ชีวิตนี้ผมมีเพื่อนผู้หญิงได้ไหม

ตลอดที่ผ่านมาทั้งชีวิตนี้เป็นคนที่ไม่เคยมีเพื่อนผู้หญิงเลยแม้แต่คนเดียวมีก็แค่คุยเรื่องงานสำคัญๆ แค่นี้แล้วก็ผ่านผ่านไป ด้วยความที่ว่าเป็นคนที่มีเพื่อนน้อยอยู่แล้วเพื่อนน้อยในที่นี้มีแค่ 3-4 คน ที่เป็นเพื่อนผู้ชายทั้งหมด 
-
เดี๋ยวผมจะมาเล่าเหตุผลให้ฟังว่าทำไมผมไม่เคยมีเพื่อนผู้หญิงเลย

ต้องย้อนกลับไปเมื่อจำความได้ตอน ป. 2
ด้วยความที่ผมเป็นคนขี้อายตัวเล็กดูเหมือนไอ้คนขี้แพ้ ผมเค้ามักจะโดนเพราะผู้หญิงบางกลุ่มชอบมาแกล้งผมเยาะเย้ยผมผมก็ทำอะไรไม่ได้นอกเสียจาก เงียบ ใส่แล้วพอเขาสมใจ
เสร็จ แล้วก็จากไปผมก็กลับไปนั่งที่เหมือนเดิม

ต้องเล่าลักษณะนิสัยผมก่อนว่าผมเป็นคนยังไง 
- ผมเป็นคนเงียบๆ
- ไม่ค่อยคุยกับใคร
- ขี้อาย 

ประมาณนี้บางนิสัยทุกวันนี้ก็ยังติดตัวผมอยู่เสมอ 

ผมโดนแบบนี้แหละครับจนถึง ป. 6  ผมทำอะไรไม่ได้นอกเสียจากโดนรังแกเหมือนของเล่นเสร็จแล้วก็ทิ้ง ถามว่าตอนนั้นทำไมไม่ไปเล่นกับพวกผู้ชาย มันเล่นไม่ได้ครับแค่ผมไปเล่นกับเพื่อนๆ คุยกับเพื่อนเพื่อนพวกเขาก็ตามมาเหมือนเยาะเย้ยประมาณว่า ปากเพิ่งงอกหรอ พึ่งมาพูดได้ มันทำให้ผมรู้สึกไม่มีความมั่นใจในตัวเองการแสดงออกเป็นคนเก็บตัวไม่เข้าสังคม 

หลังจากจบ ป. 6 เพื่อนๆ ค่อยเริ่มแยกย้ายกันไปต่อที่โรงเรียนอื่น แต่ผมอยู่ที่เดิมต่อจนขึ้น ม. 1 มันก็ทำให้ผมรู้สึกอิสระมากขึ้นผมเริ่มมีเพื่อนฝูง เริ่มการทักทายคนทำให้ผมมีความมั่นใจไม่มากก็น้อยแต่ก็ยังดีกว่าเดิม มาเป็นความรู้สึกที่ดีมาก

พอขึ้น ม. 2 ผมเริ่มมีรักแรกกับผู้หญิงคนหนึ่ง ผมก็คิดในใจกับตัวเองมาเสมอว่าผมก็เก่ง ที่กล้าจะรัก ผู้หญิงผมเริ่มเปิดใจคุยกับเขา เริ่มมีความสัมพันธ์ที่ดีกัน 
แต่สุดท้ายก็จบกันไม่สวย เธอไปหาคนอื่นด้วยความที่ว่านั่นคือรักแรกของผมผมวางตัวไม่ถูกว่าต้องทำยังไงต่อหลังจาก 
เพื่อนผมก็มีให้ปรึกษานิดหน่อยพอจะเข้าใจได้ว่าต้องทำยังไงต่อ 

หลังจากปิดเทอมมอสามจบ  (โรงเรียนมีถึงม.3 )
ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมใหญ่พร้อมหา โรงเรียนใหม่
ด้วยความที่ปิดเทอมอยู่บ้านยาวไม่มีใครมาให้คำปรึกษาได้เพราะฉะนั้นก็อยู่บ้านคนเดียว 
ผมก็เลยเป็นโรคซึมเศร้าช่วงหนึ่งที่มูฟออนไม่ได้ผมซึมอยู่ยังงั้นนะครับ
ก็มีบ้างที่ทำร้ายตัวเอง (ขอไม่เจาะรายละเอียด)
จนผมมานั่งนึกอีกทีว่าผมไม่ควรมีผู้หญิง ? ในชีวิตนี้เลยหรอผมก็เลยนั่งนึกถึงวันเก่าเก่าที่ผ่านมาเกี่ยวกับผู้หญิง 
พอทีนี้แหละครับมันทำให้ความรู้สึกของผมหนักมากขึ้นผมเริ่มเป็นคนไม่กล้าเข้าหาผู้หญิงเลย ผมไม่สามารถพูดไหลตามน้ำได้แบบปกติแม้แต่ครูอาจารย์ผมยังต้องเก่งคุย

คือแบบเหมือนผมเป็นคนกลัวผู้หญิงเลยว่างั้น 
ม. 4ด้วยความที่เป็นเด็กใหม่ เป็น introvert ด้วยเลยไม่ค่อยกล้าเข้าหาคน
ผมเลือกที่จะคุยกับเพื่อนผู้ชายกลุ่มแรก ตอนนั้นใช้เวลานานมากกว่าจะสนิทกันช่วงนั้นเรียนออนไลน์ ผมก็ถามเรื่องงานนิด หน่อย จนสนิทกัน
แต่กลับมามองที่เพื่อนผู้หญิงผมไม่มีเพื่อนสนิทผู้หญิงแม้แต่คนเดียวอีกแล้ว
เชื่อไหมคำว่าผมเรียนจบมาผมไม่มีเพื่อนสนิทผู้หญิงเลย 

พูดนิดนึง

มอต้น สมาชิกในห้อง ไม่มีห้อง / อะไรทั้งนั้น ห้องเดียวอย่างละหนึ่งห้อง
ผู้ชายมีมากกว่าผู้หญิง ผู้หญิงมี 6
มอปลาย มีหลายห้องแต่อยู่คนละตึก
ผู้หญิงมี8

คือเลยตอนนี้มานั่งคิดดูแล้วอ่ะคิดว่าคนอย่างผมจะเป็นเพื่อนกับผู้หญิงได้ไหมผมรู้สึกว่าผมอยากมีเพื่อนเพศตรงข้าม ผมอยากรู้สึกความหลากหลายว่า ความรู้สึกของผู้หญิงเค้าคิดยังไง แล้วผมจะเริ่มรู้จักสนิทกับเพื่อนผู้หญิงเริ่มต้นจากยังไงดีครับ

<ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ ,ขอบคุณที่เห็นใจกันครับ>
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่