ไม่รุ้เป็นคนเดียวป่าวแต่ผมเคยเป็นคือตอนกำลังเศร้าหรือไรพอมีคนปลอบหรือกอดให้กำลังใจทีนึงอะไรที่จุกอยุ่ข้างในมันออกมาเลยจากจะไม่ร้องร้องเลยทีนี้ในฐานะผช.ผมยอมรับว่านี่คือลูกผช.คนนึงเลยชอบก็บอกชอบเลิกก็บอกเลิกสีหน้าก็พอมองออกว่าอึดอัดแต่ก็ต้องแสดงตัวถึงส่วนตัวผมจะไม่ค่อยชอบการแสดงของนายนภัทรเท่าไหร่แต่เรื่องความประพฤติที่วงในหรือคนรุ้จักที่เคยทำงานกะนายชมตลอดและนายไม่เคยเปลี่ยนเลยคือเจอใครไหว้หมดอ่อนน้อมถ่อมตนนี่คือเสน่ของเขาเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะครับ

ปล.ส่วนใครที่ว่าผช.งั้นงี้พุดได้แค่ว่าถ้าม..ไม่ไปอยุ่จุดเขาก็คงไม่เข้าใจหรอก