ประสบการณ์ความรักตอนอายุ 27

- เราคบกับคนรัก ทั้งหมด 4 ปี เดี๋ยวเล่าประสบการณ์ตั้งแต่เริม ให้ฟังเลยนะคะ อาจยาวหน่อย แต่คิดว่าน่าจะ เป็นเรื่องเล่า ที่ทำให้หลายคนที่อยู่สถานการณ์เดียวกับเรา รีบตัดสินใจ ให้ดีค่ะ

- เรารู้จักกับผช. คนนี้ ตอนอายุ 23 ตอนนั้นเราทำโรงงานทั่วไป ค่าแรง 315 บาท เข้ากะ ทำโอทีเยอะมาก แต่เงินเดือนเราก็ไม่เท่ากับแฟนเราเลย แฟนเราเขาเป็นลูกคนที่2 (คนเล็กสุด) เขาอายุ27 มีลูกติดผญ. 1 คน ปีแรก เขาไม่บอกเราว่ามีลูกติด
เขาทำงานแบบกงสี ให้ครอบครัว 
ช่วงปีแรก เราเงินเดือนน้อย เวลาไปกินข้ามตามร้านอาหารตามสั่งทั่วไป เขาจะจ่ายให้เรา และจ่ายประจำโดนตลอด และ จะให้เงินเรา 

- ปีที่ 2 เราจับได้ว่าเขามีคนอื่น  แต่เขาบอกว่า เขารู้จักผญ. คนนั้นก่อนรู้จักเรา แค่ไม่ได้เอามาเปิดตัวให้ทุกคนรู้จัก แต่ยังมีนัด.... กันตลอด ช่วงที่คบอยู่กับเรา
และเขาบอกว่าจะเลิกกับคนนั้น และเขาเลิกจริง เขาไม่ได้ติดต่อกันอีก  แล้วเขาก็บอกว่ามีลูกติด

- ปีที่ 3 เขาเริ่มเป็นเหมือนปีที่2 เขามีคนอื่นเป็นผญ กลางคืน เขาบอกเลิกเรา เหตุผลคือ เขาเลือกคนนั้น คนนั้นรวยกว่า รวยมาก มีที่ดินเยอะ มีบ้านหลังใหญ่ มีรถหรูขับ โปรยเงินทั่วห้อง และทำงานได้วันละเป็นหลายพัน
แล้วเราก็เลิกกันไป ได้2-3 เดือน อยู่ๆเขาขับรถมาบ้านเรา มาขอโอกาสเริ่มใหม่ ยอมให้ที่บ้านเราด่า นั่งตื้อ ไม่ไปไหน จนเราใจอ่อน เพราะเรารักเขามากๆๆๆ และ3 เดือนที่ผ่านมา ความรักของเรา ไม่เคยน้อยลงเลย ต่อให้เขาไม่ดีแค่ไหน แต่ไม่รู้ทำไม เราถึงรักเขามากๆๆๆๆ เหตุผลของการกลับมา เขาบอกว่า เขาอยากอยู่กับเรา เพราะเราใส่ใจ สนใจ ดูแลเขาดีกว่าคนนั้น แล้วเราก็ไม่เที่ยวกลางคืน
แล่วเราก็ให้โอกาสเขา เขาก็เลยชวนเราไปอยู่บ้าน เราก็เลยไปอยู่ด้วย ซึ่ง 1-2 ปี ที่ผ่านมา เราแค่ไปๆ มาๆ ที่บ้านเขา 

