สวัสดีค่ะเราชื่อสปาย ย้อนไปเมื่อ15ปีที่แล้วณตอนนั้นเราก็ได้เข้าเรียนที่วิทยาลัยนาฏศิลป์แห่งหนึ่งในภาคอีสาน แล้วทางบ้านเราก็ยังมีธุรกิจส่วนตัวแม่เป็นเจ้าของร้านตัดชุด และแม่ก็ได้เปิดร้านไม่ไกลจากโรงเรียนเราลักษณะของบ้านจะเป็นบ้านไม้สองชั้นข้างล่างเป็นปูนข้างบนเป็นไม้เป็นบ้านเช่าที่อยู่ติดกันและหลังบ้านก็จะมีกำแพงสามารถมองเห็นเพื่อนบ้านได้ง่ายและหลังบ้านทุกบ้านจะมีต้นไม้นานาชนิด สวนบ้านเราจะมีต้นน้อยหน่า  และบ้านต้นเรื่องจะมีต้นขนุนและกิ่งไม้ของต้นขนุนก็จะยื่นมาฝั่งกำแพงบ้านเรา แล้วก็มีอยู่วันนึงที่เราเขียนรายงานจนดึก หลังจากที่เราเขียนรายงานเสร็จเราก็ได้ออกไปอาบน้ำหลังจากอาบน้ำเสร็จไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เราหันไปทางต้นขนุนต้นนั้น #แล้วหลังจากนั้นเราก็ได้เจอหญิงสาวอยู่ในชุดไทยนั่งห้อยขาอยู่กิ่งไม้ต้นขนุนที่ยื่นมาทางบ้านเราแล้วผู้หญิงคนนั้นก็นั่งแกว่งขาไปมาลักษณะของผู้หญิงคนนั้นใส่ชุดไทยใส่ชฎาผิวขาวและใบหน้าที่ขาวเหมือนกระดาษ a4 และใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นไม่มีตาไม่มีคิ้วไม่มีจมูกไม่มีปากน่าเลือกไปหมด แล้วหลังจากนั้นเราก็จำอะไรไม่ได้  พอได้สติตื่นขึ้นมาอีกทีเราก็ได้เล่าเรื่องนี้ให้แม่ฟังแม่ก็บอกว่าทำไมเห็นเหมือนที่พ่อเห็นพ่อเราก็เห็นผู้หญิงลักษณะเดียวกันเหมือนที่เราเห็น ทีแรกเราก็นึกว่าเราฝันไปหรือคิดไปเอง หลังจากนั้น 1 ปีต่อมาแม่เราได้พาย้ายออกไปอยู่อีกที่ แล้วคนเช่าที่อยู่ข้างบ้านคือบ้านต้นเรื่องเขาก็ได้เอาชุดมาตัดกับแม่เราแล้วเขาก็เล่าให้แม่เราฟังว่าตอนที่อยู่บ้านเช่าหลังนั้นเคยเห็นอะไรข้างบ้านแปลกๆไหม  เขาก็เลยเล่าให้แม่เราฟังว่าไม่ว่าตอนกลางวันหรือตอนกลางคืนชั้น 2 ของบ้านไม่มีใครกล้าขึ้นไปยุ่งส่วนมากก็อยู่แต่ข้างล่างกันทั้งนั้นเขาแค่มาเช่าเปิดร้านตัดผมแต่เขาไม่คิดที่จะมานอนเพราะเขาเจอเหมือนที่เราเจอ
เจ้าของห้องเช่านั้นเขาก็บอกว่าเคยเจอผู้หญิงชุดไทยไม่มีหน้าหน้าเรียบไปหมดเดินไปเดินมาหลังจาก 6 โมงเย็นเขาก็จะรีบปิดร้านเพราะถ้ามืดค่ำเขาก็จะเห็นผู้หญิงใส่ชุดไทยเดินมารำให้เขาดู  เราก็เลยตั้งคำถามว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครเราไม่ได้คิดไปเองใช่ไหมเพราะคนที่เจอไม่ใช่แค่เราคนเดียวทุกคนที่เจอเจอลักษณะเดียวกันทั้งหมด