นักบาสสหรัฐไม่พักที่หมู่บ้านนักกีฬามาตั้งเเต่ชุด dream team ในปี 1992 ซึ่งปีนั้นเป็นปีเเรกที่มีการอนุญาตให้นักบาส NBA ลงเเข่งรายการโอลิมปิกได้ ก่อนหน้านั้นมีเเต่พวกมือสมัครเล่นหรือเด็กที่เรียนมหาวิทยาลัยมาเเข่ง

สาเหตุที่ออกมาพักข้างนอกมีหลายอย่างเช่น:

-ตัวสูงกว่าชาวบ้าน เตียงไม่ได้ออกมาเเบบมาเพื่อคนสูงเกือบ 7 ฟุตทําให้มีที่วางขาไม่พอ

-ห้องเล็กเเละคับเเคบ ต้องเเชร์สถานที่กับคนหมู่มากจากทั่วโลกทําให้ขาดความเป็นส่วนตัว มีความสะดวกสบายน้อยกว่า

-หมู่บ้านนักกีฬามีกฎหลายอย่างเช่นห้ามเพื่อนหรือคนในครอบครัวมาเยี่ยม, ห้ามดื่มเเอลกอฮอล์, มี quiet hours ที่เป็นช่วงเวลาที่ห้ามส่งเสียงดังเเต่ถ้าพักข้างนอกไม่โดนกฎพวกนี้

เวลาไปเเข่งเลยเลือกพักโรงเเรมหรูหรือไม่ก็เช่าเรือสําราญเเบบเหมาลําเเชร์กับทีมบาสหญิง

หนก่อนตอนจัดที่โตเกียว หมู่บ้านนักกีฬาเปลี่ยนมาใช้เตียงที่ทําจากกระดาษเเข็งรับนํ้าหนักได้คนเดียวทําให้มีเสียงเเซวว่าคงไม่อยากให้นักกีฬากุ๊กกิ๊กกันซึ่งเป็นปัญหาที่มีมานานในโอลิมปิกครั้งก่อนๆ จนต้องเเจกอุปกรณ์คุมกําเนิดมหาศาลเเต่ผู้จัดอ้างว่าเเค่อยากเอาเตียงไป recycle หลังจบงานเพื่อรักษาทรัพยากรธรรมชาติเฉยๆ เเต่ดูไม่ค่อยมีคนเชื่อเท่าไหร่

หนนี้ก็ยังใช้เตียงกระดาษอยู่เเต่มีนักกีฬาหลายคนทดสอบความเเข็งเเรงผ่าน social media โดยกระโดดบนเตียงให้ดูเเละพบว่าไม่พังง่ายๆ เลยไม่รู้ว่าจะคนไปจับคู่ทํากิจกรรมกันอีกไหม

Credit: USA Today