- ช่วงปีที่3 เข้าปีที่4 เราไปอยู่บ้านเขา.เรทได้ที่ทไงานใหม่ เงินเดือน15,000 หยุด2 วัน ถือว่าดีกว่าโรงงาน เพราะเราอายุจะ30 แล้ว ไม่อยากเข้ากะ
   - พ่อแม่เขา ขี้เหนียวมาก แค่หยิบน้ำเข้ามากินในห้อง เขาก็โวยวาย พูดลอยๆ ใครเอาน้ำไป
เราเลยตัดสินใจ ซื้อน้ำแบบขวดแพ็ก ไว้กินเอง สรุปแฟนเรา พ่อ แม่ ลูกเลี้ยง หลาน ของเขา มารุมกินน้ำที่เราซื้อ แล้วเขาก็ไม่ซื้อของเขากิน 
เวลาทำกับข้าว แม่เขาก็จะทำแค่ที่เขาเคยทำ ไม่ทำเพิ่ม เหมือนไม่มีเราอยู่บ้านอะ เราซื้ออะไรให้เขา เขาก็ไม่กิน ทำเมินใส่ แต่คุยกับเราน่ะ คุยแต่เรื่องลูกเขาว่า ดีนะตั้งแต่มีเรา เราก็บังคับลูกเขาไปหางานทำ ซึ่งตอนนี้ธุรกิจเล็กๆที่บ้านใกล้เจ๊ง ส่งออกไม่ได้ ไม่มีใครสั่งซื้อ เราก็พยักหน้ารับ บอกแค่ว่า ต้องทำสิ ไม่ทำนู๋ก็ตายสิ ตอนเขากิน เขากินกับพ่อแม่ได้ นู๋ซื้อกินเอง พอไม่มีตังเขาก็ขอพ่อแม่ ไม่พอถึงมาขอนู๋ นู๋ทำเลี้ยงไม่ไหวหรอก จะมาเกาะนู๋ทำไม เป็นผช. น่ะ ทำไมไม่นำละ แม่เขาก็เงียบ 
ส่วนแฟนเรา ไม่มีงานทำ สรรหาดูยูทูปว่าทำธุรกิจแบบนั้น แบบนี้ ถึงจะรวย ก็ทำตามเขา แต่เป็นเงินเราลงทุนน่ะ พ่อแม่เขาไม่ให้ ครั้งที่1 เจ๊ง 2เจ๊ง 3เจ๊ง จนเราเริ่มถอดใจ ว่ามันหนักเกินไป เราทำคนเดียว แค่ตัวเราก็ไม่พอกิน แถมมารับภาระลงทุน ไม่ใช่น้อยแต่ละครั้งก็หมดตัว หมดเงินเดือน จนล่าสุกเขาลงทุนทำถั่วงอก เหมือนจะไปได้ดีน่ะ แต่เขาเริ่มติดขี้เกียด ไม่ค่อยทำงานให้ตรงตามเวลา พอเราตำหนิว่าเป็นเพราะตัวเองไม่ใส่ใจ เที่ยวเล่น ผลผลิตที่ได้ ถึงเน้าแบบนี้ เขาก็เฉไฉบอกว่า อากาึร้อนบ้าง หนาวบ้าง อะไรก็ไม่รู้ เราก็บอกไม่ต้องมาพูด มีหน้าที่แค่ทำ ทำไมไม่ใส่ใจ ไม่สนใจ ใช่ไงไใ่ใข่เงินตัวเองบงทุนเลยไม่สะท้าน ตะหมื่นอีกกี่หมื่น ก็ไม่รู้สึก คนที่รู้สึกยืนอยู่ตรงนี้ เงินเดือนแค่หมื่นห้า ช่วยไม่ไหวหรอกน่ะ ทำอะไร ลองเปลี่ยนเป็นเงินตัวเองดูสิ จะตั้งใจทำมั้ย จะละเลยทิ้งแบบนี้มั้ย ไปจอพ่อแม่แค่500 ยังโดนพ่อแม่ด่ากลับมา ทำไม่เห็นคุณค่า และความรู้สึกของเรา เราเหนื่อยน่ะ ที่ประเคนเงินทั้งหมด ไปทิ้งแบบนั้น มันหลายครั้งแล้ว แล้วทุกอย่างก็จบลงด้วยการที่เขาเดินหนีเรา
แล้วทุกอย่างก็ดำเนินต่อไป เขาเริ่มทำใหม่ แต่เริ่มทำแบบไม่เต็มใจแล้ว
บอกเหนื่อยท้อ ไม่มีเงินค้ำ ไม่มีใครช่วย
เราก็ลงมาช่วย นอนดึก ตื่นเช้า กว่าปกติ เพื่อช่วยเขา แล้วก็ไปทำงาน วันหยุด จะหนักเรามากๆ เขาจะทิ้งอุปกรณ์ทุกอย่าง ไว้ให้เราทำความสะอาด ตัวเขาจะไปตีไก่ เวลาไปกินอะไรที่ไหน เราจะเลือกเป็นร้านอาหาร วิวสวยๆ เพื่อพักผ่อนจิตใจ เป็นรางวัลให้ตัวเอฝ เดือนละ1 ครั้ง  เขาก็จะช่วยลูก แม่ หลาน ไปด้วย แล้วเราจ่ายคนเดียว พอกลับมาบ้าน เขามาเรียกเอาค่าน้ำมันรถยนต์ บอกแม่ด่า เอารถไปขับ ไม่จ่าย เราก็บอกเขาก็ไป ไม่ได้เชิญด้วย คุณไปเช็คครอบครัวคุณมาถล่มเราไม่พอ คุณยังบังคับเราจ่ายน้ำมัน ทั้งๆที่เขาไม่ช่วยเราจ่ายอะไรเลย 
เวลาไปไหน ถ้ายืมรถยนต์ จะต้องจ่าย500/1 ครั้ง
หมาเราไม่สบาย ต้องไปรับหมาที่บ้านเรา เราก็จ่าย500 เอารถไปฉีดยาภูมิแพ้ 500 ครั้งเดียวจริงๆ 1เดือน เราเสีย 1-3 ครั้ง 
วันเกิดพ่อแม่ ลูกเขา เงินเราจ่ายหมด
วันเกิดป้าเรา ญาติพี่น้องเรา เขาบอกอย่าซื้อแพง แล้วก็ตามเราไปกินฟรี ที่ร้านอาหาร ที่ป้าเราเลี้ยง

