คือเรามีแม่เลี้ยงอยู่คนนึงค่ะ คือพ่อเราเจอคนนี้น่าจะตอนเราป.3ตอนนั้นเราออกจะเป็นเด็กขี้แยหน่อยๆแบบค่อนข้างจะร้องไห้ง่ายกับเรื่องเล็กๆ ตอนแรกที่แม่เลี้ยงมานางก็ดูใจดีกับเรานะคะ แต่คือด้วยความที่ตอนนั้นเราเด็กและก็พ่อเราไม่เคยสอนให้เราทำพวกงานบ้านเลย แล้วพอแม่เลี้ยงมา นางก็แยกห้องให้เรานอนคนเดียวเลยแล้วก็บอกว่าเราควรนอนคนเดียวได้แล้วนะแล้วก็ชอบไปเปรียบเทียบแบบว่าฝรั่งเขาก็เลี้ยงลูกแบบนี้ ตอนนั้นคือให้เรากวาดบ้านถูพื้นล้างจานหุงข้าวซักผ้าเองหมดเลยค่ะ แล้วเวลานางสอนพอเราทำไม่ได้เราก็ร้อง(ตอนนั้นคือร้องไห้ง่ายมากกก) นางเลยโดนพ่อเราว่าบ่อยๆค่ะ จนแบบนางดูจะไม่ค่อยใจดีกับเราเหมือนตอนแรกๆเลย เวลาอยู่กับพ่อนางจะพยายามไม่พูดอะไรหรือบ่นเราเลย แต่พอพ่อไม่อยู่ก็บ่นเรายับเลยคือบับ เราผิดใช่ไหมมม มีครั้งนึงเขาบอกว่าเราทำให้ครอบครัวแตกแยก(ผิดอีกล้าว) แต่ช่วงหลังคือเราชอบมาอยู่บ้านป้าแทนค่ะแบบพอพ่อไปทำงานก็มาอยู่บ้านป้าเลยพูดง่ายๆคือหนี แต่ที่เราหงุดหงิดสุดคือนางชอบขโมยเสื้อผ้าของใช้เราค่ะ เสื้อผ้าเราหายไปหลายตัวมากก แล้วคือมารู้ทีหลังว่านางเอาไปให้ลูกนางใส่ค่าาา (นางมีลูกติดสองคนนะ) ทุกคนคิดว่าไงคะะะะ