สวัสดีค่ะ คือเราอายุ20-21ปีแล้วแต่พ่อกับแม่ยังไม่ปล่อยให้ออกไปเที่ยวกับเพื่อน เวลาจะไปเที่ยวคือยากมากเลยค่ะ เราไม่ค่อยได้ออกจากบ้านเราจบม.6แล้วนะเราซิ่วเรียนมาได้สักพักแล้วค่ะ คือพ่อแม่ไม่เห็นด้วยที่เราเรียนนิเทศ เราเข้าใจนะคะเพราะเรียนจบไม่ค่อยมีงานทำ พ่อแม่อยากให้เราเรียนพยาบาลเราเลยเรียนให้ค่ะ เราพยายามทำให้ดีที่สุดนะคะแต่เราก็ทำไม่สำเร็จเราไม่มีกำลังใจในการเรียนเลย เราเลยเรียนไม่จบพยาบาล ญาติๆชอบพูดให้เราว่าเราทำอะไม่เคยสำเร็จ เราก็ไม่คิดอะไรนะคะ แต่มาวันหนึ่งแม่จะให้เราไปเรียนต่อที่กรุงเทพกับพี่สาวเราก็ตามใจค่ะไปก็ไปแม่ให้เรียนผู้ช่วยพยาบาลซึ่งเราไม่อยากเรียนเราขอเรียนอย่างอื่นแม่ก็ไม่ให้เรียน เราอยากเรียนเราเลยตัดสินใจทำตามที่แม่บอก เรามาอยู่กับพี่สาวเป็นลูกพี่ลูกน้องนะคะ เรามาก่อนเปิดเรียน2อาทิตย์ เราเข้าไปสมัครเรียนแล้วเรียบร้อยค่ะจ่ายค่าเทอมแล้วด้วย ก็คือพี่สาวพาไปกินส้มตำร้านหนึ่งแล้วเราอาหารเป็นพิษพี่บอกเรากินยาเราไม่ได้กินเพราะเราคิดว่าคงท้องเสียเฉยๆ พอวันต่อมาเราก็ยังท้องเสียแล้วก็อ้วกพี่เลยพาไปหาหมอเป็นโรงบาลเอกชนแล้วค่ารักษาประมาณ1500+ พี่สาวโทรไปบอกพ่อแม่เราแล้วพี่สาวก็โทษเราว่าเราไม่กินยาเราก็ยอมรับค่ะ แล้ววันนั่นเราโทรคุยกับเพื่อนเรื่องส่งเสื้อผ้าเพราะเราขายเสื้อผ้าเราไม่เคยคุยกับเพื่อนเรื่องผู้ชายเลยพี่สาวโทรไปบอกลุงที่เป็นพ่อของพี่สาว ว่าได้ยินเราคุยกับเพื่อนว่าเราไปนอนกับผู้ชายหลายคนจนเจ็บท้องแล้วก็ว่าที่เราอ้วกเพราะเราท้องแถมว่าเราติดยา เราเสียใจมากค่ะจนนอนร้องไห้ ตอนแรกเราไม่รู้นะคะจนมาพูดกับเราเรื่องนี้ แล้วมันมีวันหนึ่งที่เราคุยกับแฟนปกติคือไม่ค่อยได้คุยกันเพราะตอนเช้าแฟนเรียนตอนเย็นแฟนทำงาน วันนั้นเป็นวันหยุด แฟนเลยโทรมาคุยกับเราพี่เราก็คุยกับแฟนตั้งแต่2ทุ่มจนตี3 แฟนเราโทรมาตอน4ทุ่มก็โทรมาถามเรื่องไม่สบาย เราก็ไม่ค่อยคุยกันคาสายไว้ เราก็ดูหนังปกติเลย แล้วพอตี3กว่าๆเราก็นอนเพราะเห็นว่าพี่นอน พอตื่นเช้ามาพี่สาวโทรไปฟ้องลุงว่าเราไม่นอนคุยกับแฟนทั้งคืนรบกวนตัวเองที่เรียนมาเหนื่อย เรางงมากเลยค่ะคือเปิดเทอมก็จริงแต่พี่เราไม่ได้ไปเรียนเลยนะคะ เราเลยงงว่าไปเรียนตอนไหน พ่อแม่เราก็โทรมาด่าเราซึ่งเราก็ไม่พูดอะไรเพราะเราเป็นคนไม่เถียงพ่อแม่ เราติดหนี้แฟน50บาทเพราะเราไม่มีตังโอนเลยได้ยืมแฟนจ่ายค่าส่งของให้เพื่อน เราเลยโอนคืนแฟนพี่เราโทรไปฟ้องลุงอีกว่าเราโอนเงินไปให้แม่ใช้500เราแถบอยากด่าแต่เราด่าไม่ได้เพราะเราไม่เคยด่าใครเราให้เกียรติเราอยู่กับพี่เราไม่เคยทำห้องสกปรกเลยเราทำความสะอาดให้ด้วยซ้ำ แม่เราให้เรากับบ้านไม่ให้เราเรียนเพราะพี่โทรไปฟ้องเรื่องต่างๆ เราอธิบายทุกอย่างให้ฟังกลับไม่เชื่อเราสักคำ ทั้งที่เป็นคนเลี้ยงเรามาแท้ๆ กลับเชื่อคนอื่น ย่าเราเชื่อเรานะคะ ย่าบอกทุกคนว่าอย่าพูดให้เราเลย เราไม่ใช่คนแบบนั่น ย่าโดนญาติเรารุมด่าค่ะ เราไม่มีหน้าไปหาย่าเลยค่ะ เราทำให้ย่าร้องไห้ ทั้งที่เรื่องทั้งหมดไม่ใช่ความจริง ตอนนี้เราอยู่บ้านนอนอยู่เฉยๆเราขอพ่อแม่ไปทำงานพ่อแม่ไม่ให้ไปค่ะ เพื่อนๆพี่ๆที่สนิทกับเราก็ค่อยให้กำลังใจบอกเราว่าเราควรออกมาใช้ชีวิตได้แล้ว หาเงินด้วยตัวเอง เผื่อะไรๆมันจะดีขึ้น เราก็คิดนะคะว่าจะทำแบบนั้นดีมั้ยแต่ก็สงสารพ่อแม่ วันนี้เราขอแม่ไปเที่ยววันเกิดเพื่อนแม่ไม่ให้เราไป บอกว่าถ้าเราไปก็เก็บของออกจากบ้านไปไม่ต้องกลับมาอีก แล้วพ่อแม่ก็บังคับเราแต่งงานกับลูกเพื่อนด้วยนะคะ เราควรทำไงดีค่ะ
ทำไมพ่อแม่เชื่อคนอื่นมากว่าเราที่เป็นลูก