ก็อย่างที่หัวข้อว่ามาอยากมาแชร์ประสบการณ์เล่น ๆ เกิดมา18ปีพึ่งเคยโดนปฏิเสธ มันเจ็บมากคือร้องไห้หนักมากกว่าตอนที่เลิกกับคนที่เป็นแฟนกันอยู่แล้วปกติอีก เคยเห็นโพสต์คนที่บอกอกหักครั้งแรกมันเจ็บแบบนี้ เราชอบเขามากเลยแต่คาดว่าคงยังไม่ได้รักเพราะเราเหมือนเห็นเขาเป็นคนที่มาเติมเต็มในสิ่งที่เราต้องการมากเฉย ๆ แต่ในวันนึงเขาตัดสินใจยุติความสัมพันธ์ที่ไม่ควรนี้ เราก็โอเคนะเพราะเขาควรเจอคนที่ดีกว่านี้จริง ๆ ค่ะ เขาเป็นคนดีมีเหตุผลมีความเป็นผู้ใหญ่วุฒิภาวะค่อนข้างสูงกว่าเจ้าของกระทู้มากค่ะ เขาสอนให้เรารู้คุณค่าของตัวเองให้รักตัวเองเพราะเราเองเคยเป็นคนที่ด้อยค่าตัวเองมาตลอด พึ่งเข้าใจวันนี้ว่าที่ตัวเองเจอแต่คนToxicเข้ามาในชีวิต อาจจะไม่ใช่เพราะพวกเขาToxicแต่เป็นเพราะเราเองที่ไม่ยอมเห็นคุณค่าในตัวเองตีราคาตัวเองต่ำ จนทำให้พวกนั่นไม่เห็นค่าเรา เลยคิดว่าจะทำเช่นไรกับเราก็ได้ ผู้หญิงทุกคนควรรักตัวเองก่อนไปรักใครจริง ๆ ค่ะ มันยากแต่ต้องทำให้ได้นะคะเพราะไม่งั้นคุณจะกลายเป็นคนที่โดนทำร้ายซะเอง แต่เราเองก็ยังไม่สามารถก้าวออกมาจากอะไรที่ไม่ดีได้เลยค่ะ ถ้าใครที่ทำให้เราตั้งคำถามกับตัวเองแล้วว่าเรามีค่าพอมั้ย เราไม่ดีพอหรอ ทำไมเธอถึงแคร์อย่างอื่นมากกว่าจะมาสนใจความรู้สึกเรา คือตอนนั้นควรตัดใจออกมาเลยค่ะแนะนำมาก เพราะไม่งั้นคุณจะเสียคนที่ดีไปเยอะมากเลยค่ะ อย่าอ้างว่าเขายังใีข้อดีอยู่สักวันเขาอาจจะดีขึ้นไม่มีผู้ชายคนไหนอยากดีขึ้นเพราะผู้หญิงที่ไร้ค่าไร้ราคานะคะ เตือนสติคนที่อยู่ในคสพท้อกสิกทุกท่านนนนน อย่าหาเหตุผลมาเข้าคนแบบนั้นนะคะเรามีค่ามากกว่านั้น เราควรอยู่กับความสัมพันธ์ที่ทำให้เราไม่มานั่งตั้งคำถามกับตัวเองแล้วก็ตอบเองหรอกนะคะ โอเคจบเพียงเท่านี้ความจริงมาระบายแหละ55555 มาอ่านมาแชร์ประสบการณ์ร่วมกันได้ค่ะ
อกหักครั้งแรกในวัย18ปี มันเจ็บแบบนี้เองหรอ