คือเราไม่อยากกลับตจวค่ะ เพราะเราเนี่ยอยู่ในเมืองมาตั้งอายุ4ขวบแล้ว มันก็ทำให้เราชินกับที่บ้านมากกว่าที่ตจว เพราะที่ตจว เวลาเราทำอะไรก็ต้องเกรงใจตลอด เมื่อปีที่แล้วเราไปตจว และเราก็ฝังใจกับที่นั่นเพราะ

เชื่อว่าทุกคนเคยกิน, เคยเป็นมาก่อน มีวิธีแก้แตกต่างกันไป แต่ผมอยากรู้วิธีแก้หน่อย​ ควรทำยังไงให้กลับมาปกติ​ ? กินกลับมาบ้านสักพักเริ่มหนักปาก, มีกลิ่นปากรุนแรงมาก​ แปรงฟันก็ไม่หาย​ รำคาญ​มาก​ ไม่ค่อย

คือเราได้ลองไปเดินไนท์คนเดียวแบบมันรู้สึกแปลกมากเราไม่เคยมาอะไรแบบนี้คนเดียวเลย มันเหงาไม่รู้จะคุยกับใคร ซื้อของก็ไม่มีใครช่วยเลือกเดินไปคือคิดถึงแฟนตลอด แฟนเราไม่ยอมมาด้วยปกติเขาจะมาด้

อะไรผมคบกับแฟนได้ไม่นานและเป็นช่วงปิดเทอมด้วยทำให้พวกเราทะเลากันบ่อยแต่ผมพยายามปรับให้ดีขึ้นเช่น ขึ้นเสียง ไม่เอาใจใส่ พูดจาทำร้ายแฟน คือสิ่งที่ผมทำผมไม่ได้ตั้งใจเลยมันเป็นความเคยชินแต่ผมก็ปรับให้แล้ว

เราแอบชอบเพื่อน เรากับเค้าก็เหมือนจะสนิทและไม่สนิท มันจะมีบางช่วงนึงที่แบบหายไป ไม่ได้คุยกันเลยคือช่วงขึ้น ม.ปลาย เรากับเค้าอยู่คนล่ะห้องกัน แทบจะไม่ค่อยได้เจอกันเลยใน รร. ล่ะทีนี้มันก็มาคุยกับเด็กในห

คือว่าย่าเราเล่าว่าไปค้นเจอนส.3ก.ละช่วงนั้นมีโครงการเปลี่ยนนส.3ก.เป็นโฉนดย่าเราเลยเอาไปเปลี่ยน แต่ที่ดินพื้นนี้เป็นที่ดินของทวดเราซึ่งปัญหามันอยู่ที่ว่าตำบล หมู่เลขที่ในนส.3ก.กับโฉนดมันไม่เหมือนกัน คื

คือว่า เราคบกับ แฟนได้ เกือบ  3 ปีแล้วค่ะ เราอยุ่ด้วยกันเกือบทุกวัน แรกๆ เขาเต็มใจทำทุกๆอย่างให้เรา อย่างเช่น เราอยากไปนั่งเล่นทีนี้ ไปกินหมูกะทะร้านนั้น กินข้าวร้านนี้ เขาพาเราไปทุกที ไปพร้อมรอย

คือแบบทะเลาะกับพี่ช่วงปีใหม่หรือวันสำคัญๆ  ไม่ใช่เรื่องที่ดีครับ มันทำให้พอถึงวันสำคัญที่เราทะเลาะกัน เราจะนึกถึงมัน มันทำให้ผมเเลียดวันสำคัญวันนั้นไปเลย (ทะเลาะเพราะผมมัวแต่เลือกของขวัญแต่พี่มัน