**** จขกท. หมายถึงอีก40 50 ปี ข้างหน้า*****

คุณเคยคิดเรื่องนี้กันไหมคะ ว่าตอนแก่
ในวันที่ไม่มีเรี่ยวแรง แล้วต้องอยู่ต้องใช้ชีวิตคนเดียว จะรับมือกับความเหงายังไง 
อย่างจขกท. เป็นคนโลกส่วนตัวสูง แต่โชคดี มีครอบครัวที่ดี มีพ่อแม่ให้โทรหาทุกวัน วันละหลายๆรอบ มีญาติๆผู้ใหญ่ที่ดี ให้ติดต่อสารทุกข์สุกดิบ แล้วด้วยอายุ
และสังขาร ถ้าวันนึงพวกเขาไม่อยู่ บนโลกใบนี้แล้ว ไม่มีใครให้โทรหา ให้ติดต่อ 
ตอนแก่ต้องใช้ชีวิตคนเดียว ถ้าความเหงา โดดเดี่ยว มันเพิ่มขึ้นตามอายุ และเราในตอนแก่ก็ไม่รู้ว่า ยังจะสนุกกับการ นั่งย่องๆจิ้มต้นไมยราพให้หุบใบเล่น ยังจะยิ้มกว้างตาใส ไปกับการ์ตูนเรื่องโปรด หรือยังจะสนุกกับการเล่นโซเซี่ยล เพื่อคลายเหงาแบบตอนนี้ไหม ถ้าคำตอบคือไม่ล่ะ
ทุกคนมีวิธี หรือได้แพลนที่จะรับมือกับความเหงาในวัยชรา หรือแพลนชีวิตตอนแก่กันไว้ยังไงกันบ้างคะ