สวัสดีค่ะ นี่คือกระทู้ของเราตั้งใจจะมาแชร์ประสบการณ์เรื่องความรัก เราคิดนานมากว่าเรื่องนี้น่าจะมีคนมาแลกเปลี่ยนกัน
เรื่องคือเราคุยกับคนนึงได้ประมาณ 1 เดือนค่ะแล้วเจอกันครั้งแรก ซึ่งการเจอกันแต่ละครั้งคือจากคนแปลกหน้ามาเจอกันก็เหมือนฟีลเพื่อนที่เริ่มรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ เขาอายุเยอะกว่า2-3 ปีค่ะ เรารู้ตั้งแต่แรกว่าไทป์เขาไม่ใช่แบบเราเลยคือตรงข้ามทุกทาง แต่ก็เจอกันบ่อยทำอะไรด้วยกัน จนเรามาพูดว่าความสัมพันธ์ตอนนี้เราเป็นอะไรกัน เขาค่อนข้างเป็นคนตรงๆเขาก็เสนอมาว่า FWB เราก็ด้วยความที่ยังอยากเจอคนอีกเยอะ อยากลองความสัมพันธ์แบบนี้ ก็ตกลงค่ะ จนไปๆมาๆเขาก็บอกว่า อยากเลิกคุยไหม นี่แบบอิหยังวะ 55555555 ก็ถามว่าทำไม เขาบอกว่าเขากลัวเขารู้สึกมากกว่าที่ตกลงกันไว้ เราแบบเอาหล่ะ งานนี้อาจจะไปได้สวย 55555555 สรุปก็คุยกันปกติเหมือนเดิมเพราะต่างคนก็ยังอยากคุยกันอยู่อีก
จากนั้นความรักเหมือนจะดี เราถามว่าทำไมเขาถึงชอบเราทั้งที่แบบเขาไม่ได้ชอบเราตั้งแต่แรก ฟีลเล่นๆเก็บไว้คลายเหงา เขาบอกแพ้ความใส่ใจการดูแลจากเรา ทำให้แบบรู้สึกมากขึ้นทุกวัน ส่วนเราด้วยความที่ดูละครเยอะชอบเป็นแม่บ้าน ทำอาหาร ใส่ใจรายละเอียดทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆ ทำกับข้าวตั้งแต่เช้าใส่กล่องให้เขาพาไปทำงาน ทำกับข้าวเย็นรอเขาเลิกงาน ดูแลห้องพับเสื้อ ทุกระเบียบนิ้ว เขาเป็นคนเรียบร้อยอยู่แล้วเลยแบบรู้สึกเข้ากันได้ และก็เรา Deep Talk นั่งจิบเบียร์กันบ่อยมาก ทั้งเรื่องงาน เรื่องชีวิต แล้วก็วันข้างหน้าเป้าหมายแต่ละคน เหมือนเราซัพพอร์ตกันและกัน แต่ลืมบอกไปเรื่องนึงคือเรากับเขามีบางอย่างที่ไม่ใช่แนวเดียวกัน คือเขาอยากมีแฟนที่สามารถอยู่กับเขาได้ตลอดเวลา ส่วนเราสายค้นหาชีวิตไปทุกที่ที่สนใจ อยากเรียนต่อ เขาก็คงติดตรงนี้ด้วย
ประเด็นคือเราสองคนรู้ดีว่าสถานะตอนนี้มากกว่าที่ตกลงกันไว้ แค่ไม่พูดมันออกมา แต่เดชะบุญ ทำบุญมาน้อยเวลาความสุขอยู่ได้ไม่นานมันต้องมีเรื่องมาทำให้ทุกอย่างที่กำลังจะดีต้องชะงักแบบอิหยังวะอีกครั้ง ขอพับไว้แค่นี้เดี๋ยวมาต่ออีกทีนะคะ
เลิกไม่ได้หรือไม่เลิก ?
เรื่องคือเราคุยกับคนนึงได้ประมาณ 1 เดือนค่ะแล้วเจอกันครั้งแรก ซึ่งการเจอกันแต่ละครั้งคือจากคนแปลกหน้ามาเจอกันก็เหมือนฟีลเพื่อนที่เริ่มรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ เขาอายุเยอะกว่า2-3 ปีค่ะ เรารู้ตั้งแต่แรกว่าไทป์เขาไม่ใช่แบบเราเลยคือตรงข้ามทุกทาง แต่ก็เจอกันบ่อยทำอะไรด้วยกัน จนเรามาพูดว่าความสัมพันธ์ตอนนี้เราเป็นอะไรกัน เขาค่อนข้างเป็นคนตรงๆเขาก็เสนอมาว่า FWB เราก็ด้วยความที่ยังอยากเจอคนอีกเยอะ อยากลองความสัมพันธ์แบบนี้ ก็ตกลงค่ะ จนไปๆมาๆเขาก็บอกว่า อยากเลิกคุยไหม นี่แบบอิหยังวะ 55555555 ก็ถามว่าทำไม เขาบอกว่าเขากลัวเขารู้สึกมากกว่าที่ตกลงกันไว้ เราแบบเอาหล่ะ งานนี้อาจจะไปได้สวย 55555555 สรุปก็คุยกันปกติเหมือนเดิมเพราะต่างคนก็ยังอยากคุยกันอยู่อีก
จากนั้นความรักเหมือนจะดี เราถามว่าทำไมเขาถึงชอบเราทั้งที่แบบเขาไม่ได้ชอบเราตั้งแต่แรก ฟีลเล่นๆเก็บไว้คลายเหงา เขาบอกแพ้ความใส่ใจการดูแลจากเรา ทำให้แบบรู้สึกมากขึ้นทุกวัน ส่วนเราด้วยความที่ดูละครเยอะชอบเป็นแม่บ้าน ทำอาหาร ใส่ใจรายละเอียดทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆ ทำกับข้าวตั้งแต่เช้าใส่กล่องให้เขาพาไปทำงาน ทำกับข้าวเย็นรอเขาเลิกงาน ดูแลห้องพับเสื้อ ทุกระเบียบนิ้ว เขาเป็นคนเรียบร้อยอยู่แล้วเลยแบบรู้สึกเข้ากันได้ และก็เรา Deep Talk นั่งจิบเบียร์กันบ่อยมาก ทั้งเรื่องงาน เรื่องชีวิต แล้วก็วันข้างหน้าเป้าหมายแต่ละคน เหมือนเราซัพพอร์ตกันและกัน แต่ลืมบอกไปเรื่องนึงคือเรากับเขามีบางอย่างที่ไม่ใช่แนวเดียวกัน คือเขาอยากมีแฟนที่สามารถอยู่กับเขาได้ตลอดเวลา ส่วนเราสายค้นหาชีวิตไปทุกที่ที่สนใจ อยากเรียนต่อ เขาก็คงติดตรงนี้ด้วย
ประเด็นคือเราสองคนรู้ดีว่าสถานะตอนนี้มากกว่าที่ตกลงกันไว้ แค่ไม่พูดมันออกมา แต่เดชะบุญ ทำบุญมาน้อยเวลาความสุขอยู่ได้ไม่นานมันต้องมีเรื่องมาทำให้ทุกอย่างที่กำลังจะดีต้องชะงักแบบอิหยังวะอีกครั้ง ขอพับไว้แค่นี้เดี๋ยวมาต่ออีกทีนะคะ