ทำงานกับหัวหน้าที่จุกจิก เรื่องเยอะมองไม่เห็นหัวพนักงานเอาแต่ความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ใช้อารมณ์รุนแรงในการสื่อสารกับลูกน้อง ใช้ความเห็นส่วนตัวในการตัดสินถูกผิด ทุกวันนี้ตื่นเช้ามาไม่อยากมาทำงานเลยครับ เหมือนหมดไฟ 

จริงๆ เป็นคนมีความอดทนเรื่องงานสูงมาก แต่หลังๆ มามันเริ่มเยอะ เพราะปัญญาที่เข้ามาแต่ละวันเป็นเรื่องอารมณ์ของหัวหน้างานล้วนๆ จนมีความรู้สึกท้อกับสิ่งที่เจอ ถามตัวเองตลอดเรามาทำงานเพื่อทนกับเรื่องพวกนี้เหรอ

... อยากลาออก แต่ติดเรื่องภาระค่าใช้จ่ายแต่ละเดือนยังคงวิ่ง หางานใหม่เงินเดือนเท่าปัจจุบันก็ยาก 

เพื่อนๆ มีวิธีจัดการกับความรู้สึก กับปัญหาโลกแตกของมนุษย์เงินเดือนที่ใช้แล้วได้ผลกันบ้างครับ ช่วยแชร์เพื่อเป็นวิทยาทานหน่อยครับ