ล่าสุดไปแอบชอบเพื่อนในห้องคนนึงพึ่งย้ายมาได้2เดือนค่ะเป็นผช.คือชอบแต่แรกเห็นเลยไม่รู้เป็นไรชอบคนที่แบบเป็นไปไม่ได้ทุกทีเลยชอบนี่ไม่ได้ลงมือจีบเลยนะคะมันแบบแอบชอบห่างๆไม่เข้าหาอะค่ะชอบหวังว่าสักวันนึงเขาก็ต้องชิบเราเหมือนกันแหละแบบเวลาที่เรารู้สึกแย่ทีไรเขาก็มักจะเสนอหน้ามาให้เราเห็นทุกทีอะค่ะใจฟูตลอดเลยเวลาได้เห็นหน้าเขาแบบมันอดไม่ได้เลยที่จะใจเต้นนี่ล่าสุดทำงานกลุ่มร่วมกันหึงเขาแบบไม่มีเหตุผลอีกละเขาไปใกล้ผญ.คนนึงถามเรื่องงานแต่ยังไปหึงเขาเพราะแค่ตัวใกล้กันเห้อ!เราชอบคนง่ายมากแต่รักคนยากมันอาจจะเป็นเพราะแค่เหงาก็ได้ถึงได้ว่างมานั่งชอบคนเล่นๆเนี่ยแล้วหวั่นไหวจริงแต่ไม่ได้รักพอจะเลิกชอบมันก็เลิกยากมันหวั่นไหวไปเเล้วเราเนี่ยชอบคิดไปเองตลอกเลยว่า
เขาแอบมองเราว่ะต้องชอบเราแน่ๆแต่ป่าวเลยเขามองคนข้างๆเราและเราเป็นพวกคนเฟรนลี่มากๆแต่เรากลับintrovedมากๆเงียบๆขรึมๆนิ่งๆเขามาทำลายกำแพงหัวใจไปง่ายมากเพราะแค่ยิ้มค่ะเขายิ้มน่ารักมากเเพ้แบบสุดๆเราหลงคนที่ยิ้มเก่งๆยิ้มหวานๆน่ะค่ะและเขาก็เรียนดีในระดับนึงเล่นเกมเก่งในระดับนึงตรงสเปคมากแต่ไม่ได้ครอบครองเพราะไม่กล้าเข้าหาพยายามไม่สนใจแล้วนะคะแต่หางตาก็ไปเห็นว่าเขาจ้องมาทางเรานานมากเลยจนเราต้องหันกลับไปมองเขาและเขาก็กันไปทางอื่นไวมากเช่นกันเหมือนมาเช็คว่าเราแอบมองเขาอยู่หรือเปล่า?แต่ก็นั่นแหละเราหยดมองเขาไม่ได้เลยมันน่าดึงดูดเรามาก เราควรจะเลิกเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหนคะแล้วต้องทำยังไงให้มันหายเป็นคะ
ทำไงให้เลิกหวั่นไหว?