เริ่มเลยคือต้องมาทำงานตปท. ที่บริษัทมีที่พักให้ น้ำไฟฟรี แต่มีรูทเมท ตอนแรกๆเลยมีกัน 3สาว เราอายุ 28ปี อีก2คนแก่กว่า 34-36 พื้นฐานไม่เคยอยู่ร่วมกับใครมาก่อน ปรับตัวอยู่ประมาณนึง พื้นที่สัดส่วนในห้องแบ่งกันชัดเจน พื้นที่ของเราก็ดูแลระเบียบเรียบร้อย แต่ที่ไม่สามารถควบคุมได้คือ รักษาความสะอาดไม่เท่ากัน ตู้เย็นพี่เขาก็สรรหาอะไรมาแช่เต็มไปหมดจนตู้เย็นมีกลิ่นเปิดที่จะเป็นลม (พกน้ำพริกปลาร้ามาจากบ้าน) กับคงกับข้าวกลิ่นตีกันไปหมด เราเองเลยตัดสินตัดไม่ใช้ตู้เย็นที่ห้องเลย เพราะว่าเอาไรไปแช่ก็ติดกลิ่นไปหมด ดื่มน้ำอุณหภูมิห้องเลย ส่วนของกินจุกจิกเอาไปไว้ตู้เย็นออฟฟิศแทนเพราะใช้ชีวิตที่ทำงานส่วนใหญ่ เรื่องแบ่งกันอาบน้ำ น้องเล็กสุดอาบทีหลังเพื่อน ถ้าคนที่1-2ช้า เราคือคนที่ไปสายเลย แน่นอนว่าห้องผู้หญิงมุมแต่งหน้าแต่งตัวต้องมี เน้นรก เน้นมี ไม่เน้นใช้ 2คนมีพื้นที่โต๊ะเป็นของตัวเอง เราจะมีชั้นว่างของในห้องน้ำ สกินแคร์ลูทีนใดๆ เป่าผม เสร็จสรรพในห้องน้ำ เพราะว่าห้องน้ำแบ่งโซนแห้งเปียก เราคนขี้เกียจเน้นสะดวก พี่ๆเขาคนสวย หน้าสดออกห้องไม่ได้ จัดเต็ม จัดแน่น น้ำหงน้ำหอมฉีดจนฉุดทั้งห้อง วู๊ววววว พอถึงออฟฟิศก็คนละส่วนละ เข้า-งานพร้อมกัน แต่คนละแผนกกัน พอมาถึงห้องเราจะอาบน้ำคนแรกพร้อมนอน ดูซีรีย์ นี่ละๆๆๆๆความบันเทิงมันคือตอนนี้
คนแรกที่อายุ36ปีนะ แฟนพึ่งเสียยังไม่ถึง3เดือนเลย แต่มีแฟนใหม่ตั้งแต่ยังไม่ถึงเดือน คบกันเดือนกว่าๆเลิก และมาทำงาน สถานที่ใหม่ เจอคนใหม่ๆ สาวพราวเสน่ห์ที่ไม่เคยว่างเว้นจากผู้ชายรึผู้ทอมเลย แต่ๆๆๆๆถ้าออกไปหาผช.ข้างนอกก็ไม่เท่าไหร่ แต่ปกติคือจะคุยผ่านคอล ถ้าชอบอกชอบใจก็หัวเราะเอ้กอ้าก ดังมากนะมันอิ่มความสุขเกิ้น แต่หลักๆคือชอบทะเลาะกันไง ชวนทะเลาะแล้วว้ากใส่กัน ห้องนอนมันก็มีเท่านี้3เตียงเรียงกันไม่ใช่ว่ากว้างขว้างอะไร กระซิบก็ได้ยินอ่ะในห้อง ตี1ตี2แม่ก็ว๊ากๆๆๆใส่กัน ก่อนหลับตานอน หรือลืมตาตื่นเสียงแรกและเสียงสุดท้ายของวันคือเสียงยัยคนนี้คุยโทรศัพท์คุยดี10นาที อีก1ชม.ด่ากัน ทุกวันจริงๆไม่ได้หาว่านะ อยู่ได้4-5เดือน ผช.เป็นเหตุจนกระทบงาน มีตบตีจนต้องพักรักษาตัว มีปัญหาเรื่องงานสาเหตุหลักๆจากผช.นั้ยแหละ จนบ.พิจารณาเชิญออก นางจะต้องกลับบ้านเลย
