เมื่อสามเดือนที่แล้วได้ลาออกจากงานเราก็หว่านใบสมัครไปหลายๆที่ และเป็นช่วงที่เพื่อนสนิทไหว้วานให้ไปทำธุระเป็นเพื่อนเขาหน่อย เราก็บอกตลอดว่าขอดูก่อนยังไม่แน่ใจเดี๋ยวบอกอีกที ก็คือไม่ได้ตกลงนั่นแหละค่ะเพราะเผื่อว่าจะมีนัดสัมภาษณ์แล้วจะตรงกับวันที่ต้องไปธุระเป็นเพื่อนเขาเดี๋ยวกลายเป็นเราผิดนัดอีก แล้วเค้าบอกกับเราว่า 'เราพึ่งได้ไหม ตอบตกลงส่งๆรึป่าว' (เรายังไม่เคยตอบตกลง) แต่ก็นอยกับคำถามที่ว่าพึ่งได้ไม๊ทั้งๆที่เราคบกันมา6-7ปีผ่านอะไรกันมาก็เยอะ เลยตอบกลับไปว่าถึงเราว่างเราก็ไม่ไปธุระเป็นเพื่อนหรอก เค้าก็ตอบกลับมาแต่ไม่ได้อ่านพออีกวันนึงก็บล็อกเรา บอกเลยว่าเสียใจมากค่อนข้างเซ้นซิทีฟเรื่องเพื่อนเป็นคนเพื่อนน้อยเพราะเลือกคบเพื่อน เลยไปปรึกษาเพื่อนสนิทประถมกับเพื่อนสนิทที่ทำงานก็ได้คำแนะนำประมาณเดียวกันว่าไม่ต้องไปสนใจก็เลิกคบไปจบๆ แต่ใจเราก็ไม่ได้อยากถึงขั้นเลิกคบ เพราะไม่ได้ทะเลาะกันร้ายแรงแค่เสียใจเสียความรู้สึก แต่ก็ไม่คิดจะหาทางติดต่อพูดคุยเพราะเราไม่ได้เริ่มก่อน ด้วยเรื่องนี้บวกกับความงี่เง่าเก่าๆของเค้าและวัยทำงานเลยคิดว่าห่างกันไปก่อนก็ดี จนสามเดือนต่อมาก็คือตอนนี้เค้าก็โทรมาหาเราสองสามวันติดเลิกบล็อกเราทักแชทจากช่องทางต่างๆ แต่เราไม่ได้เข้าไปอ่านเลย บอกตามตรงคือไม่มีไรจะคุยไม่รู้จะต้องคุยอะไรเพราะทำใจและปลงกับเพื่อนคนนี้ไปแล้ว แต่เห็นข้อความล่าสุดผ่านโนติก็ประมาณว่าเค้าอยากคุยเพราะไม่สบายใจกับปัญหานี้แหละมั้งคะ คือเราจะเคลียร์กันสักหน่อยดีไหมหรือปล่อยเบลอแบบนี้ต่อไปดี