สามีเราเป็นพ่อบ้านนะคะ งานนอกบ้าน ค่าใข้จ่ายในบ้านเราเป็นคนรับผิดชอบ สามีเดือดร้อนเพราะพ่อแม่นับครั้งไม่ถ้วน ตั้งแต่ เอาชื่อไปยืมเงินญาติ
ไปกู้เงินรายวัน ออกรถ(ให้เพื่อน) พอมีปัญหาเกิดขึ้นเขาจะพูดว่า "กูเป็นพ่อเป็นแม่นะ ใช้หนี้ให้กูแค่นี้ไม่ได้หรอ ทำแค่นี้ไม่ได้ไปตายซะไป"
ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลที่ล่ามา เป็นคดีความ ผ่านการขึ้นศาลใช้หนี้ไปเรียบร้อย ซึ่งเราเป็นคนจ่าย ครอบครัวเราค่อนข้างเอ็นดูแฟนเรา เลยคอยช่วยเหลือ
โดยมีเงื่อนไขว่าห้ามมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้เกิดขึ้นอีก แต่ในขณะที่กำลังมีปัญหากันอยู่แฟนมาขอให้พ่อแม่มาอาศัยอยู่บ้านอีกหลังของเรา เพราะไม่มีที่อยู่ ตกลงกันว่าจะจ่ายค่าเช่า ซึ่งถูกกว่าราคาเช่าปกติ3เท่า สุดท้ายก็ไม่จ่าย แถมยังขอเงินรายวันอีก เราเลยต้องรับหน้าจ่ายแทนไปเพื่อไม่ให้ครอบครัวเรามองแฟนไม่ดี เราบอกแฟนเราให้ไปจัดการ ให้เขาย้ายออกผ่านมา3-4เดือนแล้ว เขาไม่ออก แฟนไปปรึกษาตำรวจ ตำรวจบอกให้แม่เรามาแจ้งความ
แม่เราเป็นเจ้าของบ้าน แต่แม่เราไม่ยุ่ง แม่บอกใครหาปัญหามาเคลียร์กันเอง เราปรึกษาพ่อเรา ว่าจะเลิกกับแฟน พ่อเราบอกว่าคนเราเลือกพ่อแม่ไม่ได้
ถ้าไม่มีเราแฟนเราก็ไม่เหลือใคร พ่อเราสงสาร แต่เราค่อนข้างรำคาญ เรารู้สึกว่าแฟนเราโหยหาความรักจากพ่อแม่ที่มันไม่มีทางเป็นไปได้เลยค่ะ
เราเริ่มรู้สึกว่าสิ่งที่ทำมันเบียดเบียนครอบครัวเรา   เราเป็นคนปากกับใจตรงกัน มีอะไรผิดตรงไหนเราพูดเลย แต่พ่อแม่เราก็พูดประมาณว่าให้ถนอมคำพูดหน่อยยังไงก็พ่อแม่เขา แต่ละครอบครัวสอนลูกไม่เหมือนกัน เพราะพ่อเราสอนว่าคนเป็นพ่อแม่ถึงผิดก็ต้องยอมรับผิด ไม่ใช่มาอ้างว่าเป็นพ่อแม่นะ
เราเกิดมาในครอบครัวที่ไม่พูดถึงบุญคุณ พ่อแม่เราจะพูดว่าการเลี้ยงลูกมันเป็นหน้าที่ แต่พอโตมาเราก็ดูแลครอบครัวเองโดยไม่ต้องร้องขอให้ทำเลยนะคะ ทีนี้เราเลยไม่อินที่พ่อแม่เขา เลี้ยงลูกแบบทิ้งๆขว้างๆ หาแต่ปัญกามาให้ลูก แต่ทวงบุญคุณตลอดเวลา
ใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ มาแชร์ประสบการณ์ทีค่ะ หาทางออกแบบไหนดี
ปล.  พึ่งเคยตั้งกระทู้แรก ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยค่ะ และขอบคุณที่อ่าจนจบนะคะ