ขอคําปรึกษาด้วยครับ ตัวผมกับพ่อไม่ได้ติดต่อกันมาตั้งเเต่อายุ 17 ปัจจุบันอายุ   25  ย่าง 26  ส่วนเเม่ท่านเสียไปนานเเล้วครับ เหลือเเต่พ่อผมที่ยังอยู่เเล้วมีครอบครัวใหม่ เเต่ด้วยปัญหาชีวิตของพ่อผม ถึงขั้นเลิกกับเมียคนล่าสุดเเล้วต้องระหกระเหินเดินทางกลับมาบ้านกิดมาอาศัยอยู่กับญาติพี่น้องโดยที่เเทบหมดตัว สาเหตุผมขอไม่เอ่ยถึงนะครับ  ทีนี้ประเด็นก็คือ ณ ตอนนั้นที่ผมกับครอบครัวมีปัญหากัน ผมเองกําลังได้เรียนมหาลัย ซึ่งไม่มีใครซัพพอร์ตค่าเทอมค่าใช้จ่ายอะไรเลย ผมต้องอดทนออกไปหางานพิเศษทํา เรียกได้ว่ากว่าจะผ่านมาได้เเต่ละวัน ทั้งไปหยิบยืมเงินคนอื่น หรือทํายังไงก็ได้ให้มีชีวิตรอด ญาติพี่น้องก็พึ่งพาไม่ค่อยได้ ส่วนพ่อผมเเทบไม่สนใจผมเลยครับ เงินสักบาทผมไม่เคยได้ เเล้วก็ติดต่อยากมากทํากับผมเหมือนไม่ใช่ลูก บ้านที่เป็นชื่อพ่อผมก็ขายไปเเล้วกะว่าจะเอาไปเริ่มต้นกับครอบครัวใหม่ จนผมตัดใจครับดิ้นรนด้วยตัวเอง จนกระทั้งเรียนจบเเละหางานทําจนเริ่มตั้งตัวได้  วันหนึ่งญาติผมติดต่อมาบอกว่าพ่อของเเก ตามหาตัวอยู่บอกว่า กําลังเดือดร้อนอยากให้มาดูเเล หรือถ้าให้ดีมารับไปอยู่ด้วยเลย  ทีนี้ตัวผมเองคิดหนักครับไหนจะรายจ่ายของผมที่ไม่พร้อมจะดูเเลใคร เพราะกําลังสร้างตัว ไหนจะเรื่องในอดีตที่พ่อไม่เคยซัพพอร์ดหรือจะช่วยเหลืออะไรเลยตอนผมลําบาก พอมาวันนี้กลับมานึกถึงผม มันไม่ยุติธรรมเลยครับ ตอนอยู่กับพ่อเเกชอบเมาชอบดื่มเเล้วชวนคนในบ้านทะเลาะเสมอผมเองเป็นที่ระบายอารมณ์พ่อตลอดเวลา ทางฝั่งญาติบอกเเกเป็นลูกยังไงก็ต้องช่วยเหลือ ผมเข้าใจเขานะ อยู่ดีๆต้องมาดูเเลคนอื่นไหนจะภาระค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นเป็นใครก็ไม่โอเคร ส่วนทางผมมันมีเเต่ความโกรธความรู้สึกเเย่มันมากเกินกว่าอยากจะเจอหน้าพ่อครับ  ญาติก็บอกว่าทิ้งพ่อเเม่มันบาปหนัก ชีวิตจะไม่เจริญ? ผมได้ยินเเล้วรู้สึกเเย่มากครับ ไม่คิดว่าชีวิตต้องมาเจออะไรเเบบนี้ ใครพอจะเเนะนําผมได้บ้างครับ ว่าผมควรจะทํายังไงดี  มืดเเปดด้านไปหมด ขอบคุณครับ