บทเพลงนี้โดยเนื้อหาใจความของเนื้อหา มันตรงกับชีวิตของเรามากกก มากจน................................
ผ่านมา ฤาผ่านไป หัวใจไม่เคยหยุดพัก เสาะหาเรื่อยมาความรัก รัก ได้ประจักษ์แล้วเลยพ้นไป จะมีสักหนบ้างไหมคนที่ยอมมอบใจด้วยรักเข้าใจความหมาย หมาย เหนือความใคร่ดับไฟปรารถนา
ไฟร้อนแรงควันรักรุมเร้าอารมณ์อยู่เรื่อยมา ดลหัวใจให้ระเริงรุ่มร้อนเพลินเสน่หา ดับยากหนักหนา ไฟรักในอารมณ์ เสาะหาไม่เห็นความรักเป็นเช่นใดเล่าหนา ไม่เคย จะเคยสักครา รักล้ำค่าหาชั่วชีวี อ่อนแรงถึงเริ่มเข้าใจ ความรักใด ยิ่งใหญ่ไม่มี ความรักจากแม่ให้ลูกนี้ เป็นรักที่บริสุทธิ์จากใจ
Cr.ประกอบละครเรื่อง อีสา ขับร้องโดย คุณแก้ม วิชณี
ตลอดระยะเวลาทีผ่านมาตั้งแต่ จำความได้ จนถึงปัจจุบัน สิ่งหนึ่งที่วิ่งตามหามาตลอดคือความรักความอบอุ่นจากครอบครัว พ่อแม่ แต่ในเมื่อผู้ใหญ่ทั้งสองคนไม่สามารถใช้ชีวิตร่วมกันได้ ไม่แปลกที่เค้าจะเลือกทางเดินใหม่ แต่รู้บ้างไหมในหนทางที่คุณสองคนเลือก ได้ทิ้งบาดแผลและความเจ็บช้ำนั้นอยู่ลึก ลึกจนหาทางที่จะออกมาไม่ได้ ใช้ชีวิตอยู่ภายใต้กรอบและขอบ ที่ทาง ย่า ป้า ลุงเขย และ อาๆ ลูกพี่ลูกน้อง ที่เป็นเหมือนคนที่เราต้องเป็นฝ่ายที่ทั้งต้องยอมและอดทน
ย่าเป็นผู้มีพระคุณที่สุดของชีวิต ยิ่งกว่าพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด แต่ความรักของย่า กลับกลายเป็นจุดที่ทำให้คนเกลียด โดยเฉพาะ กับอาคนเล็ก ที่พูดกรอกหูเราเสมอตั้งแต่เล็กจนโต แกมันเป็นกาฝากของที่บ้าน เป็นภาระของแม่ฉัน แต่คำที่เจ็บช้ำน้ำใจที่สุดของเด็กคนนึงคือ คำว่า แกเป็นเศษสวะของบ้าน
และประกอบกับการถูกเปรียบเทียบกับลูกสาวของป้า ที่อยุห่างกันแค่หกเดือน เวลามีของเล่นอะไรลูกสาวป้าจะได้เลือกสิ่งดีๆก่อนเสมอ ได้รับคำกล่าวชมจากครูที่โรงเรียนว่าสวย เป็นนางรำ เป็นคนที่เรียกว่าเป็นดาวเด่น กับเราที่เป็นเหมือนแค่เงา หรือลูกเป็ดขี้เหร่ จากนั้นมาจุดเปลี่ยนในชีวิตจึงเริ่มต้นขึ้น ตามต่อนะคะ / ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านบทความที่ยาว และขอบคุณทุกความคิดเห็น จะรอทุกคนนะคะ
คุณคิดเห็นอย่าไรกับบทเพลงนี้ ?
ผ่านมา ฤาผ่านไป หัวใจไม่เคยหยุดพัก เสาะหาเรื่อยมาความรัก รัก ได้ประจักษ์แล้วเลยพ้นไป จะมีสักหนบ้างไหมคนที่ยอมมอบใจด้วยรักเข้าใจความหมาย หมาย เหนือความใคร่ดับไฟปรารถนา
ไฟร้อนแรงควันรักรุมเร้าอารมณ์อยู่เรื่อยมา ดลหัวใจให้ระเริงรุ่มร้อนเพลินเสน่หา ดับยากหนักหนา ไฟรักในอารมณ์ เสาะหาไม่เห็นความรักเป็นเช่นใดเล่าหนา ไม่เคย จะเคยสักครา รักล้ำค่าหาชั่วชีวี อ่อนแรงถึงเริ่มเข้าใจ ความรักใด ยิ่งใหญ่ไม่มี ความรักจากแม่ให้ลูกนี้ เป็นรักที่บริสุทธิ์จากใจ
Cr.ประกอบละครเรื่อง อีสา ขับร้องโดย คุณแก้ม วิชณี
ตลอดระยะเวลาทีผ่านมาตั้งแต่ จำความได้ จนถึงปัจจุบัน สิ่งหนึ่งที่วิ่งตามหามาตลอดคือความรักความอบอุ่นจากครอบครัว พ่อแม่ แต่ในเมื่อผู้ใหญ่ทั้งสองคนไม่สามารถใช้ชีวิตร่วมกันได้ ไม่แปลกที่เค้าจะเลือกทางเดินใหม่ แต่รู้บ้างไหมในหนทางที่คุณสองคนเลือก ได้ทิ้งบาดแผลและความเจ็บช้ำนั้นอยู่ลึก ลึกจนหาทางที่จะออกมาไม่ได้ ใช้ชีวิตอยู่ภายใต้กรอบและขอบ ที่ทาง ย่า ป้า ลุงเขย และ อาๆ ลูกพี่ลูกน้อง ที่เป็นเหมือนคนที่เราต้องเป็นฝ่ายที่ทั้งต้องยอมและอดทน
ย่าเป็นผู้มีพระคุณที่สุดของชีวิต ยิ่งกว่าพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด แต่ความรักของย่า กลับกลายเป็นจุดที่ทำให้คนเกลียด โดยเฉพาะ กับอาคนเล็ก ที่พูดกรอกหูเราเสมอตั้งแต่เล็กจนโต แกมันเป็นกาฝากของที่บ้าน เป็นภาระของแม่ฉัน แต่คำที่เจ็บช้ำน้ำใจที่สุดของเด็กคนนึงคือ คำว่า แกเป็นเศษสวะของบ้าน
และประกอบกับการถูกเปรียบเทียบกับลูกสาวของป้า ที่อยุห่างกันแค่หกเดือน เวลามีของเล่นอะไรลูกสาวป้าจะได้เลือกสิ่งดีๆก่อนเสมอ ได้รับคำกล่าวชมจากครูที่โรงเรียนว่าสวย เป็นนางรำ เป็นคนที่เรียกว่าเป็นดาวเด่น กับเราที่เป็นเหมือนแค่เงา หรือลูกเป็ดขี้เหร่ จากนั้นมาจุดเปลี่ยนในชีวิตจึงเริ่มต้นขึ้น ตามต่อนะคะ / ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านบทความที่ยาว และขอบคุณทุกความคิดเห็น จะรอทุกคนนะคะ