ สนิทถึงขั้นเรียกชื่อกันเเทนเรียกพี่เรียกน้อง(เเฟนเก่าเราเกิดหลังเรา1ปีเต็มๆ) เขาสนิทกับมากๆจนมีช่องทางการติดต่อกันทุกช่องทาง รวมถึงไอจีส่วนตัว (ไพรเวท),โค๊ดเฟรน ในขณะที่เราไม่ได้อยู่ในนั้นในช่วงเเรกๆก่อนที่เราจะหาไอจีส่วนตัวเขาเจอซะอีก คุยกันเเบบสนิทใจ เเซ่วกันไม่เว้นเเต่อยู่หน้าเรา คุยถึงเรื่องเเฟนเก่าเราทุกครั้งเวลาที่บังเอิญเจอเเฟนเก่าเรา อันนั้นเราก็พอเข้าใจว่าเราเลิกกับเขาไปเเล้ว หลายๆครั้งเพื่อนสนิทคนนี้ก็เเคปหน้าจอที่เขาคุยกับเเฟนเก่าเรามาให้เราดูเเต่ก็ตัดส่วนอื่นออก เหมือนเขาไม่อยากให้เราดูข้อความส่วนอื่นคือเราก็เริ่มหวั่นใจว่าเขาคุยอะไรกันหรอ คุยกันบ่อยเเค่ไหน สนิทใจกันมากขนาดนั้นเลยหรอ เเต่เราก็พยายามปรับความคิดตัวเองว่ามันคงเป็นข้อความส่วนตัวจริงๆนั่นเเหละ
ทุกอย่างมันเกือบจะคิดดีเเล้วเเหละ ถ้าหากว่าเเฟนของเพื่อนเราอีกคน อยู่ๆก็พูดโพร่งออกมาว่า ทั้ง2คนนั้นเป็นเเฟนกันไม่ใช่หรอ (เป็นทุกคนคิดยังไง?) เราไม่ได้คิดหรอกว่าเขาเป็นเเฟนกันจริงๆ เเต่ติดใจตรงที่ว่า เห้ย!!เขาสนิทกันขนาดนั้นเลยหรอวะ สนิทกันจนคนอื่นคิดว่าเป็นเเฟนกัน คำพูดของเเฟนเพื่อนเราคนนั้นมันทำให้เราคิดมากมาจนถึงวันนี้ เเต่เมื่อคืนเราได้ทักไปหาเพื่อนสนิทว่า เขาสนิทกันมากขนาดไหน เพื่อนเราก็ตอบว่าไม่ขนาดนั้น นั่นเเหละเราไม่รู้ว่าเราต้องคิดยังไงดี เเต่ถึงยังไงเราก็ทำตัวไม่สนใจเรื่องที่เกิดขึ้น ทั้งที่สนใจนะเเต่ทำได้เเค่เก็บมาคิดเราเเค่อยากระบายเพราะกลัวว่าวันใดวันนึงมันจะระเบิดออกมาใส่คนอื่น.
(ขอบคุณน้าที่มานั่งอ่านเรื่องไร้สาระของเรา)
ผิดไหมถ้าเเฟนเราจะสนิทกับเพื่อนเรามากกว่าเรา
ประเด็นคือ ตอนนี้เรารู้สึกว่าเพื่อนสนิทเราเขาสนิทกับเเฟนเก่าเรามากๆ จนเราไม่สบายใจ สนิทถึงขั้นเรียกชื่อกันเเทนเรียกพี่เรียกน้อง(เเฟนเก่าเราเกิดหลังเรา1ปีเต็มๆ) เขาสนิทกับมากๆจนมีช่องทางการติดต่อกันทุกช่องทาง รวมถึงไอจีส่วนตัว (ไพรเวท),โค๊ดเฟรน ในขณะที่เราไม่ได้อยู่ในนั้นในช่วงเเรกๆก่อนที่เราจะหาไอจีส่วนตัวเขาเจอซะอีก คุยกันเเบบสนิทใจ เเซ่วกันไม่เว้นเเต่อยู่หน้าเรา คุยถึงเรื่องเเฟนเก่าเราทุกครั้งเวลาที่บังเอิญเจอเเฟนเก่าเรา อันนั้นเราก็พอเข้าใจว่าเราเลิกกับเขาไปเเล้ว หลายๆครั้งเพื่อนสนิทคนนี้ก็เเคปหน้าจอที่เขาคุยกับเเฟนเก่าเรามาให้เราดูเเต่ก็ตัดส่วนอื่นออก เหมือนเขาไม่อยากให้เราดูข้อความส่วนอื่นคือเราก็เริ่มหวั่นใจว่าเขาคุยอะไรกันหรอ คุยกันบ่อยเเค่ไหน สนิทใจกันมากขนาดนั้นเลยหรอ เเต่เราก็พยายามปรับความคิดตัวเองว่ามันคงเป็นข้อความส่วนตัวจริงๆนั่นเเหละ
ทุกอย่างมันเกือบจะคิดดีเเล้วเเหละ ถ้าหากว่าเเฟนของเพื่อนเราอีกคน อยู่ๆก็พูดโพร่งออกมาว่า ทั้ง2คนนั้นเป็นเเฟนกันไม่ใช่หรอ (เป็นทุกคนคิดยังไง?) เราไม่ได้คิดหรอกว่าเขาเป็นเเฟนกันจริงๆ เเต่ติดใจตรงที่ว่า เห้ย!!เขาสนิทกันขนาดนั้นเลยหรอวะ สนิทกันจนคนอื่นคิดว่าเป็นเเฟนกัน คำพูดของเเฟนเพื่อนเราคนนั้นมันทำให้เราคิดมากมาจนถึงวันนี้ เเต่เมื่อคืนเราได้ทักไปหาเพื่อนสนิทว่า เขาสนิทกันมากขนาดไหน เพื่อนเราก็ตอบว่าไม่ขนาดนั้น นั่นเเหละเราไม่รู้ว่าเราต้องคิดยังไงดี เเต่ถึงยังไงเราก็ทำตัวไม่สนใจเรื่องที่เกิดขึ้น ทั้งที่สนใจนะเเต่ทำได้เเค่เก็บมาคิดเราเเค่อยากระบายเพราะกลัวว่าวันใดวันนึงมันจะระเบิดออกมาใส่คนอื่น.
(ขอบคุณน้าที่มานั่งอ่านเรื่องไร้สาระของเรา)