คือเราอ่ะ เป็นคนที่แบบชอบทำความสะอาดมากถึงมันจะสะอาดก็เช็ดวนไปซ้ำๆหรือถ้าเห็นอะไรที่เปื้อนนิดๆหน่อยๆก็อยากเข็ดทำความสะอาด เช่น ฝุ่น หยากใย้ อะไรที่เป็นละอองเล็กๆก็แบบอยากเอาไม้กวาด กวาดหรือไม่ก็เอาผ้ามาเช็ด และที่สำคัญเลยนะห้องของเราคือแบบห้ามใครเข้าคือไม่ว่าใครจะมายุ่งกับของๆเราเราก็จะหงุดหงิดมากหรือใครมาจับต้วคือแบบรู้สึกว่าสกปรกอ่ะตอนไปรร.ก็มีให้เพื่อนยืมของบ้างแต่ก็ไม่ได้รู้สึกสกปรกอ่ะแต่พอกลับมาบ้านก็มานั่งทำความสะอาดจนถึง4ทุ่ม5ทุ่มคือเราคิดว่ามันไร้สาระมากและอยากจะหยุดทำแต่คือมันไม่ได้อ่ะมันค้างคาในใจอ่ะต้องแบบทำความสะอาดให้ได้คือมันเสียเวลาชีวตเรามากเราอยากหยุดทำนะแต่ก็หยุดไม่ได้ถ้าจะสะอาดแล้วก็คือจะสะอาดแบบสุดๆๆแต่ถ้าสกปรกมันแบบมันไม่ได้อ่ะถ้าตัวเราแบบโดนพวกดินหรือเหงื่อทำให้ตัวเหนียวก็อยากอาบน้ำตลอดและเราเป็นคนที่บอบทำงานตอนดลางคืนเวลาทำความสะอาดก็กวาดตอน4ทุ่มและยิ่งวันนี้มีคนเข้ามาห้องเราเราก็อยากทำความสะอาดแต่เราพึ่งทำไปหงุดหงิดมากแถมเขายังเหยียบหมอนเราอีกรับไม่ได้มากกกก