มีใครพอจะให้คำตอบกับความรู้สึกแบบนี้ได้บ้างครับ 
เราคบกับเพื่อนคนนึงมานานหลายปี จนวันนึงเพื่อนแนะนำน้องให้เรารู้จัก เราก็กลายเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน จนเพื่อนมาเจอน้องเรา ก็ดึงน้องเร่เข้ามาในกลุ่มอีก จนในกลุ่มมีทั้ง แฟนเพื่อนเรา น้องเพื่อนเรา เรา แฟนเรา และน้องเรา แต่ครอบครัวเราต่างจากครอบคัวเพื่อนคือ เราไม่ค่อยถูกกันกับน้อง เพราะเรากับน้องเหมือนแข่งกันอยู่ตลอดเวลา ตอนที่เราไปเที่ยวกัลเพื่อนเรา น้องเราไม่พอใจ ที่เรามีสังคมที่ดี น้องเคยว่าเรา ว่าเราออกจากบ้านทุกวัน เราเลยตัดสินใจพาน้องไปบ้าง เพราะเพื่อนเรามาบ้านเจอน้องเลยชวนไปเที่ยว เรารู่สึกว่าน้องชอบสังคมเพื่อนเรา เวลาเราไปเที่ยวกับเพื่อน ครอบครัวเพื่อนเราค่อนข้างดี เวลาไปทั้งสนุก ทั้งมีความสุข แม่เพื่อนเราออกค่าใช้จ่ายให้พอสมควร แต่กลับกัน พอเราพาน้องไปบ่อยๆ พอครั้งไหนที่น้องไม่ได้ไป น้องกลับไม่พอใจ ที่เราเลือกเอาแฟนเราไป แต่ไม่เอาน้องไป จนเราต้องไปอธิบายให้เข้าใจ ว่าสถานะมันไม่เหมือนกัน ถ้าไปกับครอบครัว เราก็เลือกเอาน้องไป แต่ไปกับเพื่อน เรารู้สึกอยากเอาแฟนไปมากกว่า เวลาที่เราได้ระบายเรื่องครอบครัว เราคงไม่โอเคที่น้องเรานั่งอยู่ด้วย เราอยากให้เข้าใจตรงนี้ หลังจากนั้นไม่นาน กลุ่มเราก็รู้ว่าน้องเพื่อนเรา แอบชอบน้องเรา ตอนแรกเราไม่ได้ปิดกั้นอะไร แต่น้องเราตอบไม่เอาอย่างเดียว เพราะ กลัวเสียเพื่อน และบอกว่ามันจะพัง เราเลยลองใจ ถามว่าในอนาคตละ ที่เราถามให้แน่ใจ เพราะน้องเราบอกให้เราไปลอกน้องเพื่อนพูดในเชิงให้ตัดใจ แต่เรารู้สึกว่า ถ้าน้องเรากลับชอลขึ้นมา เราจะกลายเป็นคนไม่ดี เราเลยถามน้องเราตรงๆ ว่าอนาคตจะมีสิทธิไหม น้องเราตอบแค่ไม่ และโมโหเราบอกว่าอย่ามายุให้คบกัน เราเลยแน่ใจว่าคฃไม่เอาจริงๆ แต่ระยะเวลาผ่านมา 1 เดือน (น้องเพื่อนเรามาอาศัยอยู่นอนกับน้องเราในห้องที่บ้านเรา) หลังจากนั้นเราเริ่มเห็นการกระทำน้องเรามันตรงกันข้าม น้องเราเริ่มดีกับน้องเพื่อนเรา และอยู่กับเหมือนแฟน ไปไหนด้วยกัน ทำอะไรด้วยกัน สิ่งที่เรารู้สึกคือ กลุ่มเพื่อนเราเริ่มเปลี่ยนไป น้องเพื่อนเราใช้เหตุผลที่เราไม่เอาน้องเราไปเที่ยว น้องเพื่อนเราพาไปในฐานะคนคุย จนเราเริ่มรู้สึกอึดอัด น้องเราไปบ้านเพื่อนเรา จนเรารู้สึกว่าเค้าเอาสังคมเราไปทั้งหมด น้องเราเอาเราไปพูดกัลเพื่อนเราต่างๆนาๆ ว่าเราไม่ดี เวลาทะเลาะกัน เค้าไม่เคยบอกว่าเค้าผิด แต่กลับโยนความผิดมาให้เรา จนเราเริ่มรู้สึกว่าเราเริ่มไม่สำคัญกับกลุ่มเพื่อน เพราะเพื่อนเรา อาจจะแคร์น้อง แต่ก็ต้องแคร์แฟนน้องนั่นก็คือน้องเราด้วย ส่วนเราไม่มีประโยชน์ไม่สำคัญอะไรอีกแล้ว เราเสียดายที่คิดว่าเราเป็นเพื่อนที่น่าจะคบกันไปได้ยาวๆ เรารู้สึกว่าการรักใครมันทำให้คนๆนึงเห็นแก่ตัว และทำได้ทุกอย่าง เราไม่ต้องการให้เค้าเลือกระหว่างเพื่อนกับแฟน แต่เราเองก็มีแฟน เพื่อนเราก็มีแฟน อยู่กับมาตั้งนาน แต่อันนี้เค้าทำเหมือนโลกทั้งใบมีแค่เค้า 2 คน ที่เราคิดไว้ เราอยากหยุดความเป็นเพื่อนไว้แค่นี้ และแยกย้ายกันไปเติบโต วันนึงที่โตขึ้น ถ้าเรากลับมาคุยกัน น่าจะดีที่สุด เราไม่เคยทำให้ความเป็นเพื่อนมันแตกสลายไป เราทำถูกไหม