คือ เรา เป็นเกย์นะ วันนึงเราลองเปิดใจลองนัดคนผ่านแอพหาคู่แล้วได้ทีอะไรกัน เรารู้สึกดีกับเขาระดับนึงเราก็แอบคิดที่อยากจะสานสัมพันธ์ต่อ คนที่เรานัดเขาพึ่งเลิกกับแฟนได้ไม่นาน แล้วพึ่งกับมาที่เชียงใหม่ เขาบอกเราว่าเขาไม่ค่อยนัดใครถ้าโอเคแล้วก็จะเป็นคนนั้นเลย เราได้คุยกันในหลายๆอย่าง ซึ่งเขามีปัญหาชีวิตของเขา คือที่บ้านไม่ได้ส่งเขาให้เรียนจนจบ ตอนนี้เขาเรียนเภสัชปี 5 แต่พ่อแม่เขาส่งเรียนแค่4ปี เขาเลยทำเรื่องขอทุนเพื่อเรียน แต่เขาก็ขอให้เราช่วยหางานพาร์ทไทม์อะไรต่างๆเพื่อเอาเงินมาจ่ายค่าหอ อะไรทำนองนั้น (แต่เขาก็เลือกงานที่เขาหาเองแหละ)เขาหางานตั้งแต่วันที่18 จนตอนนี้วันที่30เขาเหมือนว่าจะได้แล้วนะ แต่ก็ไม่รู้ว่าไปไหม ตอนนั้ดกันครั้งแรกเขาก็ขอค่าน้ำมันรถเราเขาก็ว่าแล้วแต่เราจะให้ เราก็เกรงใจเพราะเราไม่ได้ ออกอะไรให้เขาเลย เลยให้ค่าน้ำมันรถเขาไป อะไรทำนองนั้น บางวันก็นัดเจอกันบ้าง เกือบทุกครั้งเขาก็ขอเป็นกับข้าวหรือ อาหารเล็กๆน้อยบ้าง แต่เราก็ให้เขาไม่มาก ตอนนั้น เราคิดมากเหมือนกันที่เขาขอเงินเราแบบนี้ ไม่รู้ว่าเขาไม่มีจริงๆหรือ มาหลอกเรากันแน่ ด้วยว่าที่เราอยากรู้จักเขามากกว่านี้ เราก็เลยให้ไปบ้าง ที่พอจะให้ได้ที่ทำให้ตัวเองไม่ลำบาก เราได้คุยกันมาสักพัก แต่บางครั้งแชตคุยกับเขา กว่าเขาจะตอบใช้เวลานานมากกว่าจะตอบข้อความเรา ซึ่งตอนแรกเราก็รู้เหตุผลว่า ที่เขาไม่ค่อยตอบเพราะเขามีติดเรียนและต้องรีบเคลียร์ตัวเองเพื่อมาเจอกับเรา ตอนแรกเราก็ยังพอจะเข้าใจได้ พอเราเริ่มขอคอนแทกไอจีเขาเพิ่ม เราเห็นว่าบางครั้งเขาก็ออนไอจีบ่อย แต่ข้อความในไลน์เขาไม่ค่อยเปิดอ่านของเราเลย จนเราเริ่มรู้สึกว่าเขามองข้ามจ้อความเราขนาดนั้นเลยหรอ เราเลยรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไรกับเขา พอตกดึกเขาก็ทักมาตามปกติ แต่เราก็เริ่มรู้สึกไม่โอเค ที่เขาไม่ตอบข้อความเรา แต่เขาก็ยังเปิดอีกแอพอยู่บ่อยครั้ง เราก็เลยพิมพ์บอกเขาไปว่า "แอบเคืองอยู่นะที่เมินข้อความกันอ่ะ" หลังจากนั้นเขาก็ไม่อ่านข้อความเรายาวเลย เพราะเราอาจจะส่งข้อความที่ติดเรทให้เขาวันนั้นไป แต่รอบอื่นๆเราไม่เคยส่งข้อความที่ติดเรทให้เขาเลย แล้วมันเป็นหลายครั้งมาก ที่เป็นแบบนี้ จนเราตัดสินใจบอกเขาไปอบ่างนั้น จนเขาเหมือนเริ่มจะหายไป บางทีก็มีแค่ข้อความที่ทิ้งท้ายว่า พึ่งถึงห้องจะอาบน้ำนอนแล้ว คือมีแค่นั้น จนเราเริ่มรู้สึกว่ามันเริ่มอึดอัดกว่าเดิม   ยิ่งด้วยผมกับเขาไม่มีความสัมพันธ์ที่ชักเจนเขาไม่เคยกำกับบอกอะไรเราเลย เราต้องทำความเข้าใจตัวเขาเองทั้งหมด ผมรู้สึกว่าการกระทำของเขาส่งผลกะความรู้สึกผมมาก บางทีเขาป่วยผมรู้ก็รู้สึกว่าตกใจมากที่รู้ ตอนที่เจอกันเราก็รู้สึกโคตรมีความสุข แล้วตอนที่เขาหายผมรู้สึกรอคอยเบาอยู่ตลอดเวลา เขาเคยบอกกับผมว่า ชอบเวลาที่คุยกับผมเพราะเขารู้สึกว่ามันสะบายใจ มากกว่าสังคมของเขา   ซึ่งในชีวิตเขาก็มีสังคมของเขาไปแล้ว90% ส่วนผมก็แค่ช่วงดึกที่ไม่กี่ชั่วโมง ตอนนี้เหมือนผมจะไม่ใช่ความสะบายใจของเขาแล้ว แล้วผมก็คิดว่าเขาคงอึดอัดที่คุยกับผม หรือผมคิดไปเอง เพราะเขาต้องเรียนอ่านหนังสือ เล่นกับเพื่อรของเขา นู่นนี่ เลยไม่มีเวบาให้เรา แต่ผมก็รู้สึกน้อยใจทุกครั้งเวลาที่เขาไม่อ่านไลน์เราแต่เปิดไอจีของเขาระหว่างวันบ่อยมาก จนเรารู้สึกแย่เหมือนกัน ความสัมพันธ์แบบนี้ ผมต้องควรทำยังไงต่อดี ผมอ่อนต่อเรื่องแบบนี้มาก🥲