ส่วนคนที่2 อายุ34 พี่2คนเขาสนิทกัน เพราะว่าคุยกันรู้เรื่องถูกคอกัน เรื่องที่คุยก็เรื่องผช. เรื่องความส๊วย ซึ่งบอกตรงๆว่าคุยกันไม่ได้เพราะ ไทป์เราไทป์เขาไม่เหมือนกัน เราไม่อินกับที่พี่ๆเขาคุยกัน พออยู่กัน 2คน เริ่มมีพื้นที่มากขึ้น เราจะเริ่มจัดแจงพื้นที่ๆเป็นส่วนรวมให้เป็นระเบียบมากขึ้น แต่พี่คน34เนี้ย ขึ้นชื่อสุดใน3สาวเรื่องไม่เป็นระเบียบ ยิ่งมีพื้นที่มากขึ้น อาณาเขตก็เริ่มขยายวงกว้าง ซึ่งของเราพื้นที่ใช้สอยเท่าเดิมนะ คือไม่ติดหรอกสำหรับเราเพียงพอแล้ว แต่ความสะอาดอ่ะเราต้องการมากเลย ตู้เย็นเราเคลียร์จนสะอาดหายเหม็นละ ใช้ได้แล้ว พฤติกรรมแรกคือ กินของแล้วไม่ชอบทิ้งกินตรงไหนวางตรงนั้น หมดไม่หมดก็ไม่ทิ้ง ขวดน้ำผลไม้กินไม่หมดฝาไม่มี วางบนโต๊ะขวดแรกผ่านไปขวด2ขวด3ค่อยๆผ่านไปยังไม่ทิ้งอีก จานชาม2ใบถ้วนกินแล้วแช่ รวมๆ15วันไม่ล้าง จนวันหยุดนี่เป็นคนเก็บทิ้งเก็บล้างเองแหละ โมโหอยู่นะ แล้วติดสวยตลอดเวลาแม้แต่จะนอน แต่งหน้านอนมีจริง แล้วชอบเหลือเกินแป้งฝุ่นน่ะ ทาทั้งตัว เวิ้งนั้นน่ะขาวเต็มพื้นไม่เช็ด ไอ้เราไม่ใช้เพราะเป็นภูมิแพ้ มันเป็นฝุ่น คลุ้งทั้งห้องเลยทาแต่ละที แล้วเมื่อเดือนที่แล้วพึ่งเลิกกับแฟนที่คบมา16ปี เหตุเพราะมาตกหลุมรัก เพลย์บอยประจำออฟฟิศที่ทำงาน ความ
ของผช.คนนี้นะ เราคือคนที่โดนจีบคนแรกเลย แต่ไม่ชอบไม่โอเคเลยปฏิเสธไป เพื่อนแค่เพื่อนร่วมงานกันปกติ
ต่อคือไปจีบยัยคนอายุ36น่ะแกกกกกก สาวพราวเสน่ห์น่ะ นางดันเล่นด้วยจนมีซัมติงเลย แต่สาวตัวแสบไง เอาเงินเพลย์บอย ทรงหิวเงินเลย เพลย์บอยเลยเขี่ยทิ้ง จนนางออกจากงานไปนั่นแหละ เพลย์บอยนี่ระดับผู้บอนะมียศถา สาว36ออก จีบสาว34ต่อ ซึ่ง ตอน2คนคบกันสาว34รู้มั้ย รู้ค่าาาา ก็คือปรึกษากันฉ่ำ ไปไงมาไงเอาต่อเพื่อนงงมาก ง่ายๆเลย3สาวเนี่ย เพลย์บอยจีบหมด จริงๆจีบทุกคนในออฟฟิศแหละ เขารู้กันหมด ยัย36เห็นเขารวยเลยอยากได้เขา ส่วนยัย34รักเอยหลงคารมปากหวานเขา ยอมทิ้งแฟนน่ะ นี่เลย!!