การเป็น T-pop คือ The Next Chapter of Life ของ ลิซ่า
หลายคนก็อาจจะบอกว่า T-pop ได้ไง ทีมงานฝรั่งทั้งนั้น
แต่ YG ก็ไม่ได้ใช้คนเกาหลีสร้างงาน เขาจ้างชาวต่างชาติด้วย เช่น คนเขียนเนื้อร้อง
ดังนั้น Kpop ไม่ใช่ฝีมือคนเกาหลีเพียวๆ Tpop ก็ไม่ต้องใช้ทีมงานไทยล้วนๆ 

MV เพลง Rockstar เราได้เห็นการนำเสนอกรุงเทพร่วมสมัย
การไหว้ ถูกบรรจุเป็นส่วนหนึ่งของท่าเต้น
การโอบรับเพศทางเลือก
มอเตอร์ไซด์ และ ซอยร้านอาหารจาก MV Lalisa  ถูกขยายความใน MV Rockstar
การใช้ผิวสีแทน แทนที่จะเป็นสีขาว สะท้อนถึง
การกระตุ้นให้เกิดการยอมรับในความหลากหลายทางวัฒนธรรม 
ซึ่งเป็นจุดแข็งที่เด่นชัดของลิซ่า 
ซึ่งตัวเธอเองนั้น ถูกเลี้ยงดูโดยพ่อบุญธรรมชาวสวิส เริ่มต้นการเป็นศิลปินที่เกาหลี มีบอยเฟรนด์เป็นฝรั่งเศส
และเข้าใจการถูกเหยียดด้านเชื้อชาติเป็นอย่างดี จากโลกภายนอกประเทศของตัวเอง และเธอคือแรงบันดาลใจ
ของคนรุ่นใหม่ ที่ต้องใช้ชีวิตในประเทศอื่นเพื่อแสวงหาโอกาส และเผชิญกับปัญหามากมาย

จุดที่น่าจะพัฒนาต่อมีอะไรบ้าง

1. ใน MV Rockstar ความน่ารักและเซ็กซี่มีจังหวะ ในแบบลิซ่า หายไป นี่คือบันไดขั้นสำคัญสู่บัลลังค์ Queen of Dance ซึ่งทำให้คนชม MV ซ้ำๆ 
เพราะดูแล้ว relax สิ่งที่ต้องระวังคือ ศิลปินที่โด่งดังมากๆ จะเชื่อว่า ตนเองเปลี่ยนเป็นอะไรก็ได้ โดยลืม boundary ที่แข็งแรง
และได้เปรียบของตัวเองในตลาดดนตรี
 
2. เนื้อเพลง MV Rockstar เล่าถึงชีวิตของลิซ่า ซึ่งถ้านำไปร้องในคอนเสริต ร้องตามได้ง่าย เช่นท่อน Can you teach me Japanese? Hai Hai 
น่าจะตอบโต้กันสนุกระหว่างนักร้องและผู้ชม

แต่ถ้าจะเป็นไอคอนระดับตำนาน เราจะเห็นเพลงที่ส่ง Message เกี่ยวกับชาวโลก ซึ่งต้องหา extremly wise lyrists 
เช่น Heal the World ของ ไมเคิล แจ็คสัน Run the World ของ Beyoncé, Hotel California ของ Eagles,
Love Is Color-Blind ของ Sarah Connor, Born This Way,  Chromatica ของ Lady Gaga,
Colors of the Wind ของ Vanessa Williams จากภาพยนตร์การ์ตูน Walt Disney Pocahontas 
แสดงถึงการเติบโตของศิลปินที่พยายามส่งสารถึงคนทั่วโลกในการขับเคลื่อนแนวคิดที่ดีผ่านศิลปะ
และนั่นจะทำให้เขาเป็น world star ได้จริงๆ
ฟังแล้วรู้สึกว่า แหม่ เพลงนี้เขียนได้ฉลาดเหลือเกิน คือ ไม่ใช่การใช้คำแสลงผิวเผิน แต่มีความเป็นกวีนิพนธ์ในเนื้อร้อง (poetic)

