ทางคณะได้จัดงานวันเกษียณให้กับอาจารย์วิภา 
คณบดีสั่งให้ตกแต่งภายในงานด้วยดอกไม้สดที่สวยเลิศ
อาจารย์หลายคนรู้สึกอยากมาร่วมงานเพราะ
เห็นว่าอาจารย์วิภาได้ทุ่มเทให้กับงานประกันคุณภาพในหลายปีที่ผ่านมา

# ก็เพราะพวกมืงไม่ทำกันไง กูเลยต้องทำ  #

หลายคนเห็นในความเสียสละของอาจารย์วิภา
ที่ทุ่มเทให้กับงานประกันคุณภาพจนไม่มีเวลาไปเรียนปริญญาเอก

# หัวหน้าภาค รศ.ดร.แขไข ไม่ยอมให้กูไปเรียน
ตัวนี้แหละที่ควรอยู่ในนรกมากกว่าบนโลกนี้ #

รศ.ดร.เพียงเกศ กับ ผศ.ดร. อรอุมามากันก่อน อรอุมากล่าวว่า
"พวกที่เป็นอาจารย์เฉยๆ ไม่มี ดร.นำหน้าไม่มากันเลยนะคะ"
"พวกมันคงอับอายที่แก่ป่านนี้ ก็ยังไม่มี ดร.นำหน้ากับเขาสักที"

อาจารย์วิภาเข้างานมาอย่างงามสง่าด้วยชุดที่งามวิจิตร
หล่อนยิ้มทักทายทุกคนอย่างเป็นกันเอง
หลังจากคณบดีกล่าวเปิดงาน ก็ได้เชิญอาจารย์วิภาขึ้นกล่าวอะไรก็ได้สักเล็กน้อย

อาจารย์วิภาเดินอย่างสง่างามมาที่แท่นพิธีกร
หล่อนยิ้มอย่างเอื้ออารี ก่อนจะก้มลงเปิดช่องลับตรงแท่น
แล้วหยิบปืนกลที่ตระเตรียมไว้เป็นอย่างดีออกมา
หลังจากนั้น หล่อนก็สาดกระสุนใส่ทุกคนอย่างไม่เลือกหน้า

อาจารย์ที่ยังไม่ตายพยายามจะหนี แต่ประตูถูก lock จากด้านนอกทุกประตู
หลังจากฆ่าทุกคนจนหมดแล้ว อาจารย์วิภานำน้ำมันมาราดทุกคน
มีหลายคนที่ยังไม่ตาย แค่บาดเจ็บสาหัส หล่อนก็เอาน้ำมันราดทุกคนแล้วจุดไฟเผา
หลังจากนั้น หล่อนก็เอาน้ำมันราดตัวเอง แล้วจุดไฟเผาตัวเองทั้งเป็น
.................................................................................................
สองสัปดาห์ผ่านไป คำรณ ลูกชายคนเดียวของอาจารย์วิภากำลังเดือดร้อน

ลูกหลานของเหยื่อต่างต้องการฆ่าเขาเพื่อล้างแค้น
วันนี้เขากำลังวิ่งหนีพวกที่ตามล่าเขาอยู่
คำรณวิ่งจนเหนื่อย จนเกือบหมดแรง
ตอนนั้นรถมอเตอร์ไซค์ของธนาก็เข้ามาจอดตรงหน้าเขาพอดี

ธนาดึงคำรณให้ขึ้นมาซ้อนมอเตอร์ไซค์เขา
และช่วยพาคำรณหลุดออกจากนรกขุมนั้น
แต่พวกเขาอาจเจอนรกขุมใหม่ที่รออยู่ข้างหน้า