เข้าเรื่องเลยนะครับ แม่แฟนจะให้แฟนกลับไปอยู่บ้านที่มหาสารคามเพราะเจ็บป่วยบ่อย แฟนก็ถามผมว่าจะไปอยู่ด้วยกันไหม ผมก็บอกตรงๆว่าคงไปไม่ได้ เพราะมีย่าที่เลี้ยงผมมาที่ผมต้องคอยดูแล แฟนก็บอกว่าเหตุผลผมฟังไม่ขึ้น ผมก็บอกว่างั้นถ้าเธอต้องกลับไปจริงๆ เราก็ไปๆมาๆก็ได้ แฟนก็บอกว่าไม่เอา แฟนบอกว่าสุดท้ายผมก็เลือกแต่ครอบครัวตัวเอง แฟนโทรไประบายให้เขาฟัง แม่เขาขอคุยกับผมและพูดว่า พ่อแม่เขาไม่ได้อยู่กับเราไปจนตายนะ มีแต่คู่ผัวเมียนี่แหละที่ต้องอยู่ดูแลกันจนแก่จนตาย ผมก็อึ้งกับสิ่งที่เขาพูด เพราะเขาอยากให้ลูกเขากลับไปดูแล แล้วพ่อ แม่ ย่า ของผมเขาก็ต้องการให้ผมดูแลเหมือนกันนะ และผมก็วางแผนรีโนเวทบ้านใหม่ปลายปีนี้ ก็ยังคุยกับแฟนดิบดีว่าอยากได้ห้องแบบไหน บ้านสีอะไรกันดี ก็ยังปรึกษากันดี แต่ตั้งแต่แม่เขาอยากให้กลับไปอยู่บ้าน ความคิดเขาเปลี่ยนทันทีเลย และบอกให้ผมเอาเงินรีโนเวทบ้านไปสร้างบ้านที่มหาสารคามอีก ผมก็เลยยืนยันไปว่าผมไม่ไป ถ้าจะกลับไปเพื่อดูแลแม่ก็ไปเถอะแต่ไม่ได้หมายความว่าต้องเลิกกันสักหน่อย  ไปๆมาๆก็ได้ แต่จะให้ทิ้งชีวิตตรงนี้ที่กำลังไปได้ดี ก็คงไม่เอา สุดท้ายก็ทะเลาะกัน 3วันดี4วันร้าย พอถามกลับว่าแล้วไปอยู่มหาสารคามจะทำอาชีพอะไร ก็ยังไม่รู้อีก เลื่อนลอยไร้เป้าหมายมากชีวิต  รู้อย่างเดียวว่าจะไปดูแม่ แต่ต้องให้ผมไปอยู่ด้วย ครอบครัวผมเป็นสิ่งไร้สาระในความคิดเขา แต่แม่เขาคือคนที่ทุกคนต้องเทคแคร์ซะงั้น