-ปีที่4 เราทนไม่ไหว 
เขายืมเงินเรา ลงทุนถั่วงอกต่อ เราไม่ให้ เขาเริ่มมีอาการ ไม่ใส่ใจงาน เริ่มทำประชด ทำของเน่าเสีย
แล้วที่ทำให้เราเดินออกมาคือ
เราไปขนของใส่กระบะให้เขา เขาปีนขึ้นไปตัดถุง แบ้วหันมาเอากรรไกทิ่ใเข้าตรงตาเรา แต่ไม่โดนนาะ ฟิวแบบเหมือนคนหยอกกันอะ หันมาเอากรรไกรพุ่งเข้าหน้าเราเลย เราตกใจ เลยด่าไปทำอะไร
ม....เล่นเหี้..... อะไร เกิดพลาด กะระยะผิด ทำตาบอด จะทำไง พ่อแม่ไม่สั่งสอนรึไง มืดๆ ไฟสลัวไฟกลางคืนเอากรรไกรมาทิ่มเข้าหน้าเนี่ยน่ะ เขาก็โกรธเรา ว่าทำไมต้องด่าพ่อแม่เขา เราก็เถียงกัน ้รโาไม่ได้ด่าพ่อแม่เขา เราด่าเขานั่นแหละ โกรธกันจริง เรากับเขาเลยไม่คุยกัน เราก็กลับบ้านเลย ขนของกลับบ้านเลย แล้วเราก็ส่งสลิป แชท การยืใเงินที่เขายืมเงินเราลงทุน บอกสัญญากันแล้วว่ายืม เอามาคืนกันด้วย เลิกกันแล้ว อย่าเนียนไม่คืน
สรุป เขาบอกไม่คืน ไม่ได้ยืมสักหน่อย ให้เอง ให้ด้วยสเน่หา อยากได้ไปฟ้องเอาดิ จำได้แค่ยืม1000 
เราเลยบอกได้สิ ถ้าจำได้ยืม1000 ก็ขอคืนด้วย
เขาบอกไม่มี ก็ไม่จ่าย วันนึงรวยขึ้นมาจะจ่ายเองละ
แล้วเขาก็ไปบอกที่บ้านเขาแบบไหนไม่รู้ ลูกเขาโพสด่าเรา โง่ให้เอง แล้วเขาก็ไม่เคยมากินขอเรา
ซึ่งเราก็เอ๋อเลย อะไรวะ ไม่รู้เรื่องอะไร แต่โพสเหมือนรู้ทุกอย่าง สงสัยแฟนเราคงพูดให้ฟัง
แล้วที่บอกไม่กินของเรา คืออะไร เราไม่เคยทวงอะไรกับเขา นอกจากทวงตังที่พ่อเขายืมเรา 
แล้วที่กินของเรา ที่เราจ่าย ที่พากันไปถล่มเราที่ร้านอาหาร 2พันกว่า ทุกเดือนละ นั่นกินเงินของใคร