ลองไล่เรียงผลงานเจ้าของรางวัลแกรมมี่อวอร์ต ซึ่งเนื้อร้องฟังแล้วว๊าว เล่นคำและซ่อนปรัชญาชั้นสูง ที่โน้มน้าวใจคนได้ 
หรือ ไม่ยากเกินจะเข้าใจ ศิลปะที่ดีเป็นอมตะเหนือกาลเวลา 
ไม่ใช่แค่อวดรวย แต่อวดความเหนือระดับในด้านมุมมอง ความคิดอ่าน และการเลือกสรร
ซึ่งลิซ่ามีอยู่ แต่การเขียนคำร้องยังไปไม่ถึงจุดที่เปิดลิ้นชักทองในหัวใจเธอ

สิ่งที่ต้องระวังคือ การติดอยู่ในกรอบวัฒนธรรมชาวแรพมากเกินไป ทั้งที่ค่าย Lloud ก็ประกาศแล้วว่า จะไม่อยู่ในกรอบใดใด
ซึ่ง concept ความเป็นผู้นำเทรนด์ของลิซ่าน่าจะต้องชัดขึ้น เป็นนักร้องแนวผสมผสาน มากกว่าโดนจัดอยู่ในกลุ่ม Kpop หรือ rapper 
ความเห็นส่วนตัว Rockstar แอบอิงอยู่ใต้เงาวัฒนธรรมแรพมากไปหน่อย จนอินเน่อร์แบบเอเชียหายไป จนขาดเสน่ห์ที่แตกต่าง
จากนักร้องอเมริกัน 

และถ้าลิซ่าจะเล่นตีม peace or war จะสนุกมาก เพราะกางเกงลายทหารใส่ได้ และประเทศไทยเป็นประเทศที่พูดเรื่องสันติภาพ
ได้น่าเชื่อถือกว่าประเทศที่ทำสงคราม

เสนอแนะ
หากลิซ่าจะถ่ายทอดเพลงรักบ้างก็ไม่เลว  เพราะความนุ่ม นิ่ง  และถ่อมตนของเฟดเดอริค เป็นที่ยอมรับว่าลิซ่าเข้าใจเลือก 
เชื่อว่า เพลงโรแมนติก คนเข้าถึงได้ไม่ยาก โดยไม่ต้องมีชื่อใครอยู่ในเนื้อเพลงเลย 

3. การแต่งกาย กางเกงที่ใหญ่เกินไป กลบท่าเต้นพอสมควร คือ รู้สึกมั่วๆ มากกว่าได้เห็นลีลาท่าเต้นที่เฉิดฉาย
การออกแบบเครื่องแต่งกาย เครื่องประดับ ดูจะเกินงาม และเลยจุด "cool" ไปหน่อยหนึ่ง นี่คือความเห็นส่วนตัว
จากที่ลิซ่าเคยเต้นสไตล์ cool boy ตอนอยู่ YG รู้สึกว่าเสื้อผ้าส่งให้การเต้นสวยงาม และความสวยในชุดแมนๆ ทำให้ดูเจิดมากๆ

ความ cool หรือ ความสบายๆ นี่แหละ คือ เสน่ห์ของคนไทย แต่ inner นี้ ไม่มีในเพลง Rockstar 
ซึ่งการคุมตีมทั้งหมด ทำออกมาได้กลมกลืนดี rockstar = ดวงดาวที่แข็งแรง ทุกอย่างดูจริงจัง ตั้งใจสูง
แต่ก็อยากให้เรียกความเป็นธรรมชาติคืนมา เพราะนั่นคือ เหตุผลที่ผู้คนหลงไหลในตัวศิลปิน ที่สดใส น่ารัก 
แตกต่างจากโรบอต  ตอนนี้ ลิซ่า มีค่ายของตนเองแล้ว ไม่มีอะไรจะต้องกดดัน หรือ อึดอัดภายใต้กรอบใดใด

หวังว่าจะได้ชมเครื่องแต่งกายที่ส่งให้การเต้นดูสง่างามในเพลงต่อๆไป  
การคอมเม้นนี้ หากรุนแรงไปบ้างต้องขออภัย
แต่อาจจุดประกายให้งานสร้างสรรค์ของ ลิซ่า มีมาตรฐาน Global Superstar ได้อย่างสง่างามและยั่งยืน
ผลงานปัจจุบันดีอยู่แล้ว คนไทยภูมิใจ เพราะลิซ่าคนเดียวสร้าง impact ให้แก่ประเทศได้มากมาย หากเรียนรู้พัฒนา ก็จะดียิ่งๆขึ้นไป