ล่าสุดงัดมุกใหม่ให้พ่อเพลย์บอยสนใจ ล่าสุด้ป็นซึมเศร้านะ ขั้นรุนแรงด้วย รู้ได้ไงอะหรอก อ่านไปเจอในเธรดเศร้าน่ะแกเลยเป็น หัวจะปวด วันๆไม่หลับไม่นอน ประสาทหลอน รอเพลย์บอยโทรมา ฟุ้งซ่านไปเรื่อย แล้วมีความตั้งใจมากที่จะป่วย จะเป็นให้ได้เลย
ส่วนต่อไป เราเอง สาวอายุ28ปี ที่เลิกกับแฟนมาปีนึงแล้ว ไม่ซึมไม่เศร้าเพราะ เราเป็นติ่ง เราเป็นสาววาย เราดูซีรีย์ อ่านฟิค ฉ่ำ ลงที่นอนใส่หูฟัง ใครชวนไปไหนไม่ไป จนเขาไม่ชวน สามารถไม่พูดกับคนในห้องเลยได้ ทำไรเรียบร้อย ลงเตียง ไอแพด หูฟัง พร้อมนอน เช้าทำงาน เลิกงานดูซีรีย์ ชีวิตมีแค่นี้จริงๆ แล้วโดนพูดแซะว่าเป็นคนประเภทอิ๊กนอ พวกดูดาย ซึ่งก็เป็นจริงๆถามว่าสนใจมั้ยก็ไม่อยู่แล้ว แต่รำคาญมาก คือเราไม่สามารถไปคอนโทรการใช้ชีวิตของใครได้ เราเองก็มีวิธีจัดการตัวเองแบบนี้ แค่ใช้ชีวิตให้มันง่ายๆ ไม่กระทบ ไม่ลำบากคนอื่นรึตัวเอง ไม่น่าจะเกินความสามารถสติสัมปชัญญะคนหรอกมั้ง คือกล้าพูดจริงๆนะว่า เราใช้ชีวิตได้มีประสิทธิภาพมากๆ ข้ามน้ำข้ามทะเลมาทำงานหาเงิน ไว้ไปติ่งศลป. ไว้ใช้ชีวิตฟุ้มเพือย อีกอย่างคือพฤติกรรมการใช้ชีวิตเราไม่ได้มีผลต่อใครด้วยซ้ำ มีพื้นที่ขอบเขตชัดเจน ปัญหายิบย่อยมีแหละแต่จัดการเอง ดูแลตัวเอง ไม่เป็นภาระคนอื่น มันเลยน้อยใจว่ากูก็ใช้ชีวิตมาอย่างดี ทำไมถึงผลักแต่คนแบบนี้มาอยู่ใกล้ๆ โชคดีที่สังคมในออฟฟิศค่อยข้างดี ติดตรงเรื่องที่พักนี่แหละ เฮ้ออออออออ
มาบ่นนะคะ ถ้าใครอ่านแล้ว มาแชร์ประสบการณ์กัน
