คือ ก่อนหน้านั้นผมไม่รู้ว่าพ่อแม่เขารู้ว่าผมอยากเข้าหมอได้ไงเพราะไม่เคยเอ่ยปากบอกเขาสักคำมีแต่ขอไปลองสอบแนวๆนี้เฉยๆ แต่ไม่ได้อยากจะเรียนสายสุขภาพขนาดนั้น จนตอนนี้ม.6 ละครับลงเรียนพิเศษไป 1xx,xxx ซึ่งเป็นสายหมอหมดเลยครับ และผมก็คงผิดที่ไม่ได้บอกเขาก่อนว่าไม่ได้อยากเข้าขนาดนั้นแต่เคยบอกกับเขาว่าถ้า หนูไม่ไหวแล้วหนูจะเข้าวิศวะการบินนะไม่ก็บัญชี แล้วเขาก็แย้งขึ้นมาเลยว่าจะดีเหรอไปสาธารณะสุขไม่ดีกว่าเหรอ คือพี่สาวผมเรียนสาธารณะสุขครับทั้งสองคนเลยพ่อแม่เขาก็เลยอยากให้มาทางนี้ให้หมดแต่ตัวลูกเองไม่ได้ชอบขนาดนั้น เวลาเตรียมตัวก็น้อยลงๆ ทุกวันนี้ผมท้อมากๆครับ เรียนไปเหมือนเรียนผ่านๆเพราะบ้านก็ไกลจากตัวโรงเรียน และตอนเรียนพิเศษก็จะมาท้อตอนทำการบ้านของที่เรียนพิเศษนี่แหละครับ กลัวเรียนไม่ทัน กลัวเตรียมตัวไม่ทัน เพราะมันต้องสอบตั้ง 7 วิชาเลยผมรู้สึกว่าผมไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ก็นึกภาพตัวเองถ้าติดหมอเข้าจริงๆแล้วต้องอยู่ในสภาพที่ต้องนอนน้อยๆ work life balance ก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ผมเลยยิ่งท้อเข้าไปอีก และก็เมื่อไม่กี่วันก่อนพี่สาวก็มากระซิบว่าอยากเข้าอะไรก็เข้าไปนะ แต่ผมก็ยังห่วงเรื่องค่าเรียนพิเศษที่จ่ายไปแล้วเสียดายตรงนั้น แถมเหนื่อยมากๆเลยครับ