ขอบอกก่อนหนูเป็นแค่เด็กมอสามนะคะ ช่วงนี้ทำไรก็เบื่อไปหมดเบื่อแบบแทบจะร้องเลย ไปเรียนก็อยากเรียนเฉยๆไม่อยากเจอใครไม่อยากกินข้าวไม่อยากเดินอันนี้ไม่ได่ขี้เกียจนะแต่ทำแล้วมันไม่มีความสุข  กลับบ้านก็ไม่อยากกลับถ้ากลับก็คืออยากนอนเฉยๆไม่อยากให้ใครเรียกหรืออะไร จริงๆมันเริ่มจากหนูไม่มั่นใจหน้าแหละหุ่นตัวเอง เป็นคนเตี้ย ขาใหญ่  ไหล่ตก ผมหยิก ดั้งแหมบ จะโดนวิจาร์ณบ่อยๆไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัวและเพื่อนชอบทักว่า   ทำไมอ้วนจัง ทำไมผิวคล้ำขึ้น แต่พอหนูบ่นว่าอยากสวยขึ้นบ้าง ครอบครัวและเพื่อนมักจะถามว่า จะสวยขึ้นไปทำไม พูดยังกะหนูเป็นคนสวยอยู่แล้วแต่ตัวเองยังว่าหน้าตาหนูอยู่เลยทำให้ไม่อยากเดินไปไหน ไม่อยากให้ใครเห็นหน้าตาของตัวเอง  หนูจะทาครีมกันแดดที่บ้านก็บ่นจะทาทำไมโตไปเดี๋ยวก็ขาวเดี๋ยวก็สวยอยู่ดี เป็นคนไม่มั่นใจหูของตัวเองเวลามัดผมหรือถักเปียจะชอบเอาผมปิดหู ที่บ้านก็จะเอาผมหนูขึ้นให้เห็นหูแล้วบ่นว่าจะเอามาปิดทำไม หนูบอกไม่มั่นใจ ก็ทำท่าที่ไม่เข้าใจ