สวัสดีค่ะ วันนี้เราอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ ต้อหินเฉียบพลันในสุนัขค่ะ เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้วค่ะ ที่บ้านเราเลี้ยงน้องหมา 1 ตัวค่ะ เป็นสายพันธ์ุ พุดเดิ้ล ตอนที่เกิดเหตุการณ์นี้ น้องอายุได้ประมาณ 2 ขวบกว่าเองค่ะ วันนั้นทั้งวันน้องร่าเริงมากเลยค่ะ ไม่มีทีท่าว่าจะมีอาการเจ็บปวดหรืออะไรเลย จนตกดึกประมาณ ตี 2-3 อยู่ดีๆน้องก็ไม่ยอมนอนค่ะ เดินไปเดินมา มีร้องบ้างนิดหน่อย ตอนแรกเราคิดว่า น้องอาจจะไม่สบายตัวตรงไหนหรือเปล่า อาจจะปวดท้อง เลยกะว่าเดี๋ยวรอรุ่งเช้าจะพาน้องไปหาหมอค่ะ พอตอนเช้าเราก็สังเกตุเห็นว่า ตาน้องลืมไม่ค่อยขึ้นค่ะ เหมือนจะชอบหรี่ตา สู้แสงไม่ได้ เลยคิดว่าน่าจะมีปัญหาเกี่ยวกับตา แต่ไม่ได้คิดถึงเรื่องต้อหินเลยค่ะ (น้องเป็นแค่ข้างขวานะคะ) จนกระทั่งพาไปพบคุณหมอ คุณหมอก็ได้ทำการตรวจตา ตรวจความดันตา ต่างๆค่ะ ตอนนั้นคุณหมอบอกว่า ความดันตาน้องอยู่ที่ 80 ซึ่งสูงมากๆค่ะ เริ่มแรกคุณหมอยังไม่สามารถฟันธงได้ว่าน้องยังมองเห็นหรือเปล่า เพราะว่าตาน้องอักเสบมาก คุณหมอเลยให้ยาทานกับยาหยอดตา มาหยอดให้น้องก่อน ทุกๆ 2 ชั่วโมงค่ะ เราคอยหยอดตาให้น้องตลอดจนพากลับไป follow up ได้ 2-3 ครั้ง คุณหมอก็เริ่มบอกให้ทำใจค่ะ เหมือนตาข้างนั้นของน้องมองไม่เห็นแล้ว คุณหมอเสนอวิธีการรักษามา คือให้ทำเลเซอร์เพื่อลดความดันตาค่ะ (ซึ่งจะต้องกลับมาทำทุกๆ 4-6 เดือน แต่วิธีนี้จะเหมาะกับน้องหมาที่เพิ่งตรวจเจอมากกว่าค่ะ) กับผ่าตัดเอาตาข้างนั้นของน้องออกแล้วเย็บปิดค่ะ คือมันยากมากๆสำหรับเรา เราไม่อยากเสียตาน้องไป แต่เราก็สงสารน้องค่ะ เวลาน้องความดันตาขึ้นน้องดูเจ็บ ทรมานมากจริงๆ เราเลยกลับมาหาข้อมูลต่างๆเพิ่มเติม ตัดสินใจอยู่ 1-2 วันค่ะ จนสุดท้ายก็ตัดสินใจให้คุณหมอผ่าตัดเอาตาน้องออกค่ะ น่าจะเป็นทางที่ดีที่สุดสำหรับน้อง ไม่ว่าจะกลับมาตรวจกี่ทีๆ ความดันตาน้องก็ไม่ลดลงเลย เวลาที่เรามองเค้า เค้าดูเจ็บทรมานมากจริงๆค่ะ พอเราตัดสินใจได้ คุณหมอก็นัดวันผ่าตัดเลยค่ะ การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ สัปดาห์แรกของการผ่าตัดเราก็ต้องพาน้องไปล้างแผลวันเว้นวันค่ะ น้องก็ยังดูเจ็บแผลบ้างเล็กน้อย แต่น้องเข้มแข็งมากค่ะ สุดท้ายน้องก็ผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้อย่างดี ตอนนี้ผ่านมาปีกว่าแล้วค่ะ การสูญเสียตาหนึ่งข้าง อาจจะทำให้การใช้ชีวิตของเค้าไม่ได้มองเห็นได้ทั่วถึงเหมือนเมื่อก่อน แต่เค้าก็กลับมาร่าเริงเหมือนเดิมค่ะ ส่วนตาอีกข้าง คุณหมอก็ให้หยอดตาป้องกันความดันในตาทุกวัน วันละหนึ่งครั้งค่ะ แล้วก็คอยพาน้องไป follow up เรื่อยๆค่ะ 

เราเพิ่งเคยมาเขียนกระทู้ครั้งแรกค่ะ หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยด้วยนะคะ