โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เริ่มเรื่องมาจากที่แม่ของฉัน ย้ายไปอยู่ห้องพักในวัย 45 ปี ตกดึกแม่นอนอยู่แม่รู้สึกว่าเหมือนตัวลอยไปลอยมาในห้อง จิตแม่ทำท่านอนอยู่ ลอยทะลุกำแพงไปอีกห้องนึง ซึ่งแม่เห็นทุกอย่างที่อยู่ในห้องนั้น ทั้งตู้เตียง และลอยไปอีกห้องนึง เห็นเด็กผญถักเปียผมสองข้าง ใส่ชุดกระโปรงสีแดงน่ารัก ยืนเศร้าอยู่หน้าห้องเช่า นี่คือจุดเริ่มของแม่ และนี่ก็คือครั้งแรกของแม่ หลังจากเหตุการณ์นั้นก็เงียบไปพักนึง จนกระทั่งแม่ย้ายกลับ ไปบ้านที่บางประกง เริ่มมีอาการจิตออกมาจากร่างอีกครั้ง แต่ครั้งนี้แม่เป็นบ่อยและถี่มาก แรกๆที่แม่ออก แม่จะออกจากทางเท้า ตัวจะเริ่มซาๆ แม่ตกใจมากที่อาการนี้เกิดขึ้นอีกครั้ง แม่ได้พยายามจะกลับเข้าร่างตัวเอง แต่ก็ทำไม่ได้ จังหวะนั้นแม่กลัวมาก กลัวว่าจะกลับเข้าร่างไม่ได้ คิดว่าตัวเองต้องตายแน่ๆ แม่ก็เดินไปรอบๆห้อง ไม่กล้าออกไปไหน หันไปส่องกระจกในห้อง พบว่าไม่เจอหน้าตัวเอง บรรยากาศโดยรอบ มีความครื้มๆมีหมอกมัวๆ แม่ลองเอามือไปสัมผัสสิ่งของโดยรอบ แต่ไม่สามารถจับต้องได้ วืดผ่านตลอด จนกระทั่งเวลา 06.20 น. เสียงนาฬิกาดังขึ้น แม่เลยกลับเข้าร่างและตื่นขึ้นมา แรกๆแม่แยกไม่ออกเลยว่า ระหว่างจิตออกหรือฝันกันแน่ แรกๆแม่ก็เข้าใจว่าฝันไปแหละ จนกระทั่งแม่มีอาการจิตออกหนักขึ้นทุกๆวัน สถานที่เดิม เวลาเดิมเป๊ะๆ ช่วงเวลาที่จิตออกจะเป็นช่วง 06.00 น.ทุกครั้งที่แม่ออกจากร่าง แม่ก็กลัว ไม่กล้าเดินออกจากห้องสักที ได้แต่นั่งมองนาฬิกาให้ถึง 06.20 น. เพื่อที่เสียงนาฬิกาจะทำให้ร่างตื่นขึ้นมา ช่วงแรกๆแม่ใช้ชีวิตจิตออกจากร่างแบบนี้วนลูปทุกวัน นานๆเข้าก็หนักขึ้นเรื่อยๆ มีอยู่วันหนึ่ง แม่พยายามฝืนจิตไม่ได้ออกจากร่าง แต่เหมือนมีอะไรดึงจิตให้ออกตลอด ในขณะที่แม่พยายามฝืนอยู่นั่น ก็เหมือนมีอะไรบางอย่างมากระซากแม่กระเด็นไปอย่างแรงจนตกเตียง กลิ้งไปล้มหน้าตู้เย็น บริเวณใกล้ๆ ยิ่งแม่อยากกลับเข้าร่างมากแค่ไหน ก็เหมือนมีแรงกระซากไปอีก ทีนี้ลืมตามาอีกที ก็อยู่ในที่มืดๆ สักพักภาพตัดมาที่แสงที่ขาว แล้วภาพก็ตัดมาที่ห้องนอน จนเสียงนาฬิกาปลุก แม่จึงตื่นขึ้นมา ตื่นมารู้สึกเหนื่อยกว่าทุกครั้ง จนผ่านไปไม่กี่วันจิตของแม่ จากที่เคยออกทางเท้า รอบนี้สามารถลุกนั่งออกมาได้เลย และแม่ก็ไปหาข้อมูลจากคนที่เคยจิตออกจากร่างเหมือนกัน พบว่ามีวิธีที่สามารถควบคุมจิตได้ ให้สามารถเข้าออกร่างได้ ทุกครั้งที่แม่ลองออกจากร่างแม่จะภาวนาพุทธโธ ไปเรื่อยๆ จนออกจากร่างได้ และเวลาอยากจะกลับข้างร่างก็ลงมาทับร่างที่นอนอยู่หรือยืนบริเวณใกล้ๆร่างแล้วภาวนาพุทธโธเช่นกัน แรกๆแม่กลัว