คนแรกที่อายุ36ปีนะ แฟนพึ่งเสียยังไม่ถึง3เดือนเลย แต่มีแฟนใหม่ตั้งแต่ยังไม่ถึงเดือน คบกันเดือนกว่าๆเลิก และมาทำงาน สถานที่ใหม่ เจอคนใหม่ๆ สาวพราวเสน่ห์ที่ไม่เคยว่างเว้นจากผู้ชายรึผู้ทอมเลย แต่ๆๆๆๆถ้าออกไปหาผช.ข้างนอกก็ไม่เท่าไหร่ แต่ปกติคือจะคุยผ่านคอล ถ้าชอบอกชอบใจก็หัวเราะเอ้กอ้าก ดังมากนะมันอิ่มความสุขเกิ้น แต่หลักๆคือชอบทะเลาะกันไง ชวนทะเลาะแล้วว้ากใส่กัน ห้องนอนมันก็มีเท่านี้3เตียงเรียงกันไม่ใช่ว่ากว้างขว้างอะไร กระซิบก็ได้ยินอ่ะในห้อง ตี1ตี2แม่ก็ว๊ากๆๆๆใส่กัน ก่อนหลับตานอน หรือลืมตาตื่นเสียงแรกและเสียงสุดท้ายของวันคือเสียงยัยคนนี้คุยโทรศัพท์คุยดี10นาที อีก1ชม.ด่ากัน ทุกวันจริงๆไม่ได้หาว่านะ อยู่ได้4-5เดือน ผช.เป็นเหตุจนกระทบงาน มีตบตีจนต้องพักรักษาตัว มีปัญหาเรื่องงานสาเหตุหลักๆจากผช.นั้ยแหละ จนบ.พิจารณาเชิญออก นางจะต้องกลับบ้านเลย
ส่วนคนที่2 อายุ34 พี่2คนเขาสนิทกัน เพราะว่าคุยกันรู้เรื่องถูกคอกัน เรื่องที่คุยก็เรื่องผช. เรื่องความส๊วย ซึ่งบอกตรงๆว่าคุยกันไม่ได้เพราะ ไทป์เราไทป์เขาไม่เหมือนกัน เราไม่อินกับที่พี่ๆเขาคุยกัน พออยู่กัน 2คน เริ่มมีพื้นที่มากขึ้น เราจะเริ่มจัดแจงพื้นที่ๆเป็นส่วนรวมให้เป็นระเบียบมากขึ้น แต่พี่คน34เนี้ย ขึ้นชื่อสุดใน3สาวเรื่องไม่เป็นระเบียบ ยิ่งมีพื้นที่มากขึ้น อาณาเขตก็เริ่มขยายวงกว้าง ซึ่งของเราพื้นที่ใช้สอยเท่าเดิมนะ คือไม่ติดหรอกสำหรับเราเพียงพอแล้ว แต่ความสะอาดอ่ะเราต้องการมากเลย ตู้เย็นเราเคลียร์จนสะอาดหายเหม็นละ ใช้ได้แล้ว พฤติกรรมแรกคือ กินของแล้วไม่ชอบทิ้งกินตรงไหนวางตรงนั้น หมดไม่หมดก็ไม่ทิ้ง ขวดน้ำผลไม้กินไม่หมดฝาไม่มี วางบนโต๊ะขวดแรกผ่านไปขวด2ขวด3ค่อยๆผ่านไปยังไม่ทิ้งอีก จานชาม2ใบถ้วนกินแล้วแช่ รวมๆ15วันไม่ล้าง จนวันหยุดนี่เป็นคนเก็บทิ้งเก็บล้างเองแหละ โมโหอยู่นะ แล้วติดสวยตลอดเวลาแม้แต่จะนอน แต่งหน้านอนมีจริง แล้วชอบเหลือเกินแป้งฝุ่นน่ะ ทาทั้งตัว เวิ้งนั้นน่ะขาวเต็มพื้นไม่เช็ด ไอ้เราไม่ใช้เพราะเป็นภูมิแพ้ มันเป็นฝุ่น คลุ้งทั้งห้องเลยทาแต่ละที แล้วเมื่อเดือนที่แล้วพึ่งเลิกกับแฟนที่คบมา16ปี เหตุเพราะมาตกหลุมรัก เพลย์บอยประจำออฟฟิศที่ทำงาน ความ ของผช.