ชีวิตคู่เริ่มต้นด้วยความรัก ที่เหลือต่อไปนั้นคือความอดทน เรากับแฟนคบกันมาเกือบ10ปี แฟนเป็นผู้ชายที่ขี้หึงมาก เพราะอายุเราห่างกัน12ปี ตอนนี้ห ตามใจทุกอย่าง พอเริ่มคบกันจริงจังก็เริ่มมีหึงหวงบ้างแต่เราก็พอเข้าใจได้เพราะความห่างของช่วงวัย แต่นานไปก็เริ่มหนักขึ้น เริ่มจากให้เรารายงานตลอดเวลาจะทำอะไรจะไปที่ไหน ไปกับใคร แฟนโทรหาต้องรับสายทันทีถ้าไม่รับสายก็จะรู้สึกว่าเราทำอะไรอยู่ อยู่กับใครถึงไม่ยอมรับสาย จะไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ยอมให้ไป ถ้าจะไปตัวเองต้องไปด้วยแต่ถ้าแฟนไม่อยากไปเราก็ไม่ได้ไป  จนนานวันเข้าก็เริ่มจะชิน เราคอยบอกเขาตลอดว่าจะไปไหน ไปทำอะไร อยู่กับใคร เหมือนเป็นกิจวัตรประจำวัน แต่แฟนไม่เคยสนใจเลย ไปไหนไม่เคยบอก วันนึงๆไม่เคยโทรหา เราต้องคอยโทรไปเอง อยู่ไหน ทำอะไร กินข้าวรึยัง เพราะถ้าเราไม่โทรไปแฟนก็จะรู้สึกว่าเราไม่สนใจเขา แฟนเราเวลาทะเลาะกันเราต้อง้ป็นฝ่ายง้อตลอด ถึงแม้ว่าตอนแรกเขาจะเป็นคนผิด พอเราโกรธเขา แฟนเราก็จะเริ่มโกรธเรากลับจนกลายเป็นเราเองที่ต้องง้อเขาเพื่อยื้อกันไว้เพราะเรารักเขามาก จนบางทีเราก็มาคิดว่าเราทุ่มเทใจให้เขาเกินไปมั้ยจนลืมรักตัวเองไปหรือเปล่า