หลังๆจิตออกจากร่างแม่จนซิน และแม่ก็พยายามที่จะออกเอง ก็สามารถลุกออกเองได้เลย ล่าสุดแม่เล่าว่า "เมื่อเช้าแม่ออกอีกแล้ว นอนตะแคงไปทางเตียง ลองภาวนาพุทโธไม่คิดว่าจะออกได้ ขาลอยไขว้ขึ้นไปบนที่นอน แล้วแม่ก็กระโดดขึ้นที่นอนออกไปเลย ไปยืนมองถนนแล้วนะมีรถวิ่งปกติเลย แจคกี้(ชื่อแมว)ก็เห็นแม่ด้วย แล้วแม่ก็ลองออกไปนอกห้องแล้ว เดินไปตรงหิ้งพระ แล้วก็ไปนั่งไหว้พระ แล้วก็เดินไปที่ห้องป้ารุ่ง แล้วก็เดินลงบันไดไปข้างล่าง ภาพตัดเป็นอดีตไปเลย เป็นบ้านหลังเก่า แล้วแม่ก็เดินๆดู มีรถไถนาจอดอยู่ ไต้ถุนบ้าน แล้วจิตแม่ก็ถูกตัดไปเลย ย้อนกลับมาที่ร่างแม่ แม่อยากจะตื่นแต่ตื่นไม่ได้เพราะจิตแม่หายไปไหนก็ไม่รู้ ไม่เดินกลับ ขึ้นมาบนบ้าน แม่คิดว่าถ้าจิตแม่ไม่กลับมา ร่างก็จะตื่นไม่ได้ เลยคิดว่าเดี๋ยวนาฬิกาปลุกก็คงตื่นเอง เขาบอกว่าจิตที่ออกไปกับจิตที่อยู่ในร่างมันสัมพันธ์กันอยู่ ยังไงก็ต้องตื่นมาได้ แล้วแม่ก็ตื่นมาก่อนนาฬิกาปลุก ก่อนที่แม่จะเดินออกไปนอกห้องแม่พยายามจะกำหนดจิตให้ไปหาแฟนแม่สมัยเรียน ทั้งบอกชื่อ นามสกุล ชื่อเล่น ทำยังไงก็ไปไม่ได้ ลองอยู่หลายรอบ เลยลองออกไปเดินข้างนอกห้องดีกว่า เมื่อก่อนเล่าให้ยายฟัง ยายขำ ตอนนี้เริ่มเชื่อแล้ว จิตออกวันทร์ที่ 8 กรกฏาคม 67) และครั้งต่อมาที่จิตอีก แม่ก็ได้เล่าต่อว่า "รอบนี้แม่ออกยากมาก ตอนตัวเริ่มชาเหมือนมี ผญ.มาโดนตัวแม่ แล้วแม่ก็ได้ยินเสียง ผญ.คุยกันในห้อง แล้วแม่ก็ออกมา พอออกมาได้ก็กลับเข้าร่างไปอีก ตัวก็ชาอยู่แบบนั้น แล้วแม่ก็เห็น ผญ.ผมซอยสั้น ใส่เสื้อสีขาวมาตรงที่แม่นอนอยู่มาพูดอะไรกับแม่ก็ไม่รู้ เกี่ยวกับพระภิกษุอะไรเนี่ยแหละ แล้วแม่ก็พยายามออกจากร่างอีก ขามันก็ไม่ยอมลอยออกมา แม่เลยตัดสินใจออกแบบลุกนั่ง ตอนนั้นแม่ก็สับสนอีกว่านี่โลกไหน พอออกก็เจอแจคกี้เลย แล้วก็ไปเปิดหน้าต่างลมพัดแรงมากเหมือนฝนจะตกเลย มองไปที่ถนนก็มีรถวิ่งปกติเลย เลยยังไม่แน่ในว่านี่โลกไหนกันแน่ เลยพยายามหาจุดที่แตกต่าง แล้วก็ไปยืนตรงหน้าต่างมุ้งลวด เห็นไก่ 3 ตัวกับหมา 1 ตัว ยืนอยู่ข้างล่าง ก็เลยรู้ว่านี่อีกโลกนึงล่ะ พอซักพักก็มีหมามาอีกมาไล่กัดไก่ พอแม่มองไปด้ายขวามือ มันกลายเป็นบ้านหลังเก่าอีกแล้ว ตรงบันไดทางขึ้นบ้าน แล้วแม่ก็กลับเข้าร่าง แต่เหมือนมันกลับแบบไม่สนิท เข้าๆออกๆ ความรู้สึกตอนนั้น..แม่คิดว่าพลังแม่เริ่มหมดแล้ว แต่แปลกนะพอหลุดมาชั้นล่างของบ้าน ทำไมต้องเป็นบ้านเก่าด้วย อาทิตย์ก่อน แม่ก็ออกวัน จ.กับวัน พ." (วันพุธที่ 10 กรกฏาคม 2567) มีต่อ... ไว้จะมาอัปเดตเรื่อยๆค่ะ ทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์แม่จะมาเล่าให้ฟังเสมอ