เข้าเรื่องเลยแล้วกันค่ะ คบกับแฟนมา 6 ปี เข้าปีที่ 7 ก่อนหน้านี้ 2 ปีแรกที่คบกันเราอยู่ห้องเรา หลังจากนั้นเจอโควิดเลยมาอยู่ด้วยกัน เมื่อ 2 ปีที่แล้วเค้ามีปัญหาให้ต้องกลับมาอยู่บ้าน ตอนนี้เราเลยอยู่ในบ้านเค้า(เค้าให้เรามาอยู่ไม่ได้ขอตามมา) นี่คือช่วงที่เริ่มมีอาการค่ะ ตอนแรกเราซื้อเตียงที่เป็นเหล็กมา เวลามีอะไรกันเกิดปัญหามันมีเสียง เค้าบอกรำคาญหมดอารมณ์ แล้วการมีอะไรกันก็ขาดหายไป จนล่าสุดเมื่อต้นปีเราตัดสินใจเปลี่ยนเป็นเตียงไม้ปกติ ปรากฎว่าทุกครั้งที่เราขอมีอะไรด้วยจะบ่ายเบี่ยงตลอด (ไม่ได้มีอะไรกันมา 8 เดือนแล้ว) เราถามก็บอกแค่ไม่อยากๆ (แต่เล่นเกมส์ได้เช้ายันค่ำ) จนล่าสุดเราถามตรงๆเลยมันเป็นยังไง มันทำให้เรามีความสุขไม่ได้หรอ คำพูดที่พูดออกมาคือ "แล้วถ้าเป็นเราอะ เราชอบมั้ยเวลาโดนข่มขืน" คือเราช็อกมากว่าเฮ้ย!! เกี่ยวอะไรกับโดนข่มขืน คือการมีอะไรกันกับแฟนเป็นการข่มขืนไปได้ยังไง ถ้าเราติด sex จัดๆ ขอถี่ๆจะไม่ว่าเลย นี่คือ 2 เดือนถามครั้ง อะไม่ได้ไม่เป็นไร ถัดมาอีกเป็นเดือนค่อยถามอีกที เพราะส่วนตัวเราก็อายที่จะถามเรื่องนี้เหมือนกัน แต่ไม่คิดว่าจะได้ยินคำตอบแบบนี้ อยากทราบว่าเราควรเอายังไงต่อดี เพราะถามว่าเรื่องนี้สำคัญมั้ย เอาตรงก็สำคัญเพราะเรารู้สึกว่า ยิ่งเราไม่มีสัมพันธ์อะไรกันเลย วันนึงเกิดมีอะไรขึ้นมา เราจะตัดกันง่ายดายมาก เพราะปกติคู่เราคือไม่มีความหวานเลย วันเกิดเค้าไม่เคยซื้อไรให้ มีแต่วันเกิดเค้าเราซื้อให้ ไม่มีการนอนกอด ไม่มีการหอมแก้ม นอกจากเราบอกให้จุ๊บเหม่งหน่อยไรงี้ เอาจริงอยู่ด้วยกันมาขนาดนี้ ปีหน้าเราจะ 30 แล้ว (แฟนแก่กว่าเยอะค่ะ)เราก็แอบคิดแอบกลัวว่า ถ้าเกิดเหตุอะไรผิดพลาดไป หรือเกิดวันนึงเค้าไปเจอคนอื่นที่ใช่ จะเกิดอะไรขึ้นกับเราหลังจากนี้เหมือนกัน บางทีเมาๆเค้าก็บอกไม่รักเราแล้วนะ ไปหาคนอื่นที่ดีนะ เลยไม่รู้ว่าพูดจริงพูดเล่น คือตอนนี้ลึกๆกลัวค่ะ