แม่เป็น single mom มาตลอด หลังจากพ่อเสียประมาณ 8 ปีที่แล้ว
เราอายุ 28 แม่เราและแฟนใหม่อายุ ไล่เลี่ยกัน

-ก่อนหน้านี้เรารู้ว่าแม่เริ่มมีความรักมาประมาณ 2 ปี แต่ความสัมพันธ์ยังเหมือนเพื่อนสนิทคือ โทรหา วิดิโอคอลกัน
-เรายอมรับได้ ในสถานะประมาณนั้น กติเรากลับบ้านอาทิตย์เว้นอาทิตย์ เค้าจะมาเฉพาะแค่อาทิตย์ที่เราไม่มา
-แต่ตอนนี้พอเวลามากขึ้น เค้าเริ่มใกล้ชิดมากขึ้น เช่น พามาอยู่บ้าน ในสัปดาห์ที่เรากลับ
-ตอนนี้ช่วงเรากลับบ้าน แฟนของแม่ก็กลับมา เราเลยไม่มีที่อยู่ในบ้านตัวเอง
-เวลากลางคืน แม่จะนอนแฟน ซึ่งตั้งแต่เด็กจนถึงก่อนหน้านี้เรานอนกะแม่ทุกครั้งที่กลับบ้านค่ะ
 *** เรามีที่อยู่ของตัวเองนะคะ แค่กลับไปช่วง เสา-อา เฉยๆ ปกติก็ดูแลตัวเองได้
----- ขอโน้ตว่า แม่เราทำงานประจำเงินเดือนสูง แต่แฟนใหม่ยังหางานใหม่เรื่อยๆ เราเลยไม่ค่อยถูกชะตาค่ะ ส่วนตัวมองว่า มาอยู่บ้านเราเพราะไม่มีที่ไป  

-ยอมรับว่า ช่วงนี้อึดอัดมาก ไม่เป็นตัวเองมากๆ ในบ้านตัวเอง เหมือนไม่ใช่ที่ของเรา
ไม่สามารถนั่งร่วมวงดูทีวี กินข้าวได้ เพราะไม่ได้ ทำใจคิดว่าจะมีคนแปลกหน้าในบ้าน

-เราควรปรับตัวยังไงคะ อยากมองความสุขของแม่เป็นหลัก แต่ยอมรับว่า อึดอัดมากๆในพื้นที่บ้านที่อยู่มาตลอด 28 ปี
-เราไม่สามารถนั่งดูทีวีได้เลยค่ะ เพราะแฟนของแม่จะอยู่กะแม่ตลอด
-เราเห็นแก่ตัวเกินไปมั้ยคะ ที่มีความรู้สึกแบบนี้

เราอยากรับฟังความคิดเห็นทั้งคนที่มีความรักครั้งใหม่และคนที่เป็นลูกแบบเรา ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
ป.ล. เป็นช่วง sensitive นะคะ คอมเม้นได้แต่อย่าด่านะคะ 555555555555