เรื่องคือ
ผมรักแฟนมากนะ ทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเธอเเต่
ผมรู้สึกว่า ทำไมผมไม่ได้รับบ้าง ในเรื่องของ การใส่ใจ การดูแล(เล็กๆน้อยก็ได้) จากอีกฝั่งนึง เเรกๆผมก็โอเคครับเเต่หลังๆผมก็เริ่มอยากได้ในสิ่งผมต้องการ
บ้างในบางเวลา
ผมจะเป็นห่วงเเฟนผมเลยทักไปตลอด ถามว่ากินอะไรรึยัง วันนี้เป็นไงบ้างเหนื่อย อยากไปเที่ยวไหนรึป่าว อยากกินอะไรมั้ย เเต่กลับกันเเฟนผมไม่ได้ถาม
อะไรผมเลยรอจะตอบอย่างเดียวเเล้วก็ถามผมไม่ถามไปเเฟนผมก็ไม่ได้ทักกลับมาก็คือเงียบเลยครับผมเคยคุยกันเรื่องนี้เเล้วนะเเต่เเฟนผมก็บอกว่ากลัวผม
ไม่ว่างตอบ (ผมยุ่งบ้างไม่ยุ่งบ้าง) ผมเลยบอกว่าทักมาได้ตลอดถ้าว่างก็จะตอบพอหลังๆมาผมก็เริ่มน้อยใจเรื่องนี้มากขึ้นบวกกับอาการเบื่อด้วยครับผมลอง
ชวนไปเที่ยวเเล้วก็ไม่ไปบอกว่าเหนื่อย (ล่าสุดที่ไปกันก็สองสามเดือนที่เเล้วครับ) เเต่กลับกันเพื่อนชวนไปเเฟนผมก็ไปปกติตอนนี้ผมเริ่มคิดเเล้วครับว่า
เเฟนมีผมไว้ทำไม ผมควรจะไปต่อดีมั้ยครับ พอมันมีหลายๆอย่างผมก็น้อยใจเเบบสะสมขึ้นเรื้อยๆ
ปล ผมลองเปิดใจคุยกันเเล้วครับพอคุยกันก็ดีขึ้นมาบ้างเเล้วก็เป็นเหมือนเดิมครับ
ผมควรทำไงต่อดีครับ
ผมรักแฟนมากนะ ทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเธอเเต่
ผมรู้สึกว่า ทำไมผมไม่ได้รับบ้าง ในเรื่องของ การใส่ใจ การดูแล(เล็กๆน้อยก็ได้) จากอีกฝั่งนึง เเรกๆผมก็โอเคครับเเต่หลังๆผมก็เริ่มอยากได้ในสิ่งผมต้องการ
บ้างในบางเวลา
ผมจะเป็นห่วงเเฟนผมเลยทักไปตลอด ถามว่ากินอะไรรึยัง วันนี้เป็นไงบ้างเหนื่อย อยากไปเที่ยวไหนรึป่าว อยากกินอะไรมั้ย เเต่กลับกันเเฟนผมไม่ได้ถาม
อะไรผมเลยรอจะตอบอย่างเดียวเเล้วก็ถามผมไม่ถามไปเเฟนผมก็ไม่ได้ทักกลับมาก็คือเงียบเลยครับผมเคยคุยกันเรื่องนี้เเล้วนะเเต่เเฟนผมก็บอกว่ากลัวผม
ไม่ว่างตอบ (ผมยุ่งบ้างไม่ยุ่งบ้าง) ผมเลยบอกว่าทักมาได้ตลอดถ้าว่างก็จะตอบพอหลังๆมาผมก็เริ่มน้อยใจเรื่องนี้มากขึ้นบวกกับอาการเบื่อด้วยครับผมลอง
ชวนไปเที่ยวเเล้วก็ไม่ไปบอกว่าเหนื่อย (ล่าสุดที่ไปกันก็สองสามเดือนที่เเล้วครับ) เเต่กลับกันเพื่อนชวนไปเเฟนผมก็ไปปกติตอนนี้ผมเริ่มคิดเเล้วครับว่า
เเฟนมีผมไว้ทำไม ผมควรจะไปต่อดีมั้ยครับ พอมันมีหลายๆอย่างผมก็น้อยใจเเบบสะสมขึ้นเรื้อยๆ
ปล ผมลองเปิดใจคุยกันเเล้วครับพอคุยกันก็ดีขึ้นมาบ้างเเล้วก็เป็นเหมือนเดิมครับ