สวัสดีค่ะ วันนี้เราแอบไม่สบายใจนิดๆ นอยหน่อยๆ อยากหาที่ระบาย

คือเรื่องมันมีอยู่ว่าแฟนคนนี้คบสมัยม.ปลาย คบประมาณ 3 ปี+ (นับช่วงเป็นคนคุยด้วย) ขอเรียกนาย A เราเลิกกันตอนเข้ามหาลัย เราเรียนที่นึง เขาเรียนอีกที่ แล้วผู้หญิงคนนี้อะคือเป็นเพื่อนในรุ่นพวกเราเอง เขาได้ไปเรียนที่เดียวกัน (จริงๆแบกกราวเราพอรู้มาว่าเขาเคยชอบกัน แต่จำไม่ได้ว่าทำไมไม่เคยคบกัน ตอนเราได้คบนาย A เธอคนนี้ก็มาเมคเฟรนด์เราไปด้วยแบบงงๆนิดหน่อย) เรารู้ว่าเขากิ๊กกันเพราะเพื่อนเรามาบอก พอเราไปถามนาย A ก็ยอมรับว่ามีใจให้กับคนนี้จริงๆ แต่ก็รักเรา แล้วเขาก็โบ้ยหาว่าทั้งหมดเกิดจากเราไม่ค่อยมีเวลาให้ (คณะที่เราเข้ามันเป็นคณะทางอาร์ตแบบต้องทำผลงานส่ง บวกกับกิจกรรมเยอะ ทำให้เจอกันน้อยลง) ก็เลยเคลียร์กัน 3 คน แล้วก็เป็นเราที่ตัดสินใจเดินออกมา เพราะคิดว่าถ้าเขารักเราเขาก็ไม่น่าไปรักคนอื่นได้

หลังจากเลิกกับคนนี้ไปปีกว่าๆเราก็ตัดสินใจคบกับเพื่อนสนิทอีกคนที่เป็นเพื่อนที่มหาลัย คบได้ปีเดียวเลิก เหตุผลคือเป็นเพื่อนกันดีกว่า เลิกแบบไม่ได้โกรธ ไม่ได้เกลียดกัน ยังเป็นเพื่อนกันได้

ระหว่างนี้นาย A ก็ยังติดต่อเรามาบ้าง ทุกครั้งที่มีปัญหากับแฟน เขาจะชอบมาวอแว แบบยังรักเรานะ วันนั้น(ที่เคลียร์กัน) ถ้าให้เขาเลือก เขาจะเลือกเรานะ เขาแสดงออกว่ายังคิดถึงเราทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ตลกดี แต่คือเรารู้สึกว่าเราไปไกลแล้วอะ ไม่ได้รู้สึกถึงเยื่อใยกับนาย A ในเชิงชู้สาว เรารู้สึกกับเขาเหมือนเป็นเพื่อนอีกคนนึง มีปัญหาก็รับฟัง แต่ไม่ตอบรับหรือเออออหรือออกไปกินข้าวด้วยนะคะ แค่ตอบข้อความเฉยๆ ไม่พิมชู้สาวเลย

ผ่านไปอีกปีกว่า เราก็เริ่มคุยกับเพื่อนของพี่ชาย แล้วสุดท้ายตัดสินใจคบกัน ซึ่งคบกันวัยทำงาน จริงจัง พาเข้าออกบ้านเจอพ่อแม่ คบนานเกือบ 8 ปี จริงๆตัดสินใจจะแต่งอยู่แล้ว แต่มีผู้หญิงคนนึงมาหาเราแล้วก็ประกาศตัวว่าเป็นแฟนอีกคนของเขา คบกันเกือบ 2 ปี ผญคนนี้หอบเสื้อผ้ามาอยู่กับแฟนเรา อยู่เหมือนเป็นภรรยาไปเลย พาไปกินข้าวไปไหนมาไหนเหมือนเป็นแฟนอีกคน แต่แค่ไม่ให้เรารู้ เราจะไปบ้านแฟนบ้าง สัปดาห์ละ 1-2 วัน ผญคนนี้เขาก็จะไม่อยู่วันที่เราไป เราจะทิ้งของใช้บางส่วนไว้บ้านแฟน และเราไม่เคยเห็นของใช้ของผญคนอื่นในบ้านเลย คือมันไม่มีสัญญาณเตือนเลย พีคที่สุดคือพี่ชายเราก็รู้ แต่เขาไม่พูด เพราะเขาบอกเขาไม่รู้จะทำยังไงกับเรื่องนี้ เอิ่ม...