คนนี้นะ เราคือคนที่โดนจีบคนแรกเลย แต่ไม่ชอบไม่โอเคเลยปฏิเสธไป เพื่อนแค่เพื่อนร่วมงานกันปกติ ต่อคือไปจีบยัยคนอายุ36น่ะแกกกกกก สาวพราวเสน่ห์น่ะ นางดันเล่นด้วยจนมีซัมติงเลย แต่สาวตัวแสบไง เอาเงินเพลย์บอย ทรงหิวเงินเลย เพลย์บอยเลยเขี่ยทิ้ง จนนางออกจากงานไปนั่นแหละ เพลย์บอยนี่ระดับผู้บอนะมียศถา สาว36ออก จีบสาว34ต่อ ซึ่ง ตอน2คนคบกันสาว34รู้มั้ย รู้ค่าาาา ก็คือปรึกษากันฉ่ำ ไปไงมาไงเอาต่อเพื่อนงงมาก ง่ายๆเลย3สาวเนี่ย เพลย์บอยจีบหมด จริงๆจีบทุกคนในออฟฟิศแหละ เขารู้กันหมด ยัย36เห็นเขารวยเลยอยากได้เขา ส่วนยัย34รักเอยหลงคารมปากหวานเขา ยอมทิ้งแฟนน่ะ นี่เลย!!ล่าสุดงัดมุกใหม่ให้พ่อเพลย์บอยสนใจ ล่าสุด้ป็นซึมเศร้านะ ขั้นรุนแรงด้วย รู้ได้ไงอะหรอก อ่านไปเจอในเธรดเศร้าน่ะแกเลยเป็น หัวจะปวด วันๆไม่หลับไม่นอน ประสาทหลอน รอเพลย์บอยโทรมา ฟุ้งซ่านไปเรื่อย แล้วมีความตั้งใจมากที่จะป่วย จะเป็นให้ได้เลย
ส่วนต่อไป เราเอง สาวอายุ28ปี ที่เลิกกับแฟนมาปีนึงแล้ว ไม่ซึมไม่เศร้าเพราะ เราเป็นติ่ง เราเป็นสาววาย เราดูซีรีย์ อ่านฟิค ฉ่ำ ลงที่นอนใส่หูฟัง ใครชวนไปไหนไม่ไป จนเขาไม่ชวน สามารถไม่พูดกับคนในห้องเลยได้ ทำไรเรียบร้อย ลงเตียง ไอแพด หูฟัง พร้อมนอน เช้าทำงาน เลิกงานดูซีรีย์ ชีวิตมีแค่นี้จริงๆ แล้วโดนพูดแซะว่าเป็นคนประเภทอิ๊กนอ พวกดูดาย ซึ่งก็เป็นจริงๆถามว่าสนใจมั้ยก็ไม่อยู่แล้ว แต่รำคาญมาก คือเราไม่สามารถไปคอนโทรการใช้ชีวิตของใครได้ เราเองก็มีวิธีจัดการตัวเองแบบนี้ แค่ใช้ชีวิตให้มันง่ายๆ ไม่กระทบ ไม่ลำบากคนอื่นรึตัวเอง ไม่น่าจะเกินความสามารถสติสัมปชัญญะคนหรอกมั้ง คือกล้าพูดจริงๆนะว่า เราใช้ชีวิตได้มีประสิทธิภาพมากๆ ข้ามน้ำข้ามทะเลมาทำงานหาเงิน ไว้ไปติ่งศลป. ไว้ใช้ชีวิตฟุ้มเพือย อีกอย่างคือพฤติกรรมการใช้ชีวิตเราไม่ได้มีผลต่อใครด้วยซ้ำ มีพื้นที่ขอบเขตชัดเจน ปัญหายิบย่อยมีแหละแต่จัดการเอง ดูแลตัวเอง ไม่เป็นภาระคนอื่น มันเลยน้อยใจว่ากูก็ใช้ชีวิตมาอย่างดี ทำไมถึงผลักแต่คนแบบนี้มาอยู่ใกล้ๆ โชคดีที่สังคมในออฟฟิศค่อยข้างดี ติดตรงเรื่องที่พักนี่แหละ เฮ้ออออออออ