สรุปแล้ว เราได้แต่คิดในใจ แล้วบอกว่า ไม่มีไม่คืน ไม่เป็นไร คนเขาไม่คืน คนเขากลับคำพูด ลิ้นไม่มีกระดูก สัจจะไม่มี ความเป็นผช. ไม่มี  เราก็จะขอให้เขา ได้รับผลกรรมตามสิ่งที่เขาทำกับเราไว้
ไม่ว่ากรรมจะมีจริง หรือไม่จริง เราเชื่อว่าการกระทำของเขา สักวันจะย้อนเข้าหาตัวเอง เราไม่ตามทวง เพราะมีแค่แชทคุยกันว่าจะเอาอันนี้ เพื่อใช้ในธุรกิจ เราก็โอนไป ซึ่งเราขี้เกียดไล่ตาม หาหลักฐาน เงิน14,000 กับค่าของที่คิดมูลค่าจุกจิกเยอะ เราเลยไม่ตามดีกว่า ปล่อยให้เขามีความสุขไปเหอะ

ตอนนี้เราออกจากตรงนั้นมาแล้ว 
เงินเดือนเราเหลือทุกเดือนเลย ถึงแม้ไม่มีรถยนต์ขับ ใส่ทองแต่งตัวหรูแบบเขา แต่เรามีเงินในกระเป๋าที่ไม่โกงใคร ขอยืมแล้วไม่คืนแบบเขา
เราไปเที่ยวแบบนั่งรถไฟ ขับมอเตอร์ไซค์ หรือไปกับครอบครัวเรา 

** เราเอาเรื่องของตัวเองมาเล่าให้ทุกคนฟัง เพื่อให้ผญ. หรือผช ที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์เหมือนเรา หรือคล้ายเรา 
เราอยากให้ทุกคน ลองถอยออกห่าง1 ก้าว เพื่อทบทวนนะคะ จะได้ไม่ต้องเสียเวลา4 ปี ที่ผ่านมาแบบเรา

แล้วใครที่ออกจากสถานการณ์แบบเราไปได้ เรายินดีด้วยนะคะ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับตัวเอง และครอบครัว และคนที่รักเรามากๆ นะคะ

* หลังจากเจอเหตุการณ์นี้ ตอนนี้ผ่านมา ครึ่งปีแล้วค่ะ เราเที่ยวสุด กินแบบสุดๆ ไปเลย แล้วเราคิดว่า เรายังอยากอยู่คนเดียว คงเป็นเพราะเรากลัวเจอแบบนี้ เรากลัวมากๆ ใครเข้ามา ปัดออกทันที
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่