เราก็เลิกกับคนนี้ เจ็บมาก คน 2 คนรวมหัวกันทำลับหลังเรา บวกพี่ชายเราก็รับรู้ แต่ไม่คิดจะบอกเราเลย เรารู้สึกโง่ รู้สึกแย่ไปหมด จิตตก แล้วเราก็เริ่มทำตัวเป็นนางมารร้าย โพสต์โซเชียลกระแทกแดกดันแฟนคนนี้กับผู้หญิงคนนั้นตลอด แล้วก็แขวะพี่ชายตัวเองกับเพื่อนพี่ชายบางคนบ้าง ไม่ได้แท็ก แต่เอ่ยลอยๆ ถึงแก๊งเพื่อนที่ร่วมกันปกปิด ประมาณเลือกคบเพื่อนได้ศีลเสมอกันดีเนาะ ไรงี้

เราระเบิดลงเป็นคนท็อกซิกบนโซเชียลอยู่เป็นเดือน แล้วก็เย็นลง หลังจากที่เย็นลงไม่นานนาย A ก็ติดต่อกลับมา แล้วขอคอล บอกแค่ว่าภรรยาเขาแท้งลูก ซึ่งภรรยาเขาก็คือคนที่เข้ามาในคสพ คนเดิม คนเดียว ตัดสินใจแต่งงานกันประมาณ 2 ปีก่อนมั้ง พยายามมีลูกมาตลอด เหมือนเด็กที่แท้งเป็นคนแรกที่ติด ไอเราก็รับสาย นึกว่าเขาต้องการระบายหรือกำลังใจไรงี้ สรุปโทรมาด่า ฉ่ามมมม เขาหาว่าเราทำให้ภรรยาเขาเครียดจากที่โพสต์ด่าผู้ชายสารเฬวกับผญแพศยาบ่อยๆ เขาบอกว่าเราอะทำอะไรไม่นึกถึงจิตใจใคร เจ้าคิดเจ้าแค้น ไม่ปล่อยวาง เราก็เห้ย เราด่าแฟนคนล่าสุดไง คือเราโพสต์เล่านะว่าเกิดอะไรขึ้น เพื่อนๆทุกคนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วเรื่องนี้มันเพิ่งเกิด มันเจ็บในอกเลยทำให้เราทำตัวแรงๆ ทำอะไรแบบไม่คิด ตั้งใจทำให้แฟนเก่าคนล่าสุดเนี่ยเจ็บ (ต้องบอกว่าเราไม่ได้อันฟอล-อันเฟรนด์แฟน หรือคนรู้จัก (ภรรยาแฟนเก่าซึ่งเคยเป็นเพื่อนร่วมรุ่น) เลย ดังนั้นเขาก็คงมาเห็นอะแหละ)

เราไม่ได้คิดแค้นหรือเจ็บกับเรื่องนาย A อีกแล้ว คือเรื่องมัน 10 กว่าปีมาแล้วอะ เราแทบจำสตอรี่เกี่ยวกับนาย A และเราตอนรักกันไม่ได้เลย จำความรู้สึกไม่ได้ เขาสองคนแทบไม่มีตัวตนในชีวิตเราเลย เวลานาย A ทักมา เราก็อ่านแล้วไม่ตอบ เพราะรู้สึกห่างไกล เหมือนความเป็นเพื่อนระหว่างเราก็จางลงด้วย จนเรารู้สึกว่าเออ จะทักมาเม้าๆกับเราไปทำไมวะ ก็เลยไม่ตอบ เป็นคนอื่นแบบ 100% แล้วเราไม่ได้คิดแค้นภรรยานาย A เลย วันที่เขาแต่งงานกันเรายังแสดงความยินดีอยู่เลย ยินดีที่แปลว่ายินดีจากใจที่เขาเป็นคู่แท้กัน

ล่าสุดคือคุณภรรยานาย A โพสต์ทำนองอยากตาย ไม่อยากอยู่ แล้วก็มีเพื่อนของชีมาเม้นท์ประมาณอย่าไปสนใจอย่าไปให้ค่าอิแฟนเก่าสามี คนท็อกซิกแบบนั้นให้ไปอยู่ไกลๆ บางคนบอกว่าเพราะปากแบบนี้มีแฟนกี่คนก็นอกใจทุกคน เอ้าาา พอเราอ่านจบคืองงเต็ก แบบว่าเราสามารถเป็นนางมารร้ายในชีวิตของใครได้แบบไม่รู้ตัวเลยหรอเนี่ย

เราควรต้องขอโทษไหม หรือยังไงดี หรือควรทำใจอย่างไร มันรบกวนจิตใจอะ ทำงานไปก็นึกถึงสิ่งที่เขาด่าแล้วชอบถามตัวเองว่าเราผิดหรอวะ แย่อะทุกคน เอาไงดี